وفاداری یک استاد به لهجه و گویش مشهدی

از معدود اساتیدی که به لهجه و گویش مشهدی وفادار بود و سعی داشت این لهجه را زنده نگه دارد، دکتر تقی وحیدیان کامیار بود. وی علاوه بر وفاداری به لهجه و گویش مشهدی علم کامل به این گویش و لهجه داشت و کتاب بسیار محکم فرهنگ نام آوران و سخنوران مشهد که تذکره شاعران مشهد بوده  بیان شناخت جامع و کامل وی و تعصبش بر گویش مشهدی بود .

دکتر محمد جعفر یاحقی استاد برجسته ادبیات کشور و رییس قطب علمی دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی در آیین بزرگداشت مقام علمی دکتر وحیدیان ضمن بیان این مطلب به ذکر خصایص اخلاقی و منش برخوردی این استاد فقید اشاره کرد.

یاحقی، دکتر وحیدیان کامیار را از دو جنبه انسانی و علمی ستود و اظهار داشت: دکتر وحیدیان دارای حسن خلق بود. مهربانی همواره در چهره ‌ش نمایان می‌شد. این نشان دهنده آن است که علم در وجود وی به بار نشسته و او عالمی است که علمش با عملش همراه می‌آورد.

وی با اشاره به وجه انسانی و دوستی و اخلاق خوش این استاد فقید بیان کرد: چهره خندان و شاد وی بیان چهره خوش انسانی وی بود و تصور این وضع حتی محال به نظر می‌رسید که وی عصبانی شود، او عالمی پرعمل و عمل‌گرا بود و مجموعی از خصوصیات انسانی در خود داشت، کار ساز و گره‌گشای  مسائل  درسی برای دانشجویان بود و بدنه کتب درسی نیز با نام دکتر وحیدیان مزین شده است و به این واسطه بود که وی شخصیت ملی و مردمی در افق جامعه پیدا کرد.

دکتر یاحقی ادامه داد: وی در عروض نیز خدمات ویژه و چشم‌گیری داشت و در آوردن عروض به سطح علمی جامعه و برداشتن چهره تلخ آن برای دانشجویان و اهل پژوهش تاثیر فراوانی داشت و کار کردن با آموزش و پرورش را خدمت به قلب فرهنگی جامعه می‌دانست.

دکتر یاحقی درباره ویژگی علمی دکتر وحیدیان گفت: از نظر علمی نیز دکتر وحیدیان کارهای ارزشمندی انجام داده اند. تحقیقات ایشان در زمینه دستور زبان، بدیع و عروض، بسیار مهم است. مسائلی که دکتر وحیدیان در دستور و عروض مطرح کردند، هنوز بسیار تازه است. همچنین ورود مسائل نوین مربوط به دستور زبان که ایشان در کتاب‌های درسی بیان کردند، سبب حضور ایشان در بدنه آموزش و پرورش شد.  به همین دلیل است که جامعه گسترده‌ای اعم از دانش آموزان و دبیران ادبیات فارسی ایشان را می‌شناسند.

در ادامه دکتر سلمان ساکت رییس مرکز اسناد و مفاخر دانشگاه فردوسی طی سخنانی به همت اساتید بنیان‌گذار دانشگاه فردوسی که باعث جذب اساتیدی همچون دکتر وحیدیان برای تدریس در دانشگاه فردوسی مشهد همت گماردند اشاره کرد.

رییس انجمن مفاخر دانشگاه فردوسی درباره ویژگی‌های علمی دکتر وحیدیان کامیار سخن گفت. وی دکتر وحیدیان را استادی نوآور عنوان کرد که در تمام آثار وی نشانه‌های این نوآوری مکشوف است.

دکتر دیانی، دوست و همکار قدیمی دکتر وحیدیان نیز در این آیین حضور داشت. وی قدمت دوستی خود با دکتر وحیدیان را از سال ۱۳۵۳ عنوان کرد و درباره ویژگی‌های اخلاقی وی گفت: دکتر وحیدیان فردی خوشرو، مهربان و صمیمی بود و در همه موارد تلاش می‌کرد روحیه خود را کاملا حفظ کند.

دکتر ابوالقاسم قوام، مدیر گروه زبان و ادبیات فارسی نیز پس از برشمردن ویژگی‌های برجسته علمی و اخلاقی دکتر وحیدیان کامیار پیشنهاد داد که مسئولان شهر مشهد، برای تثبیت نام این استادان بزرگ، خیابان یا تالاری را به نام او نامگذاری کنند‌ تا  نام و یادشان همیشه در مشهد ثبت شود.

دکتر مهدخت پورخالقی چترودی نیز ویژگی‌های علمی و اخلاقی و روحیه مهربان دکتر وحیدیان کامیار را ستود. وی همچنین به نقل خاطراتی از سفرهای خود با دکتر وحیدیان اشاره کرد و فضایل علمی و اخلاقی ایشان را برشمرد.

در ادامه دکتر صالح نیا نیز به ذکر وجوه اخلاقی و عاطفی این استاد گرانقدر که همواره با رویی باز با دانشجویان برخورد می‌کرد اشاره کرد و وجه اخلاقی و عاطفی وی را عاملی برای به شوق آوردن و پیشرفت علمی دانشجویان وی عنوان داشت .

وی که این آیین به همت او برپا شده بود ؛ سالها در محضر دکتر وحیدیان کامیار شاگردی کرده است، با اندوه بسیار درباره استادش سخن گفت. وی با قرائت متنی که در کتاب روشنای آسمان، یادبود دکتر وحیدیان کامیار نوشته بود، دکتر وحیدیان را استادی عنوان کرد که با صبوری و مهربانی دانشجویانش را راهنمایی می‌کرد و از راه دادن آنها به باغی که پرورده بود، دریغ نداشت.

در پایان این مراسم دکتر اسدی، عروس دکتر وحیدیان کامیار و آذین وحیدیان کامیار، دختر ایشان نیز با قرائت متن‌های ادبی، اندوه خود را در فقدان این استاد بزرگ و بزرگوار نشان دادند.

***

گفتنی است رونمایی از کتاب و ویژنامه روشنای آسمان که؛ شامل یادداشت‌های اساتید، دانشجویان و خانواده دکتر وحیدیان کامیار است به یادبود این استاد فقید، توسط گروه ادبیات دانشگاه فردوسی به زیور طبع آراسته شد و معرفی گوشه‌ای از شخصیت این استاد برجسته؛ به همراه آیین کاشت دو نهال درخت افرا در پایان این مراسم، به یاد دکتر وحیدیان کامیار و دکتر انزابی نژاد در یکی از محوطه‌های دانشکده ادبیات و علوم انسانی نشانده شد. باشد که حضورشان در یادمان همیشه سبز بماند.

گزارشی از ج . فلق