بازدید از سرپناه 400 فرشته زمینی نیازمند حمایت؛

شفافیت، رمز اعتماد خیرین به «همدم» است

مریم اصغری

«هزینه‌های ماهانه نگهداری، آموزش و برنامه‌های توانبخشی برای هر یک از فرزندان همدم، بالغ بر 20 میلیون تومان باشد که از این مبلغ قابل توجه، تنها یک سوم آن توسط سازمان بهزیستی کشور پوشش داده می‌شود»؛ این جملات بخشی از صحبت‌های دکتر حجت در موسسه خیریه توانبخشی «همدم» است.

به گزارش روزنامه «صبح امروز»؛ در روزهایی که هیاهوی خبر و رسانه، اغلب ما را در میان انبوهی از رویدادها غرق می‌کند، گاه فرصت‌هایی پیش می‌آید تا از پشت میزهای تحریریه برخیزیم و با قلب واقعیت‌های انسانی، مواجه شویم. این بار، بهانه‌ای شد تا گامی فراتر از اخبار روزمره برداریم و به آغوش پرمهر جایی برویم که امید در آن، نه یک واژه بلکه نبض زندگی چهارصد دختر سرزمینمان است. «خیریه همدم» (فتح‌المبین سابق)، سرپناهی است که در پس دیوارهای آرامش‌بخش خود، بذر توانمندی و آینده‌ای روشن را در دل هر یک از این فرشتگان زمینی می‌کارد. در جریان بازدید از این موسسه که پس از نشست خبری صورت گرفت، تصویری روشن از فعالیت‌ها و البته چالش‌های پیش روی این مجموعه به دست آمد. این بازدید، گواهی بود بر تلاش‌های مستمر و فضایی آکنده از مهربانی که در تار و پود همدم تنیده شده است. آنچه بیش از هر چیز به چشم می‌آید، داستانی است از تاب‌آوری، همبستگی و تجلی جنبه‌های انسانی که شاید در هیاهوی روزمرگی کمتر به چشم می‌آید؛ داستانی که شنیدن و بازگو کردن آن، ارزشمند است.

همدم؛ برندی از نیکوکاری و توانمندسازی در ایران

در این نشست مدیرعامل موسسه خیریه همدم با اشاره به اینکه «خیریه همدم از سال ۱۳۶۱ فعالیت خود را آغاز کرده و از سال ۱۳۸۳ به صورت هیئت امنایی اداره می‌شود» مطرح کرد: در این موسسه دو اصل شادی و بهداشت محیط همواره حائز اهمیت است و 400 فرزند این موسسه در 5 بخش کاملا مجزا شامل کم‌توان ذهنی عمیق، تربیت‌پذیر، آموزش‌پذیر، روزانه که دارای خانواده‌ و حرفه آموز هستند و خانه کوچک پناهگاهی که محل زندگی بچه‌های با بهره هوشی بالای ۷۰ درصد است، در مسیر رشد و توانمندسازی گام برمی‌دارند.

دکتر زهرا حجت درپاسخ به پرسش خبرنگار «صبح امروز» در خصوص  نشان ملی نیکوکاری ایران، گفت: سال گذشته، از میان قریب به 2000 خیریه‌ کشورمان تنها 24 موسسه توانستند لایق دریافت نشان ملی نیکوکاری باشند و همدم مفتخر است که موفق شد در شرق ایران به‌عنوان تنها موسسه‌ منتخب، این نشان را که از منظر کارشناسان و ناظرین موسسات خیریه‌ ایران نمادی منحصر به‌فرد است، به‌خانه بیاورد.

وی با اشاره به اینکه «توانمندسازی دختران این مجموعه، داشتن ارتباط خوب و پایدار با خیرین و شفاف‌سازی مالی علت انتخاب موسسه همدم برای دریافت نشان نیکوکاری بوده است» ادامه داد: ما خوشحالیم که با دریافت این نشان، توانستیم پاسخ اعتماد مردم خیرخواه کشورمان را نسبت به همدم بدهیم و امیدواریم در ادامه‌ی این راه، همچنان روسفید باشیم.

