تجارب گذشته، چراغ راه امروز و فردای انسان‌ها

محمدحسین روشنک
رئیس کانون کارآفرینان خراسان رضوی
جای دوری نرویم، تجارب دروان دفاع مقدس که هنوز بازماندگان فراوانی از آن هشت سال در جامعه ایران که آن دوران را درک کرده اند و تجاربی اندوخته اند، حضور دارند.
ایثار اکثریت هشتاد درصدی مردم با حضور در جبهه و فدا کردن جان و سلامتی خود از یک طرف، صبر و مقاومت و شکر پروردگار متعال از طرف دیگر و تحمل همه سختی‌ها و ناملایمت‌های پیش آمده همراه با کمک ها و پشتیبانی های عظیم مالی و تدارکاتی از یادگاری ها و تجارب دوران دفاع مقدس است.
تجاربی که این روز ها بخوبی در حال تکرار است، کادر ایثارگر و پرتلاش درمانی کشور همانند رزمندگان دفاع مقدس فداکاری می‌کنند و آنان که دارای تمکن مالی هستند مانند آن زمان، هرکاری برای تامین سلاح مبارزه با ویروس کرونا که نیاز مراکز درمانی و بهداشتی و کمک به نیازمندان جامعه است، دریغ نمی‌کنند. آیا کسی هست که این تشابه و بهره گیری از تجارب را انکار کند؟
همه شاهد همدلی و مهربانی کپی‌برداری شده از همدلی و محبت روزهای قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و هشت سال دفاع مقدس که بیش از هشتاد و پنچ درصد مردم مشارکت داشتند، هستند.
اما دروان دفاع مقدس تجارب دیگری هم داشت؛ ناآگاهی و عدم آشنایی با جنگ در روزها و ماه‌ها و سال اول جنگ از جمله این تجارب است. در آن زمان، با این تصور که موشک‌ها و جنگنده‌های دشمن می‌توانند مثلا مشهد را هدف قرار دهند شب ها خاموشی مطلق حکم فرما می‌شد و یا فاصله خاکریز ها در خطوط پدافند به گونه‌ای اجرا می‌شد که تیر مستقیم سلاح های انفرادی عراقی ها و رزمندگان ما به یکدیگر می‌رسید.
ضمن اینکه مردم به شدت تحت تاثیر خبر های دروغ رسانه‌های خارجی آن زمان که مانند حالا زیاد هم نبودند قرار می گرفتند.
با گذشت زمان مشخص شد که اقدامات روزها و ماه های اول جنگ از بی اطلاعی بوده و خبر های منتشر شده نیز دروغ بوده است.
امروز نیز دقیقا اینگونه است، در آینده نزدیک مشخص خواهد شد که بسیاری از گفته‌های به اصطلاح کارشناسان خارجی که برای ایران تحلیل می‌کنند و حتی کارشناسان داخلی و اقداماتی که در مورد ویروس کرونا توصیه شده اشتباه و خبرهای منتشر شده رسانه‌های پرشمار دشمن، دروغ بوده است.
مثلا اگر یک تحلیل و آمار را که کارشناسان خارجی و داخلی از جمله پروفسور ملک زاده، معاون محترم وزیر بهداشت که همان ابتدا گفت حتما هفتاد درصد مردم به تدریج مبتلا می‌شوند را مورد نظر قرار دهیم و به ابتلای هفتاد هزار نفر که کمتر از یک درصد مردم ایران در مدت دو ماه است، توجه کنیم مشخص می‌شود که بیش از یازده سال طول خواهد کشید تا هفتاد درصد مردم مبتلا شوند.
