شعفی به وسعت لبخند یک دانش‌آموز

محمدعلی علی‌نژاد
از کلام تا رفتارش، از حرف تا عملش، از تدریس تا مدرسه‌سازی، مهربان و آموزنده است مانند معلمی که می‌خواهد دانش‌آموزش را درس دهد. از سال 1350 تاکنون هنوز هم مشق معلمی می‌دهد، او اولین مدرسه را که همسرش خیر آن بود در سال 1396 بهره‌برداری کرد و همانجا بود که تصمیم گرفت مدرسه‌ای به نام مادرش بسازد یک سال بعد این مدرسه نیز به سرانجام رسید. گفت‌وگو با خیر مدرسه‌سازی سیدابراهیم محمودی هاشمی را می‌خوانید.
از هفت سالگی پدرم مرحوم شد و زندگی ساده‌ای داشتیم و به لطف خدا با مادرم زندگی می‌کردیم. مادرم برای تربیت ما بسیار تقید داشت و همیشه مراقبت می‌کرد که زمان ما به بیکاری و بطالت نگذرد.
دانشجوی دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد در رشته جغرافیای اقتصادی بودم که با دختر عمویم ازدواج کردم. او خانه‌دار بود، در آن سال‌ها در قوچان در دانشسرا تدریس می‌کردم، اما با نزدیک شدن به دوران انقلاب با توجه به این که در تظاهرات شرکت داشتم برخی افراد مشکلاتی برایم به وجود آوردند که ناچار سال 1358 از قوچان به مشهد آمدم و در مرکز تربیت معلم مشهد تا زمان بازنشستگی تدریس کردم.
همسرشما هم خیر مدرسه‌ساز هستند، چطور شد که وارد این وادی شدند؟
او مومن و دارای اعتقادات قوی است که فرزندانی با تقوا تربیت کرده و همین باعث شد تا فرزندانمان هم نه تنها با ما در امر مخالفتی نداشته باشند، بلکه مشوق و همراهمان بودند. یکی از فرزندانم که فرد موفقی است وقتی مبلغی ارثیه به همسرم رسید با توصیه همین فرزندم تصمیم گرفت در امر مدرسه‌سازی مشارکت کند و تمام مبلغ ارثیه را به این کار اختصاص داد و مدرسه‌ای با نام “سید محمدرضا محمودی هاشمی” ساخته شد.
زمانی که این مدرسه بهره‌برداری شد و دانش‌آموزان را در این مدرسه دیدید چه حسی داشتید؟
وقتی از مدرسه بازدید کردیم و حدود هزار دانش‌آموز را دیدیم که در حال تحصیل هستند و مجبور نیستند از یک منطقه شهر به منطقه‌ای دیگر بروند تمام وجود ما پر از شادی شده بود، لذتی که در این لحظات به وجود آمده بود قابل وصف نیست، فقط باید این حس را تجربه کرد نمی توان آن را بیان کرد.
با دیدن دانش آموزان برای ساخت مدرسه‌ای داوطلب شدم و از آن جایی که مادرم تمام عمرش را برای فرزندانش گذاشته بود و با وجود این که در جوانی پدرم فوت کرده بود، اما زندگی‌اش را به پای ما بچه‌ها گذاشت به پاس همه زحمات مادرم مدرسه‌ای به نام “اقدس محمودی هاشمی” ساختم.
الگوی شما برای این که در امر مدرسه‌سازی مشارکت کرده‌اید چه فردی بوده است؟
فردی که دین داشته باشد الگوها را برای‌اش ائمه اطهار معرفی کرده‌اند، خدا را شکر که در طول عمرم با معلمان و جریان تعلیم و تربیت سر و کار داشتم. اگر انسان‌ها بدانند چه بهره‌ای از مدرسه‌سازی می‌برند همه برای این کار بسیج می‌شوند. خداوندمی فرماید: هیچ نیکی به کسی نمی‌رسد مگر این که از آن چه دوست دارد انفاق کند.
بعد از این که خیر مدرسه‌ساز شدید آیا فردی را هم به مدرسه‌سازی تشویق کردید؟
بعضی از افرادی که یک سوم مالشان بعد از مرگ در امر خیر صرف شود، برای برخی از این افراد وصیت‌نامه نوشتم به آن‌ها توصیه کردم که در زمان حیات خود به جای وصیت آن را در امر مدرسه‌سازی هزینه کنند. معتقدم انسان باید به جای ان که بگوید فرزندان فلان امر خیر را انجام دهند یا فلان مدرسه را بسازند، خودش در زمان حیات آن چه در توان دارد انجام دهد.
برای مراسم افتتاح مدرسه‌ای که همسرم خیر آن بود یکی از اقوام را دعوت کرده بودیم، همان مراسم و حال و هوای مدرسه و دیدن دانش‌آموزان و انرژی که از سوی دانش‌آموزان و مدرسه دریافت کرد، انگیزه‌ای شد تا او هم تمایل به این کار پیدا کند و هم اکنون در حال ساخت مدرسه است. علاوه بر این افراد دیگری هم که توان مالی دارند زمانی که مدرسه را می‌بینند خودبه‌خود به مشارکت در امر خیر مدرسه‌سازی مشارکت می‌کنند.
شما به جای این که وصیت کنید آن چه به شما رسید به مدرسه‌سازی اختصاص دادید فکر می کنید با مدرسه سازی چه چیزی به دست آوردید؟
مدرسه‌سازی خیری ماندگار است خوش به سعادت افرادی که 20 تا 30 مدرسه می‌سازند؛ چراکه دعای خیر دانش‌آموزان و اولیاء بدرقه راهشان است. مدرسه با مرگ فرد نیکوکار از بین نمی‌رود بلکه باقیات و صالحات است. آنچه بدست آورده‌ام را احساس و لمس کردم، آن هم احساس شعفی است که از خوشحالی یک دانش‌آموز به دست می‌آید. خداوند وعده داده که انسان هیچ زمان از انفاق ضرر نمی‌کند و بازگشت آن 70 برابر است.
به نظر شما چه کار نیکی بیشتر بر آینده جامعه تاثیرگذارتر است و باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد؟
معتقدم هیچ مسیری بالاتر و والاتر از ساخت مدرسه نیست. اگر انسان آن چه دارد را در مسیر خدا و رسول هزینه کند لذتی دارد که تا ابد باقی می‌ماند، هر خیر و ثوابی که در مدارس انجام شود مدرسه‌ساز نیز از آن بهره خواهد برد، من هم هنوز قصد داریم این مسیر را ادامه دهیم. اما از اداره کل نوسازی مدارس، مجمع خیرین مدرسه ساز استان و … که به ما در مسیر ساخت مدرسه کمک کردند قدردانی می‌کنم.