دوران افول ترامپ

علی روعنگران

دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا همواره به چند رقم بیش از سایر ارقام توجه نشان می‌دهد: ارقام اشتغال، بازار سهام و نظرسنجی‌ها. تا همین اواخر، این سه رقم همیشه در بعضی توئیت‌های ترامپ وجود داشت؛ تا اینکه کرونا آمد و همه چیز را عوض کرد. با شیوع ویروس جدید کرونا (کووید-19) در آمریکا، نرخ بیکاری به شدت افزایش یافت و بازار‌های سهام متضرر شدند. در پی افت اقتصاد آمریکا، محبوبیت ترامپ نیز کاهش یافت. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که حالا محبوبیت بایدن از ترامپ بیشتر شده است. وبگاه «ریل کلیر پالتیکس» که نتایج نظرسنجی‌های متعددی را منتشر می‌کند، به تازگی نتایج هشت نظرسنجی بزرگ را درباره محبوبیت ترامپ و بایدن منتشر کرد. فقط در یک نظرسنجی، ترامپ و بایدن محبوبیت یکسانی دارند. در همه نظرسنجی‌های دیگر، ترامپ از بایدن عقب افتاده است. این نظرسنجی‌ها توسط رسانه‌های معروفی مانند اکونومیست، یو اس‌ای تودی، هیل، ان بی سی نیوز، وال استریت ژورنال و… انجام شده اند. همچنین یک نظرسنجی مشترک رویترز و ایپسوس که هفته آخر ماه آوریل انجام شد، نشان داد که در انتخابات عمومی آمریکا، 44 درصد رای‌دهندگان ثبت‌شده از بایدن و 40 درصد از ترامپ حمایت خواهند کرد. در کشوری که عملکرد اقتصادی، مهمترین بخش کارنامه رئیس جمهور قلمداد می‌شود، بدیهی است که بحران کرونا بر محبوبیت رئیس جمهور تاثیر منفی بگذارد. اما ترامپ دیدگاه دیگری دارد. او روز پنج شنبه به خبرگزاری رویترز گفت: «من نظرسنجی‌ها را باور نمی‌کنم. من معتقدم که مردم این کشور باهوش هستند. فکر نمی‌کنم که آن‌ها مردی را سرکار بیاورند که بی‌لیاقت باشد. منظورم این نیست که او به خاطر شرایطی که الان دارد، بی لیاقت است. منظورم این است که او به مدت 30 سال بی لیاقت بوده است. هر کاری او انجام داده، بد بود. سیاست خارجی‌اش، فاجعه بود.»

با این حال، در جلسات خصوصی چندان اظهار خوشبینی نمی‌کند. اخیرا چندین رسانه آمریکایی گزارش‌هایی درباره بروز اختلافات میان ترامپ و مقامات ستاد انتخاباتی‌اش منتشر کرده اند. شبکه CNN گزارش کرد که ترامپ به خاطر کمتر شدن محبوبیتش در نظرسنجی‌ها، بر سر براد پارسکیل، رئیس ستاد انتخاباتی‌اش داد زده و حتی او را به پیگرد قانونی تهدید کرده است. روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی این روایت را تایید کرد. همچنین، روزنامه واشنگتن پست، ضمن تایید روایت فوق، جزئیات بیشتری را منتشر کرد. به گفته این روزنامه، مقامات ستاد، کاخ سفید و کمیته ملی حزب دموکرات سعی کرده اند ترامپ را نسبت به مخاطراتی که با آن‌ها مواجه است، آگاه کنند. نیویورک تایمز گفته رئیس جمهور آمریکا خواستار توضیح این مسئله شده که چگونه ستادی که به مدت دو سال قوی و شکست ناپذیر بوده، حالا از کاندیدایی عقب افتاده که ترامپ او را به شدت ضعیف می‌بیند و در حال حاضر در صدر اخبار نیست. اما تحلیل نیویورک تایمز نقاط ضعفی دارد از جمله اینکه: اول، ادعای ترامپ درباره قوی بودن، همیشه ضعیف بوده است. اگر چه ترامپ با اندکی محبوبیت وارد انتخابات شد، ولی همیشه احتمال داشت که انتخابات رقابتی باشد. دوم، بایدن هرگز آنطور که ترامپ اینجا ادعا می‌کند، اینقدر ضعیف نبوده است. بایدن احتمالا قوی‌تر از هیلاری کلینتون است. سوم غیبت بایدن در اخبار، یک مزیت به نظر می‌رسد. دموکرات‌ها، به ضرورت یا به اختیار، باعث شده اند که ترامپ با خودش رقابت کند که این اثرات بزرگی برای دموکرات‌ها دارد. چهارم، گزارش نیویورک تایمز، یک حقیقت اصلی سیاسی را نادیده می‌گیرد و آن این است که ده‌ها هزار آمریکایی در یک پاندمی مرده اند و نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که رای دهندگان معتقدند ترامپ در مدیریت این پاندمی عملکرد بدی داشته است. ترامپ خوش شانس بود که رقیبش در انتخابات 2016، هیلاری کلینتون بود. اگر چه رسانه‌ها عمومی، کلینتون را در سال 2016 به عنوان نامزد پیشتاز معرفی کردند، اما کلینتون نقایص متعددی داشت که در همان زمان واضح بود. او به طور گسترده منفور بود و قبلا مشارکت ناموفقی در انتخابات داشت و علاوه بر اینها، بار جنسیت‌گرایی گسترده را بر دوش می‌کشید. بایدن هم مانند کلینتون نسبت به انتقاداتی که به عملکردش در حوزه عمومی مربوط می‌شود، آسیب پذیر است. اما او نسبت به کلینتون محبوبیت بیشتری دارد. ترامپ توانست در سال 2016 خود را علیه وضعیت فعلی نشان دهد. اما این بار ترامپ خودش نماینده وضعیت فعلی است. وضعیتی که طبق شاخص‌های اقتصادی و نرخ مرگ و میر، روز به روز بدتر می‌شود. ترامپ درباره بحران کرونا در آمریکا دروغ می‌گوید. با این حال، ترامپ ممکن است در انتخابات پیروز شود. از الان تا نوامبر زمان زیادی باقی مانده است. پاندمی (کرونا) و اقتصاد پرنوسان، تصور اینکه نبرد در کدام حوزه خواهد بود را دشوار می‌کند. اما در حال حاضر، ترامپ در حال شکست خوردن است و نمی‌داند چرا. از آنجا که ترامپ همچنان روی انتخابات قبلی متمرکز است و آن را به شکل مناقشه‌برانگیزی تفسیر می‌کند، بدون اینکه بداند نشست‌های خبری‌اش چه آسیبی می‌زنند، مشتاقانه، حرف زدن را ادامه می‌دهد. او فعلا در ظاهر، نشست‌های خبری روزانه را نابود کرده است با این حال، همچنان با خبرنگاران و افکار عمومی در سایر تریبون‌ها صحبت می‌کند. این امر، کمی نیاز او به توجه را ارضا می‌کند، اما نمی‌تواند جای خالی تجمعات بزرگ (انتخاباتی) را پرکند. تجمعاتی که ترامپ ظاهرا معتقد است راه نجات ستادش هستند. در سال 2016، ناتوانی ترامپ در بستن دهانش به نحو دیوانه واری موثر واقع شد. او نفهمیده است که در سال 2020، این امر راه حل نیست، بلکه دردسرساز است.