کودکی؛
مفهومی گمشده در دنیای مدرن
شانزدهمین روز از اول مهرماه به نام کودک مزین شده و از ۱۳ مهر تا ۱۹ مهر تحت عنوان هفته کودک نام‌گداری شده تا دراین ایام اهمیت دوران کودکی یاداوری شود.
بدون شک دوران کودکی بهترین دوران زندگی در همه افراد است و درست در زمان‌هایی که فشار زندگی صبروقرار را از آدم گرفته با خود نجوا می‌کنیم که ایکاش در عالم بدون غم کودکی می‌ماندم.
دوران کودکی متولدین ۵۰ و ۶۰ و تا نیمه‌های ۷۰ پر از شیطنت و بازی‌گوشی بود .
در آن سال‌ها خبری از گوشی و اینترنت و بازی اندروید نبود و بچه‌ها بیشتر دور هم جمع شده و به شیطنت مشغول می‌شدند و در کل سر و صدای کودکانی که در مهمانی‌ها بازی می‌کردند شادی آور جمع بود.
اما امروزه با تغییر سبک زندگی و رفتن به سمت مدرنیته شدن به دنبال تغییر رفتار کودکان نیز بوده و اگر فرزندمان به طبع کودکی خود مشغول شیطنت و بازی شود اورا توبیخ کرده و از او می‌خواهیم به مانند ما ادم بزرگ‌ها رفتار کند.
قدیم ترها اگر از خانه‌ای سرو صدا نمیامد همسایگان متوجه شده که یا این همسایه زوج میانسالی بوده و یا هنوز کودکی ندارند اما این شیوه در دوره جدید بدون کاربرد بوده چرا که بسیاری از خانه‌ها کودکان بی و سر و صدا در حال گذران بهترین و مهم‌ترین دوران زندگی خود هستند.
از انجا که دوران کودکی اهمیت و اثرات زیادی در دوران بزرگ‌سالی و آینده کودکان دارد بر ان شدیم تا با یک روان‌شناس و پژوهشگر اجتماعی پیرامون سواثرات و آسیب‌هایی که کودکی نکردن فرزندانمان بر آینده آن‌ها می‌گذارد صحبت کنیم.
تغییر نگاه به کودک
یک پژوهشگر و فعال اجتماعی می‌گوید: ما بر اساس نگاه به زندگی و زاویه خود به شدت دنبال فرزندانی اطاعت پذیر و مظلوم هستیم.
محمدرضا ایمانی در مصاحبه با رسانه”صبح امروز” می‌افزاید: ما شیطنت و بازی‌های کودکانه را از کودکان خود گرفته یا به عبارتی دزدیده و اگر کودکی در مقابل ما کودکی کند اورا بی ادب خوانده و مدعی شده که او تربیت لازم را ندارد.
وی تصریح می‌کند: امروزه کودکان درون‌گرا به شدت مورد توجه قرار گرفته چرا که این کودک در مهمانی‌ها و دورهمی‌های خانوادگی بدون هیچ سرو صدا و شیطنتی گوشه‌ای را برای نشستن انتخاب کرده و مشغول نگاه کردن به دیگران است و این رفتار او مور پسند همگان است.
تربیت کودک ساکت ممنوع
این روان‌شناس اظهار می‌کند: این نوع نگاه به کودک و ترویج آن در سطح جامعه روش تربیتی اشتباهی بوده چرا که کودکان به کودکی کردن نیاز دارند .
وی توضیح می‌دهد: پدر و مادری که قصد فرزندآوری داشته بدانند و آگاه باشند که کودک از همان ابتدا که نطفه‌ای بیش نیست علاوه بر خوراک و پوشاک نیازمند توجه و وقت است.
ایمانی ابراز می‌کند: اوج عشق و محبت در یک خانواده می‌شود تولد فرزندی که از شیره وجود مرد و زن گرفته شده و نمایان‌گر عشق میان خانواده است و این کودک از لحاظ ژن خصوصیات اخلاقی تلفیقی از هردو است.
کودک با نیازهای متفاوت
وی ادامه می‌دهد: بسیاری از والدین به نیازهای کودکان آگاه نبوده و از همان ابتدای تولد به دنبال تربیت کودک آن هم به روش اشتباه هستیم.
این فعال اجتماعی تشریح می‌کند: خشونت همیشه با آزار جسمی و تنبیه همراه نبوده بلکه گاها برخی از برخوردهایی که مناقض با نیاز کودکان بوده و خانواده آن را به کودک تحمیل می‌کنند خشونت رخ می‌دهد.
خشونت علیه کودکان همیشه جسمی نیست
وی تبیین می‌کند: فرزندان ما در سنین کودکی پر از انرژی بوده به دنبال این است که با بازی کردن این سطح از انرژی خو را آزاد کند و رفتار نابجای والدین که کودک را محکوم و مجبور به سکون می‌کنند آسیب‌های بسیاری بر آینده او می‌گذارد.
ایمانی می‌گوید: باید برای کودک خود وقت گذاشته چرا که کودکان هم نیازهایی دارند و البته درددل‌هایی که نیازمند هستند گاها آن را با دیگران به اشتراک بگذارند و چه بهتر که در مورد این حس و حرف‌ها درون خانواده و با پدرو مادرصحبت شود.
فرزندان نیازمند گذران وقت با ما هستند
وی ابراز می‌کند: والدین باید زمان مشخصی را با کودکان خود گذرانده و پدر و مادر خوب کسانی هستند که بدانند فرزندشان از بدو تولد نیازهایی را داشته که با رشد او این نیازها نیز تغییر پیدا کرده و با کودک باید به اقتضای سن و نیازهای او رفتار شود .
ایمانی تاکید می‌کند: بگدارید کودکان کودکی کنند چرا که فرزندان ما نیاز دارند به گذراندن این دوران و به هیچ وجه سعی نکنیم بر پایه و اساس این دوران تغییری را وارد کرده و آن‌ها زودتر از موعد وارد دنیای ادم بزرگ‌ها نکنیم.
رفتاری همراه با احترام
وی خاطر نشان می‌کند: والدین باید از همان ابتدای کودکی با فرزندان خود رفتاری محبت آمیز همراه با احترام داشته باشند تا عزت نفس در کودک به طور کامل شکل گرفته و از همان کودکی اورا با حس استقلال و تعهد و مسیولیت پذیری آشنا کرده و با او در کارها و بازی‌ها مشارکت داشته باشیم.
ایمانی اذعان می‌کند: این روزها کودکان سرزمین من کودکی خود را گم کرده و خیلی زود وارد دنیای بزرگ‌ترها می‌شوند و چه به وفور کودکانی را در اطراف خود میبینیم که نه تنها نوع پوشش ان‌ها مانند بزرگ‌سال ها بوده بلکه رفتارهایشان نیز خبر از عدم کودکی می‌دهد.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.