آیا این موضوع، گویای ابطال یکی از این دو یعنی پیش‌بینی هفتاد درصد ابتلای جامعه و یا آمار هفتاد هزار نفر مبتلا در دوماه، نیست؟
آیا واقعا بعضی از توصیه‌های بهداشتی که کارشناسان و غیر کارشناسان تا کنون ارائه و مردم ناآگاه را اجبار به رعایت آنها کرده‌ایم اشتباه و بدون مطالعه و بهره گیری از تجارت کشوری که ابتدا در آن کرونا پیدا شد، نیست؟
آیا در آینده مشخص نخواهد شد که این دستورات مانند همان توصیه خاموشی مشهد در روز ها و ماه‌های اول جنگ که بیش از هشتاد درصد رعایت می‌کردند، نیز بوده است؟
جدای از فداکاری ایثارگران حاضر در خط مقدم مقابله با کرونا در بیمارستان ها که چون ایثارگران آن دوران، محبوب دل‌های مردم و امام جامعه هستند که جمعی از این عزیزان در همان روزهای اول به دلیل عدم آگاهی از نحوه آرایش دفاعی در مقابل ویروس، مانند رزمندگانی که در ماه های اول جنگ به دلیل کم اطلاعی از چگونگی ایجاد خاکریز پدافندی، جان خود را با تیر مستقیم دشمن از دست داده و شهید شدند، نیست؟
اما آیا کارشناسان مدعی ارشد و دانشمندان علم پزشکی که برای رسانه‌های خارجی بر علیه تصمیمات ستاد ملی مقابله با کرونا، خبر سازی می‌کنند پاسخی برای این سوالات دارند؟
مردم نمی‌دانند واقعیت هفتاد درصد پیش‌بینی ابتلا و یا هفتاد هزار مبتلا در مدت دو ماه چیست؟
جامعه نمی‌داند ماسک و دستکش مربوط به اتاق عمل واقعا برای رفتن به دفتر کار لازم است و یا دستکش و ماسک پارچه ای قابل شستشو برای مردم عادی کفایت می‌کند؟
آیا اگر قرار است هفتاد درصد جامعه با علامت و یا بی‌علامت به ویروس مبتلا شوند، آمار هفتاد هزار مبتلا در مدت دو ماه تا به هفتاد درصد برسد یعنی چه؟

قلم، تجارب دوران انقلاب اسلامی و هشت سال دفاع مقدس و تشابه آنچه این روزها شاهد هستیم را از آن جهت مطرح کرد که بگوید به این ملت باید افتخار کرد و سوالات را از آن جهت نوشت که اولا شاید پاسخی ارائه و به جامعه کمک شود و دوما بگوید اگرچه واقعا خوب بود که ستاد ملی مقابله با کرونا، پیشنهاد ستاد خراسان رضوی برای قرنطینه کامل در ایام تعطیلات نوروزی که تاثیر منفی کمتری در اقتصاد کشور داشت را مورد توجه قرار می‌داد که به هر دلیلی این اتفاق نیفتاد.
از آنان که این روزها در داخل کشور با گویندگان رسانه های خارجی در مخالفت با تصمیم ستاد ملی کرونا برای فعال کردن تدریجی کسب و کارها با رعایت فاصله گذاری هوشمند، هم صدا می‌شوند باید سوال کرد: با توجه به آنچه اشاره شد چه پیشنهادی به جز فعال شدن مدیریت شده و با انجام پروتکل‌ها در فضای کسب و کار جامعه‌ای که اکثریت بزرگ آنها متصل به ریشه درخت بودجه کشور نیستند، دارند؟
آیا پایانی برای رسیدن به هفتاد درصد با روند فعلی در تصور دارند که به مردم اعلام کنند؟
یا آنچه تاکنون گفته و آمارهای ارائه شده و اقدامات انجام شده غلط نبوده است؟
با همه آنچه اشاره شده بیش از هشتاد و پنچ درصد مردم با محبت و هم دل ایران، از تلاش های کادر درمانی و مسئولین دلسوز و فداکار قدردانی و حمایت کرده و کاری به آمارها به ویژه هفتاد درصد نداشته و توصیه‌ها را جدی می‌گیرند و در خانه می‌مانند تا کرونا که می‌گویند از خانواده آنفلانزا بر است به زودی با گرم شدن هوا کم رنگ می‌شود،فایق آیند.