تئاتر، دریچه ورود به دنیای بازیگری

هادی کربلایی قهرمان

علیرضا سوزنچی متولد 1334 در مشهد است و فعالیت نمایشی خود را در سال 52 آغاز و در 46 سال فعالیت در عرصه تئاتر در 183 نمایش حضور داشته­است. او در دیگر حوزه­های سینما مثل سینمای خانگی و سریال­های تلویزیونی هم فعالیت داشته و در کنار دیگر بازیگران موفق مشهد چون داریوش ارجمند و رضا کیانیان به ایفای نقش پرداخته­است. سوزنچی در کارنامه کاری خود سریال روز حسرت و پرواز در حباب به کارگردانی سیروس مقدم را نیز دارد. این روزها غالبا در بین تئاتری­های مشهد دیده­ می­شود و به همین بهانه دقایقی را با او در سالن سینمایی مجتمع فرهنگی امام رضا به گفتگو پرداختیم.

پایتخت­ نشینی را چه اندازه در رشد و موفقیت بازیگران موثر می­دانید؟

در واقع این موضوع تاثیر صددرصدی دارد. چرا که همه امکانات و فضاها در پایتخت است. حتی برای مشهد هم که قطب تئاتر کشور است هیچ خبری نیست. یکی از مشکلات شهرستان­ها تعداد کم کارهای سینمایی و تلویزیونی است. من یک­ سال­ و نیم است که به مشهد آمده­ام، اما هیچ پیشنهاد کاری خاصی نداشتم. در مشهد فقط تئاتر موفق عمل می­کند که البته آن هم تنها ده شب اجرا می­شود که نهایتا هرشب ۳۰۰ نفر به دیدن نمایش می­آیند و درمجموع سه هزار نفر آن تئاتر را می­بینند. تفاوت بارز تئاتر با تلویزیون در همین مورد است، چرا که بازدید تصویر میلیونی و ماندگارتر است. شخصاً بعد از ۴0 سال کار تئاتر وقتی در خیابان راه می­رفتم، هنوز مردم من را نمی­شناختند و درست بعد از پخش سریال عاشقانه کمی شناخته­تر شدم. در واقع جعبه جادویی همان­طور که می­گویند جادو می­کند.

به چه اندازه فعالیت در تئاتر را در پیشرفت بازیگری تاثیرگذار می­دانید؟

بازیگری اصول خودش را دارد و قاعدتا این آمادگی تا قسمتی از طریق کلاس­های بازیگری فراهم می­شود. اما در واقع دریچه ورود به دنیای بازیگری تئاتر است و هنرجویان هرچه بیشتر در این زمینه کار کنند، موفق­تر خواهند بود. پیشنهاد من برای کسانی که به دنبال ورود در این حیطه هستند هم این است که در ابتدا کسب تجربه و فعالیت خود را بر روی تئاتر متمرکز کنند تا موفق­تر باشند. اما در ادامه نه تنها پیشنهاد می­دهم که می­خواهم کارگردان­ها هم برای انتخاب بازیگر برای فیلم­ها و سریال­ها به تماشای تئاتر بنشینند و تنها از بازیگران تهرانی استفاده نکنند.

کدام­یک از نقش­هایی که تاکنون بازی کردید را بیشتر دوست داشتید؟

نقش خان عمو در شقایق درّه را خیلی دوست داشتم. مردی که بزرگ ایل بود و شخصیت خاص خودش را داشت. در نمایش دیگری به نام خورشید کاروان هم حضور داشتم که برای زندگی، اسارت و شهادت امام حسین ساخته شده­بود و به قدری شیفته این شخصیت شده­ام که وصیت کردم بعد از مرگ هم همان پیراهنی که در آن نمایش به تن داشتم را همراه من بگذارند و این نقش به نوعی هم­پای اعتقادات من است.

از حضورتان در ریکاوری بگوئید؟

من در قسمت سوم این سریال و در ده قسمت بعدی آن که ساخت آن آبان کلید میخورد حضور دارم. داستان ریکاوری جریان زندگی چند رفیق است که تصمیم می‌گیرند دست به کار خطرناکی بزنند و مشکلات عدیده­ای برای آنها پیش می­آید، نقش من در این سریال حل کردن این مشکلات است. جریان بازی من در کیش اتفاق می­افتد واز نظر من کار موفق و خوبی است که باید دیده­ شود.  هرچند استقبال از نمایش خانگی به عهده مخاطب و تماشاکننده است و غالبا مردم تعیین­کننده موفقیت یک فیلم هستند.

از انتخاب شما برای بازی در سریال عاشقانه و موفقیت این پروژه بگوئید؟

به واسطه آقای گلستانی به عنوان دستیار کارگردان در کارهای قبلی که با سیروس مقدم انجام داده بودم و سمت تهیه­کننده بودن او در سریال عاشقانه، برای این­کار معرفی شدم و به تهران رفتم. منوچهر هادی نیز شخصیت من را برای بازی در نقش محمود کوهی تایید کرد که در 14 قسمت از 17 قسمت آن به ایفای نقش پرداختم و به گفته بینندگان که گاهی من را در خیابان می­بینند و صحبت می‌کنیم نقش موفقی بوده­است و امیدوارم همین­طور باشد که مردم می­گویند.

از کارهای آتی تان بگوئید؟

در چند تله فیلم حضور داشتم که آخرین آن دانکل است و در مرحله مونتاژ و صف پخش قرار دارد. در تله فیلم دیگری به نام انکار که برای قوه قضاییه آماده شده است هم نقش دارم و در روز قوه قضاییه برای نیروی انتظامی اجرا خواهد داشت. در زمینه تئاتر و دو مورد فیلم و سریال هم پیشنهاد کارهایی دارم اما به این علت که هنوز قرارداد رسمی ندارم آن را اعلام نمی­کنم.

و حرف آخر؟

آرزوی من این است که همیشه مردم صحیح و سالم باشند و خنده روی لب آن­ها باشد. این چیزی است که هنرمندان را شاد و دلگرم می کند.