بررسی مصاحبه یک جامعه‌شناس در خصوص زمان شناسی طلاق:

وجوه پنهان طلاق

عاطفه خوافیان

طلاق به معنی پایان قانونی ازدواج و جدا شدن همسران از یکدیگر است و در پی آن حقوق و تکالیف متقابلی که بین زوجین در هنگام ازدواج وجود داشته از میان می‌رود. طلاق معمولاً وقتی اتفاق می‌افتد که استحکام رابطه زناشویی از بین می‌رود و میان زوجین ناسازگاری و تنش وجود دارد. طلاق اجتماعی، تغییرات در دوستی‌ها و سایر روابط اجتماعی است که مرد یا زن طلاق گرفته با آن‌ها سر و کار دارد. طلاق روانی، موقعیتی است که از طریق آن فرد پیوندهای وابستگی عاطفی به همسرش را قطع کند و به تنها زیستن تن دردهد.

طلاق و فسخ ازدواج دو مقوله متفاوت

طلاق با فسخ ازدواج متفاوت است. فسخ ازدواج به معنای این است که ازدواج صورت گرفته از ابتدا باطل و بی‌اعتبار بوده‌است. شیوهٔ انجام طلاق در قوانین کشورهای مختلف بسیار متفاوت است اما در اغلب کشورها نیاز به تأیید یک دادگاه یا مرجع رسمی حقوقی وجود دارد. مذاهب مختلف نیز رویکردهای متفاوتی به طلاق دارند. طلاق در اسلام به اختیار شوهر انجام می‌شود اما زن نیز در شرایط خاصی ممکن است حق طلاق را به دست بیاورد.

یک جامعه‌شناس گفت: طبق تحقیقات در یکی از دانشگاه‌ها، درصد قابل توجهی از درخواست‌های طلاق، در دوران عادت ماهیانه خانم‌ها صورت می‌گیرد.

به گزارش روزنامه “صبح امروز” طاهره جعفری در مصاحبه با خبرنگار این رسانه افزود:  نمی‌توان مستقیماً گفت که چون خانم ها به دلیل ترشح هورمونهای مرتبط در این دوران بسیار عصبی و گاهی پرخاشگر می شوند حتما درخواست طلاق می‌دهند، بلکه نزاع های خانوادگی در این دوران میتواند در صورت عدم درک این پدیده از طرف مردان افزایش یابد.

تمایل به پرخاشگری

وی تصریح کرد: دو اتفاق در این دوران رخ می دهد، یک مورد همین که خانم‌ها از شرایط معمول آرامش روحی خارج شده و بالقوه می توانند تمایل به پرخاشگری داشته باشند و به همین دلیل بسیار زود رنج برده و غمگین می‌شوند.

جعفری ابراز کرد: وجه دوم قضیه که شاید بتوانیم بگوییم مهمتر است، عدم برقراری ارتباطات زناشویی در این دوره است که در نتیجه بهانه‌گیری و ناراحتی مردان را در پی دارد.

مهارت‌های زندگی

وی بیان کرد: اگر بخواهیم در قالب مهارت‌های زندگی به این پدیده نگاه کنیم باید بدانیم، اینکه زنان در زمان‌هایی از ماه این اتفاق شامل حالشان میشود، امری طبیعی است و اگرچه با توجه به میزان برخورداری از دانش مهارت‌لهای زندگی، تا حدی می توانند بر فشارهای عصبی و زودرنجی خود غلبه کنند، اما در رخداد این اتفاق کاملاً بی تقصیر بوده و چاره ای ندارند.

جعفری ادامه داد: از آن سو، مردان نیز بر اساس نیازهای فیزیولوژیک خود مایل به برقراری ارتباط زناشویی در زمان دلخواه بوده و ممکن است تحمل و صبوری کافی در این زمینه نداشته باشند که البته با مطالعه و کسب مهارت‌های کافی قادر خواهند بود در کنترل اجتماعی نیازهای فیزیولوژیک، تا حدی موفق شوند.

وی تاکید کرد: دقیقا مثل مواجهه متفاوت دو کودک در هنگام گرسنگی، یکی از کودکان، ممکن است مدام داد و فریاد و بی صبری کند و دومی تا زمان موعد صبر کند.

جعفری اذعان کرد:  به دنبال پیدا کردن مقصر در جدل‌های خانوادگی در این زمان خاص نیستم، اما هدفم توجه دادن طرفین( زن و مرد ) به یک روال طبیعی و توانایی آنها در مدیریت این پدیده است.

وی گفت: تاکنون از مراجعه کنندگان زیادی شنیده ام که حتماً ماهیانه، بدون دلیل و با کمترین بهانه، دعواهای خانگی شان شروع می شود و گاه متاسفانه عواقب نامناسبی را در پی دارد.

فرهنگ‌سازی

حعفری تبیین کرد: چند سال قبل در مقاله ای خواندم که کشور ژاپن برای فرهنگ سازی در زمینه درک این پدیده از طرف مردان، طی آموزشهایی از زنان خواسته است که سربندهای قرمز رنگی را در این زمان  به سر ببندند تا مردان در هنگام رانندگی و یا حتی عبور از پیاده روها به حال روحی و شرایط فعلی آنها توجه کنند. متاسفانه در کشور ما برخی پدیده های کاملاً طبیعی امری تابو تلقی شده و در موردشان سکوت پیشه می کنیم.

وی خاطر نشان کرد: شاید هم اکنون کسانی دربین مخاطبین محترم این رسانه باشند که از خواندن این مطلب احساس شرم و خجالت داشته باشند یا بنده را به اندازه کافی محجوب ندانند. گفتگو نکردن در مواردی این چنینی نوعی حجب و حیا محسوب شده و همین امر سبب شده است دختران و زنان از بی اطلاعی جامعه و در نتیجه مواجهه نادرست با این امر طبیعی، آسیبهای زیادی ببینند.

شرم و حیا

جعفری ابراز کرد:  بسیار دخترانی داریم که در این زمان با دردهای شدید شکمی مواجه شده و اگر مادرشان در دسترس نباشد، نمی‌توانند برای مراجعه به پزشک موضوع را با پدرشان در میان بگذارند و این بسیار در جامعه مدرن امروزی نکوهیده است.

وی ادامه داد: اینکه مهارت‌های لازم را به روشهای علمی و با رعایت ارزش ها آموزش بدهیم بسیار بهتر است از این که منتظر پیامدهای ناآگاهی در این رابطه باشیم، به نظر بنده کسب دانش و ملزومات لازم در مورد این امر ابتدا باید در خانواده ها صورت گرفته و بعد از تابوشکنی های غیرضروری، رسانه‌ها نیز در این زمینه، وارد عمل شوند.

image_print
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *