تفتیان: قول مدال نمی‌دهم!

سریع ترین مرد ایران پس از بازگشت از لندن و مسابقات قهرمانی جهان از فینال به یاد ماندنی 100 متر، قهرمانی گاتلین و شرایط خودش می گوید.

رقابت های جهانی دوومیدانی سال 2017 به اتمام رسید و در دوی صد متر، جاستین گاتلین توانست در حضور دونده افسانه ای سرعت؛ یوسین بولت برگ برنده خود را رو کند و با همتای آمریکایی خودش یعنی کریستین کولمن، سکوهای قهرمانی و دومی این رقابت ها را از آن خود کنند.

اما در جریان مسابقه، قهرمان دوی صد متر آسیا یعنی «حسن تفتیان» در حد انتظارات ظاهر نشد و با زمان 10.34 ثانیه نتوانست در طول مسابقه به رکورد خود یعنی 10.04 ثانیه دست یابد. صحبت های تفتیان قهرمان دوی صد متر ایران و آسیا را در ادامه می خوانید.

بولت تمرینات خوبی نداشت

همان طور که می دانید یوسین بولت ورزشکار بزرگی است و خیلی ها انتظار دیدن بولت را بر روی سکوی قهرمانی داشتند؛ ولی زیبایی ورزش به همین است که همه فکر می کنند او قهرمان می شود، ولی در پایان پیش بینی ها به هم می ریزد. واقعا هیچ کس حتی خوش بین ترین مربی های آمریکایی هم فکرش را نمی کردند که دونده هایشان به مقام قهرمانی برسند و سکوهای اول و دومی را از آن خود کنند. از نظر من یک بخش ناکامی بولت مربوط به خوب تمرین نکردن او و بخش دیگر، مربوط به استرس زیادی بود که در روز مسابقه به همراه داشت. به هر حال با توجه به مراسمی هم که قبل از مسابقه برای او می گرفتند، فکر ورزشکار مشغول این موضوع می شود که من یک ستاره هستم و باید قهرمانی این مسابقه را بدست بیاورم که این مسئله هم استرس او را افزایش داده بود.

استارت بولت بد بود

وقتی که مسابقه فینال شروع شد، مسابقه بولت را از نزدیک تماشا می کردم و شاهد استارت بد بولت در اول مسابقه بودم؛ با توجه به تجربه ام حس کردم که یک لحظه به خودش گفت: نکند ببازم؟ و در همان جا بود که  مسابقه را باخت. در مسابقات قبلی اش حتی اگر بد استارت می زد، با توجه به ذهن برنده ای که داشت به راحتی کار خودش را انجام می داد و در چند متر آخر، از حریفانش می گذشت؛ در صد متر اگر بدن خود را منقبض کنید و عضلاتتان ریلکس نباشند، نمی توانید عملکرد خوبی داشته باشید و بولت آن قدر برای اول شدن به خودش فشار آورد که دچار این مساله شد و نتوانست مانند مسابقات قبلش، از سد حریفانش در چند متر آخر بگذرد. خصوصا این که شانس با جاستین گاتلین یار بود زیرا او در خط هشت مسابقه می داد و اصلا در رقابتی که بین بولت و کولمن بود شرکت نمی کرد و به راحتی کار خودش را کرد و نفر اول شد.

همان بهتر اعزام نمی‌شدیم

همان طور که از نحوه اعزام ما به لندن اطلاع دارید، به غیر از دو سه روزی که درگیر کارهای ویزا بودیم، استرس عدم اعزام و شرایط بدی نیز داشتیم و حتی 48 سال قبل از پرواز من به شخصه فکر می کردم که اعزام مان لغو خواهد شد. اما با وجود همه این مشکلات در دقیقه آخر با تلاش های زیادی که فدراسیون انجام داد، ما اعزام شدیم. آنقدر انگلیسی ها بد به ما ویزا دادند که همان بهتر اعزام نمی شدیم. ساعت یک شب به وقت محلی (ساعت 4 صبح به وقت ایران) به هتل محل برگزاری مسابقات رسیدیم و در حالی که باید فردا صبح به مسابقه می رفتیم، توانستیم کم تر از چهار، پنج ساعت استراحت کنیم. من فکر می کنم اگر بولت هم با شرایط ما به مسابقات اعزام می شد، در همان دور اول باید خداحافظی می کرد و به فینال نمی رسید.

همه دنیا اشتباه می‌کنند؟

اگر دوستان می گویند که 24 ساعت زمان مناسبی برای استراحت و آماده شدن برای مسابقه است، پس همه دنیا اشتباه می کنند که چند روز قبل از مسابقات تیم خود را به شهر برگزار کننده مسابقات اعزام می کنند. در کنار تمام این ها باید خستگی سفر و استرسی را که داشتیم، به این مشکلات اضافه کنیم. اگر مسابقات  قهرمانی در سطح پایین تری مانند قهرمانی آسیا بود، شاید کار کمی راحت تر می شد؛ ولی قهرمانی جهان به خاطر استرس و سطحی که دارد و رقبای حرفه ای و قوی ای که در آنجا با آن ها به رقابت خواهید پرداخت، قطعا سختی کار را دو چندان می کند. وقتی که  می بینی ورزشکاران دیگر به راحتی به مسابقات اعزام می شوند و حتی یوسین بولت به همراه تیمش با پرواز اختصاصی به محل مسابقات می آید و به یاد می آوری که خودت با چه شرایط بدی به مسابقات اعزام شده ای، باعث می شود که تاثیر خستگی و فشار بر روی بدن چند برابر شود.

قول مدال در ترکمنستان را نمی‌توانم بدهم

ما اولین مسابقات رسمی ای که شرکت خواهیم کرد، بازی های آسیایی داخل سالن در شهر عشق آباد ترکمنستان خواهد بود و به محض آماده شدن ویزایم، شاید اردویی را زیر نظر مربی ام در پاریس برگزار کنم. نمی توانم قولی بدهم؛ چون مسابقات 60متر سیستمش با سایر مسابقات متفاوت است و معمولا در فصل زمستان برگزار می شود و این اولین باری است که یک مسابقه 60متر، در تابستان برگزار می شود. حالا ما تقریبا یک ماه زمان داریم که این زمان کمی نیست و در این مدت باید تمام تلاشمان را بکنیم. من در دوره پیش قهرمان آسیا شدم و باید بروم تا از این مقام دفاع کنم. درکل بسیار تلاش خواهم کرد تا اگر شرایط خوبی در این یک ماه باقی مانده پیش بیاید، بتوانم نتایج خوبی را کسب کنم.