کلاف سردرگم زعفران

زعفران یکی از بهترین اقلام صادراتی استان خراسان و ایران محسوب می­شود. طرح جدید برای خرید زعفران از کشاورز و عرضه آن در بورس به تازگی شروع به کار کرده است که بر اساس آن جهاد کشاورزی زعفران را از کشاورز خریداری می­کند ، چهل درصد پول را پس از انجام آزمایش‌های کنترل کیفیت پرداخت می­کند و مابقی بعد عرضه در بورس در مدت سه ماه به کشاورز پرداخت می­گردد. هرچند این طرح در ظاهر معامله­ و سرمایه­گذاری خوبی برای کشاورزان دیده می­شود،اما هنوز کشاورزان بخاطر سابقه فروختن محصولاتی مثل گندم و جو به دولت و عدم دریافت به موقع پولشان از این طرح ترس دارند.

محمدی یکی از کشاورزان خراسانی که چند نوع محصول در زمین­های خود کشت می­کند می‌گوید: شاید برای فروش زعفران­ مجبور باشیم محصولمان را با قیمت کمتر به دلال­ها بفروشیم اما حداقل می­دانیم پول را نقد و بدون دردسر دریافت می­کنیم.من محصولات مختلفی به دولت فروخته­ام ولی هیچ­گاه در موعد مقرر پول­ها پرداخت نشده و باید مدت­ها پیگیر دریافت پولمان باشیم.گندم نمونه بارز آن بود که ماه­ها برای دریافت پولمان در انتظار بودیم و در نهایت با تحمیل هزینه­هایی مثل افت محصول پولمان را کمتر می­دادند.زعفران برای ما پول نقد است، می­ترسم شصت درصد پول را به هوای سود در بورس به دولت بسپارم و مجبور باشم مدت­ها انتظار دریافت پولم را بکشم که در این صورت حتی اگر در مبلغ سود هم کرده باشم، دیگر صرفه اقتصادی ندارد.

در همین راستا به سراغ نایب رئیس شورای ملی زعفران رفتیم و نظر او را در مورد این طرح جویا شدیم: نایب رئیس شورای ملی زعفران می­گوید: محصول زعفران با گندم و جو تفاوت زیادی دارد. اگر جهاد کشاورزی بتواند زعفران را به بورس برده و زمینه­ای فراهم کند که مطمئن شویم برای ما در کشورهای خارجی بازارسازی می­شود و همچنین متعهد باشیم که زعفران به میزان کافی و با قیمت ثابت وجود دارد بسیار اقدام موثری و خوبی است.

غلامرضا میری افزود:اینکه ما اولین صادرکننده زعفران هستیم بدان معنی نیست که قیمت زعفران را باید بالا ببریم چراکه رقبای ما تحریک می­شوند که به کشت زعفران روی بیاورند .قیمت­های تعیین شده منطقی و مناسب است و مشکلی برای عرضه در بازار جهانی نیست، تنها مشکل کنونی نواسانات قیمت است که باعث آزار صادرکننده شده و توان عقد قراردادهای بلند مدت با طرف­های خارجی را از او می­گیرد.البته جهادکشاورزی این قول را به ما داده که با اجرای این طرح زعفران با نرخ ثابت را در تمام مدت سال در اختیار صادرکننده قرار خواهد داد.

وی اظهار داشت: همه این معادلات روی کاغذ است و باید صبر کرد و دید در عمل چه اتفاقی خواهد افتاد تا نقاط قوت و ضعف طرح مشخص شود .اگر زعفران از کشاورز خریداری شود ، قیمت زعفران کاهش پیدا نکند و کشاورز متضرر نشود همچنین صادرکننده اطمینان داشته باشد که زعفران در بورس به مقدار کافی وجود دارد که خریداری کند و پاسخگوی بازار هدفش باشد طرح بسیار موفق بوده است.

وی افزود:در حال حاضر کف قیمت از 4میلیون و 300هزار تومان تا 5 میلیون و 700 هزار تومان بسته به نوع زعفران تعیین شده است و قرار بر این است که 40 درصد مبلغ به صورت نقد و مابقی به صورت عرضه در بورس در مدت سه ماه به کشاورز تحویل شود.

میری تصریح کرد:هنوز بسیار زود است که این طرح را قضاوت کنیم ، باید تحمل کرد و دید که پس از مدت معلوم شده چه اتفاقی خواهد افتاد اما طبق ادعاهای مطرح شده بودجه برای این موضوع تعیین شده و اتفاقاتی که برای گندم رخ داده برای زعفران تکرار نخواهد شد.به هرحال نیت تمام برنامه­ریزان کمک به بهبود وضع کشاورز و کشور است.

نایب رئیس شورای ملی زعفران در ارتباط با برندسازی زعفران گفت:شرکت­های مختلفی وجود دارند که بالغ بر 40 سال است در دنیا فعالیت می­کنند و من با تعیین یک برند ملی برای صادرات زعفران مخالفم چرا که خود زعفران یک برند است.شما در بزرگترین کشورها و برندهای جهان هم مشاهده نمی­کنید که برندی را به صورت ملی مطرح کنند.چرا که بردن همه زیر چتر یک برند خاص محدودیت ایجاد می­کند. البته اگر برندی باشد که برخی بتوانند از طریق اعتبار آن زعفران خود را صادر کنند کار خوبی است اما اگر اجبار در صادرات با یک برند باشد محدودیت است که من کاملا مخالفم.

گزارشی از رضا شجاع