با هزینه شخصی تمرین می‌کنم!

حسن تفتیان دونده خراسانی که افتخارات زیادی را برا دوومیدانی کشور به ارمغان آورده است، این روزها به تنهایی و بدون حمایت فدراسیون تمرینات خود را دنبال می کند و گلایه های بسیاری نسبت به مسئولان دارد.

تفتیان در ابتدا با بیان اینکه من و احسان حدادی بیشترین تلاشمان را برای مسابقات پیش رو می کنیم و من هم بهترین نتیجه را در المپیک گرفتم و جزو 17 دونده نهایی بودم، یادآور شد: بعد از بازی های آسیایی، مربی، اردو و همه چیز از ما گرفته شد. من مربی ندارم اما توانستم ورودی مسابقات جهانی را بگیرم. آقای حدادی شرایط بهتری دارد و مربی و شرایط اردویی اش قابل قیاس با من نیست.

می توانم به کشور دیگری مهاجرت کنم

تفتیان ادامه داد: بعد از المپیک حقوق هایمان قطع شد و یک سال است با هزینه خودم تمرین می کنم. نمی خواهم شعار بدهم ولی من فقط عاشق پوشیدن لباس تیم ملی ام و شاید شعارگونه باشد که بگویم می توانم به کشور دیگری مهاجرت کنم اما به عنوان یک ایرانی هر کم و کاستی و سختی باشد به جان می خرم و برای کشورم افتخار می آفرینم.

سریع ترین مرد ایران خبر داد: الحمدالله به کمک نماینده خوب شهرمان یک پیست احداث شد. فقط من به یک امکانات اولیه نیاز دارم که رقبای من صد برابر آن را دارند. این بار هم مطمئنم می توانم صعود کنم. اینکه یک مربی و یک پیست به ما بدهند خواسته بالایی نیست و رقبای ما خیلی پولدار هستند. مثلا در مسابقات اوسین بولت با جت شخصی خود آمد ولی ما از سه ساعت قبل آنجا بودیم و کلی سختی کشیدیم. با این حال من در همان مسابقه سوم شدم و بولت اول شد.

وی تصریح کرد: دوستان علاقه ای ندارند ما را به مسابقات جهانی بفرستند. من 13 سال است دو و میدانی کارمی کنم و تا به حال چندین مسابقه را از دست داده ام، همه هم به خاطر دیر اقدام کردن و نداشتن امکانات اولیه و ویزا بوده است.

تفتیان در اهمیت رشته ورزشی خود توضیح داد: مسابقات دو و میدانی یکی از پرشرکت کننده ترین و پربیننده ترین مسابقات است. در کشتی قهرمانی جهانی 50 یا 100 کشور شرکت می کنند اما دو میدانی 200 کشور می آیند و همین جذابیت این رشته را زیاد می کند. پایه ورزش در هر کشوری نیز دو و میدانی است.

دوومیدانی ورزش زمان‌بر و سرمایه‌بر

این ورزشکار تاکید کرد: تا چند سال پیش چین هیچ جایگاهی دراین رشته نداشت اما آنقدر برنامه ریزی کرده که حالا مدعی جهان شده است و رکوردهای جهانی می زنند. ورزش دو و میدانی زمان بر و سرمایه بر است اما وقتی بعد از المپیک ورزشکار چینی یک مسابقه را خراب می کرد نمی گفتند دیگر برایت هزینه نمی کنیم و هشت سال است دارند برنامه ریزی می کنند.

وی درباره انتقادی که به او درباره پایین آمدن رنک بین المللی اش می شود، اذعان کرد: من حالا نفر 52 جهان هستم چون آسیب دیدگی بدموقعی اول فصل داشتم که الحمدالله سریع ریکاوری شد و برگشتم قبل از آن رنک من 19 بود. من مدام به فدراسیون می گفتم ما احتیاج داریم مسابقه بدهیم تا رنکمان بالا بیاید. با این حال رنک مهم نیست، مهم این است که اردو جهانی را کسب کنی و در مسابقات جهانی نتیجه خوب بگیری. تمام هدف من این است.

تفتیان با تقدیر از زحمات خانواده اش، یادآور شد: خانواده من ورزشی هستند. امروز من داشتم فیلم بولت را می دیدم مادرم گفت چون او خیلی زحمت می کشد که به هدفش برسد مثل پسر من است. من هم در صفحه ام از مخاطبانم پرسیدم چطور می شود کسی این همه هوادار در تمام دنیا داشته باشد.

دریغ از یک اردو

این دونده در پاسخ به این سوال که به شرایط سخت فعلی کشور اشاره می کرد، گفت: من یک ایرانی ام، در ایران زندگی می کنم و تمام شرایط کشور را درک می کنم اما من در یک سال گذشته حتی وقتی در تهران درخواست اردو کردم برای من نگذاشتند. من شرایط حداقلی را درخواست کردم اما همین ها را هم برای ما فراهم نمی کنند. شرایطی را فدراسیون برای مسابقات قهرمانی جهان در نظر گرفته و از من خواسته یک مسابقه در هندوستان بدهم، نمی دانم چه اصراری به این موضوع دارند و سطح این مسابقات خیلی پایین است. من مسابقات معتبرتری دعوت می شوم که از خدایشان در آنها شرکت کنم. همچنین باید سه مسابقه نیز در لیگ کشور بدهم اما قراردادهای لیگ خیلی پایین است و تاپ ترین هایشان سالی 20 میلیون تومان قرارداد دارند.

تفتیان تاکید کرد: یک ورزشکار که همه هزینه ها روی دوش خودش است و فدراسیون خیلی زیاد برایش اردو بگذارد یک ماه است و باقی کار به عهده خود او است، چطور ممکن است زندگی اش بگذرد؟