انتشار کتابی با موضوع «کافه داش‌آقا» در مشهد
در یک شب سرد پاییزی مهمان تعدادی از شاعران پیشکسوت، هنرمندان و فرهنگ دوستان در کافی شاپ بوستان کوهسنگی بودم. بزرگواران و فرهیختگان و صاحبان قلم و اندیشه که هر چهارشنبه در هر شرایطی که باشد در این مکان برای شعرخوانی گردهم جمع می‌شوند و با نوشیدن یک فنجان چای تلخ، شیرینی یک شب خاطره انگیز را می‌آفرینند. خوبی این جلسات همین است. پاتوق داش‌آقایی که به یاد بزرگانی از ادب گرم می‌شود و مهمانان ویژه از دور و نزدیک دارد. آنهایی که داش‌آقا را محال است از خاطر ببرند و فراموش کنند.
پاتوق این هفته کافه داش‌آقا میزبان «محمد معین فر» مدیر مسئول و سردبیر فصلنامه فرهنگی و هنری «باغ خبوشان» بودکه از شهرستان قوچان آمده بودند. در هرصورت در این محفل دوستانه هم ترانه‌سرا هست و هم خواننده سنتی و نویسنده و پژوهشگر و مورخ؛ بزرگ و سالمند، کنار جوان تازه وارد و پر انرژی می‌نشینند و هرکسی بنا به ذوق و علاقه خود حرف تازه می‌زند و شعر می‌خواند و از تجارب هم استفاده می‌کنند. این مطالب بخشی از توصیفات این انجمن قدیمی و به نام است و اکنون در ادامه به صحبت‌های رضا افضلی و تعدادی از اساتید اشاره‌ای می‌کنیم.
در ابتدای جلسه رضا افضلی اشاره‌ای به سابقه تشکیل انجمن کرد و گفت: کافه داش‌آقا شهرت جهانی دارد و در صفحه فیسبوک این کافه از سراسر جهان عضو هستند. بزرگان ادبی کشور با این گروه در ارتباط‌اند و باعث افتخار است پسر نیما و پسر اخوان و خاورشناسان و مولوی شناسان متعددی در انجمن ما عضو هستند و جای خودش را پیش روشنفکران داخلی و خارجی باز کرده است.
وی درباره خاطرات «کافه داش آقا» گفت: تمام اطلاعات را از طریق مصاحبه با همسر و پسر و عروس ایشان و همچنین جمعآوری عکس‌های خصوصی او و اطلاعاتی از بقیه اعضای گروه را در کتابی جمع آوری کردم که در دست چاپ است و یکی از دلایلی که تاکنون این کتاب چاپ نشده است، به خاطر سطح پراکندگی اطلاعات و جمع آوری آنها است که هر روز مطلبی تازه به آن اضافه می‌کنم.
در ادامه جلسه ضیاء‌الدین صمدانی دبیر بازنشسته ادبیات و پژوهشگر فرهنگ و ادبیات در زمینه تاریخچه خط مطالبی بیان کرد. وی گفت: در زمان هخامنشیان طبق این سنگ نبشته‌ها و اسنادی که اکنون موجود است، ایرانیان خط میخی داشتند و بعد از مدتی به خط اوستائی تبدیل شد. پس از خط اوستائی خط پهلوی و در زمان ساسانیان خط فارسی میانه مرسوم بوده است. اعراب که به ایران آمدند خط پهلوی بیش از 80 سال ادامه پیدا کرد و تمام مکاتبات دیوانی به خط پهلوی نوشته می‌شد. در زمان حجاج بن یوسف ثقفی بود که دستور داد خط باید عربی و کوفی باشد. این خط دارای نواقصی بود که بخش عمده آن را «ابوالاسود دوئلی» از بین برد. این خطی که ما امروز استفاده می‌کنیم و می‌نویسیم تغییر یافته و اصلاح شده خط کوفی است.
در پایان جلسه پویا شهریاری نویسنده جوان و خوش ذوق مشهدی به معرفی آثار و نوشته‌های خود پرداخت. او متولد 71 و دارای مدرک کارشناسی ارشد رشته زبان شناسی است و به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی و اسپانیائی آشنایی دارد و مقالات گوناگونی پیرامون مسائل زبان شناختی، گویش شناسی و مطالعات، ترجمه و به رشته تحریر درآورده است. کتاب «بررسی گویش مشهدی» به قلم او در این جلسه معرفی و بین مهمانان توزیع شد.
او اشاراتی به این کتاب کرد و گفت: هدفم از نگارش این کتاب این بود که دیدم گویش‌ها و زبان‌های ایرانی به مرور زمان از بین می‌رود و من در حد توان خودم می‌توانم گامی کوچک برای پاس داشتن زبان انجام دهم که حاصل آن تدوین و نگارش این کتاب است.
در این جلسه طبق رسم معمول، شرکت کنندگان به شعرخوانی پرداختند.
سرویس فرهنگ «صبح امروز»
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.