وقتی زندگی من و شما داستانی است که می‌خواهیم تعریف کنیم

بهزاد آقاجانی، نویسنده نمایشنامه «من مرتضی تنها هستم، یک روایت شیرین از فوجی‌یامای تلخ» که با طراحی، کارگردانی و بازیگری مهران سلیمانی پاک روی صحنه رفته است، در رابطه با این نمایش کافه‌ای که برای نخستین بار در مشهد اجرا می‌شود، گفت: بعد از صحبت‌هایی که با مهران داشتیم قرار شد در مشهد نمایش کافه‌ای اجرا کنیم و من متن ویژه برای یک اجرای محیطی و کافه‌ای بنویسم که تا کنون در مشهد سابقه نداشته است.

آقاجانی افزود: ایده اصلی را از زندگی آدم‌هایی گرفتم که زمان زیادی در کافه می‌گذرانند و داستان زندگی شخص خاصی نبود. آدم‌هایی را دیده‌ام که ساعت‌های زیادی در کافه تنها می‌نشینند، کتاب می‌خوانند، موسیقی گوش می‌دهند، فکر می‌کنند و یا حتی پیش آمده که تنها در کافه نشسته‌اند و همراهی ندارند. همین کافه‌نشینی برای من داستانی ناگفته از تنهایی آدم‌ها دارد و به نظرم می‌رسد هر کدام از آنها قصه‌ای دارند که شاید بخواهند برای کسی تعریف کنند.

وی با اشاره به اینکه شخصیت اصلی داستان از جایی الهام گرفته نشده است، عنوان کرد: تنهایی «مرتضی» برای من وجه دراماتیک داستان است و او مجموعه‌ای از تنهایی‌های یک آدم است که من آنها را در نوستالژیای زندگی خودم دنبال می‌کنم. این در واقع مجموعه‌ای از تنهایی انسان‌های دوره و زمانه خودمان است که به شکلی دراماتیزه شده ارائه می‌شود.

این نویسنده مشهدی تأکید کرد: در حال حاضر با چند نفر برای اجرای این نمایش در تهران صحبت شده است و چون متن قابلیت این را دارد که در سالن هم اجرا داشته باشد، ترجیحم این است که کار در سالن نمایش به روی صحنه برود.