چگونه شکم خود را کوچک کنیم

مهسا ایزدخواه، کارشناس ارشد آسیب‌شناسی ورزشی
همگی در اطراف خود اشخاصی را می‌شناسیم که تمام وقت خود را به قصد کوچک کردن شکم، به انجام صدها مدل تمرینات شکم، از جمله دراز نشست می‌پردازند.
مسئله‌ حائز اهمیت این است که این باور غلط به قوت خود باقی ا‌ست. متاسفانه افرادی که به‌طور مداوم تمرینات مختص شکم انجام می‌دهند دچار انواع کمردردها و بیرون‌زدگی دیسک‌های کمری می‌شوند. حالا می‌پردازیم به اینکه چرا می‌گوییم این افراد دچار آسیب‌های کمری می‌شوند و نتیجه‌ خاصی هم در از بین بردن چربی‌های شکمی نمی‌بینند.
اگر فرض را بر این بگذاریم که این افراد تمرینات شکم را کاملا صحیح انجام دهند، متاسفانه به خاطر انتخاب نوع حرکات که مفاصل خیلی کمی را درگیر می‌کند. کالری خیلی محدودی سوزانده می‌شود و آن هم اصلا به انتخاب ما نیست که این کالری محدود باعث از بین رفتن چربی‌های کدام ناحیه از بدن بشود. تا اینجای کار، فقط وقت و انرژی هدر رفته، اما مشکل اصلی زمانی‌ است که این تمرینات مداومی که فقط روی یک ناحیه از بدن انجام می‌شود، باعث آسیب و ایجاد درد شود.
در بدن، عضله‌ای داریم که از ستون فقرات شروع شده و تا جلوی ران ادامه دارد، که کار اصلی آن خم کردن ران است. این عضله تقریبا در تمام حرکات مخصوص شکم درگیری بالایی دارد و در بعضی حرکات که به عنوان عضله‌ اصلی عمل می‌کند و اصلا به عضلات شکم اجازه‌ درگیری نمی‌دهد. زمانی‌که با حرکات مخصوص شکم این عضله بیش از حد تقویت شود باعث افزایش گودی کمر می‌شود.
به طور مثال در اکثر کارکنان و افرادی که در روز ساعت‌های زیادی پشت میز می‌نشینند، این عضله که «سوئز خاصره» نام دارد کوتاه شده است؛ بنابراین زمانی‌که با پاهای صاف روی زمین دراز بکشند گودی کمر آن‌ها نسبت به دیگران بیشتر است.
حالا تمرینات مداوم شکن باعث تقویت بیشتر این عضله، افزایش گودی کمر، کمردرد و بیرون‌زدگی بیشتر شکم می‌شود. حالا فرض را بر این می‌گذاریم که افراد حرفه‌ای باشند و در تمرینات شکم بتوانند این عضله را درگیر نکنند و تمام تمرکز را روی عضلات شکم بگذارند. باز هم شکم آن‌ها کوچک نمی‌شود و بعضا عضلات شکم بسیار قوی و بزرگ‌تر می‌شود که نتیجه می‌شود عضلات شکم بزرگ و قوی با چربی‌های اضافه‌ای که روی شکم بوده، در این صورت به جای باریک‌تر شدن، پهن‌تر هم دیده می‌شوند.
این مطلب را فقط در مورد شکم گفتیم، اما باید بدانید به طور کلی چیزی به نام لاغری موضعی نداریم. تمرینی که باعث شود یک قسمت مخصوص لاغر شده و چربی‌های یک ناحیه‌ بخصوص آب شود هم اصلا پایه و اساس علمی ندارد.
در رابطه با ورزش، توصیه اکید می‌شود که از تمریناتی استفاده کنیم که کل بدن درگیر شود مانند حرکت اسکوات که تمام مفاصل و عضلات درگیر است. چون هر چه در فعالیت‌ها عضلات و مفاصل بیشتر درگیر باشد و جابه‌جایی بدن بیشتر باشد کالری سوزی و چربی سوزی هم متعاقب آن بیشتر می‌شود. باز هم میزان و محیط چربی سوزی به ژن افراد بستگی دارد. ممکن است پس از مدتی تمرین صورت فرد لاغر شود یا سایر اعضا یا شکم.