مسیر تحریم‌های فصل هفتم و ناکجاآباد!

روزهایی که گذشت،دومین سالروز تصویب برجام و شکست نقشه شوم امریکا بود. بد ندیدم مروری بر روندی که بر کشور همسایه در دو دهه اخیر گذشته، داشته باشیم؛

کشور عراق و دیکتاتور حاکم بر آن صدام حسین در سال 1991 با حمله به کویت خود را وارد مخمصه‌ای کرد که پایانش سقوط حکومت وی در سال 2003 توسط حمله نظامی ایالات متحده و هم‌پیمانانش بود! و نتایج حاصله از آن در سال 2017 یعنی 14سال پس از سقوط صدام، جنگ داخلی و کشتار روزانه مردم بی دفاع عراق در شهرهاست!!!  اما مسیر به همین سادگی نبوده و نیست بلکه مرور کوتاه بر روند طی شده برای سرنگونی دوهفته‌ای یک حکومت سه دهه‌ای ما را در شناخت و تحلیل سیاست‌های استراتژیک ایالات متحده یاری می‌کند.

پس از جنگ اول خلیج فارس، و حمله امریکا به عراق برای عقب نشینی از کویت، عراق تحت تحریمهای فصل هفتم منشور  سازمان ملل  قرار گرفت، تحریمها به سمت ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز عراق و محدودیت فروش نفت فقط در برابر دارو و غذا ادامه پیدا کرد، تا جاییکه فقر و فلاکت همه گیر شده و نارضایتی از درون هرروز بیش از پیش شد! بخشی از مردم عراق که بودن یا نبودن حکومت صدام در دهه هشتاد و نود میلادی برایشان تفاوتی نداشت در آغاز قرن بیست و یکم ، نبودن صدام آرزویشان بود و در هنگامه‌ای که در برابر دیکتاتور عراق ترس از شورش و انقلاب بدلیل سرکوب و خشونت داشتند چشم به تهاجم خارجی دوخته بودند.

نتایج تحریم‌ها، کسری بودجه و نابودی زیرساخت‌ها طی سال‌های 1991تا2003 و بیزاری عمومی حتی میان نظامیان و اطرافیان صدام بود. و بهانه ی آخر تسلیحات شیمیایی و میکروبی صدام و تهاجم ایالات متحده به عراق در سال 2003! زودتر از آنچه در باور شخص صدام و تحلیلگران منطقه بگنجد وفاداران به سیستم دست از دفاع کشیدند و پایان یک دیکتاتور رقم خورد. باید توجه داشت نارضایتی داخلی فقط بصرف رفتار حکومت نبود بلکه بخش مهمی از آن ناشی از وضع اقتصادی وخیم و فقر حاصله از تحریم‌ها بود…

اما ایران، سیاست اعمالی پیرامون موضوع هسته‌ای از اوایل دهه هشتاد شمسی و تلاش امریکا در ایجاد اجماع جامعه جهانی و ارسال پرونده هسته‌ای از شورای حکام به سازمان ملل و تحریم‌های پلکانی و تنگ کردن حلقه اقتصادی پیرامون ایران تحت فصل هفتم، برنامه بلندمدت ایالات متحده جهت تغییر سیاست‌های حکومت ایران یا در صورت عدم تغییر، عراقی‌زاسیونه کردن ایران با افزایش تحریم‌های جهانی و فروپاشی از درون با یک تلنگر از بیرون پس از یک بازه یک دهه‌ای بود که سیاست دولت روحانی و تیم مذاکره کننده توانمند هسته‌ای تحت مدیریت دکتر ظریف این مسیر خطرناک را متوقف کرد.

یادداشتی از فواد فاضلی