 

جایی که عشق، «مادریاری» را معنا می‌کند

مدیرعامل موسسه خیریه همدم در خصوص دشواری‌های حرفه مادریاری در مراکز نگهداری از کودکان کم‌توان ذهنی، تأکید کرد: موفقیت در کار با این فرزندان، بیش از هر چیز نیازمند عشقی عمیق و ارتباطی قلبی است. فعالیت در مجموعه‌هایی نظیر همدم، با مشاغل معمول اداری تفاوت بنیادین دارد و بی شک تنها زمانی می‌توان مادریاری واقعی بود که بچه‌های اینجا را همچون عضوی از خانواده‌ی خود پذیرا بود و دوست داشت.

حجت با افتخار عنوان کرد که بزرگترین سرمایه‌ی معنوی او، شنیدن واژه‌ی «مادر» از زبان فرزندان این مجموعه است و سپس در تبیین میزان موفقیت‌های موسسه در مسیر توانمندسازی این دختران اشاره کرد: هم‌اکنون، گروهی از دختران همدم موفق به دریافت مدارک فنی و حرفه‌ای و حتی گواهینامه‌های مرتبط با میراث فرهنگی شده‌اند. تمامی کارگاه‌های موجود در موسسه، قابلیت تولید دارند و این ظرفیت وجود دارد که سازمان‌ها و نهادهای مختلف با ثبت سفارش در این کارگاه‌ها، ضمن حمایت از فرزندان همدم، اطمینان حاصل کنند که تمام درآمد حاصله مستقیماً صرف هزینه‌های همین فرزندان می‌شود.

 

از استقلال کم‌توانان ذهنی عمیق تا معرفی ده‌ها خیر جدید

وی ضمن ابراز خرسندی از حرکت روبه‌جلوی موسسه به سوی توانمندسازی جامع فرزندان و کسب موفقیت‌های چشمگیر در این زمینه، نکته‌ی مهمی را متذکر شد: توانمندسازی تنها به دختران بخش آموزش‌پذیر محدود نمی‌شود. این مسیر حتی برای فرزندان کم‌توان ذهنی عمیق همدم نیز هموار شده و آن‌ها نیز در زمینه‌های متناسب با توانایی‌هایشان، به سمت استقلال و توانمندی گام برداشته‌اند.

دکتر حجت، در پاسخ به استعلام خبرنگار پیرامون نحوه تأمین هزینه‌ها و بار مالی اداره‌ی موسسه همدم توضیح داد: هزینه‌های ماهانه نگهداری، آموزش و برنامه‌های توانبخشی برای هر یک از فرزندان همدم، بالغ بر بیش از 20 میلیون تومان است که از این مبلغ قابل توجه، تنها یک سوم آن توسط سازمان بهزیستی کشور پوشش داده می‌شود.

مدیرعامل موسسه خیریه همدم در پایان‌بندی صحبت‌های خود با تاکید بر اینکه «بسیار خرسندیم که در مسیر فعالیت‌هایمان، از همراهی و حمایت سخاوتمندانه‌ی مردم نیکوکار و خیرین گرامی برخورداریم؛ افرادی که با شناخت نیازهای ما، در جهت رفع آن‌ها یاری‌رسان هستند» بیان کرد: شفافیت کامل در عملکرد موسسه سبب شده است که خیرین و مردم ارجمند، علاوه بر همیاری مستمر خود، ما را به دیگر نیکوکاران نیز معرفی کنند. این رویکرد به لطف الهی، موجب جلب حمایت و مشارکت گسترده‌ای از سوی ده‌ها خیر جدید شده است. در میان حامیان ما، برخی بزرگواری تا بدان حد دارند که بخش عمده‌ای از درآمد یا تولیدات خود را خالصانه تقدیم موسسه می‌کنند.

«هنر» پر رونق اما «ورزش» نیازمند مربی و تجهیزات

شایان ذکر است بازدید از موسسه همدم، پس از برگزاری نشست، فرصتی را برای آشنایی دقیق‌تر با کارگاه‌ها و فعالیت‌های توان‌بخشی آن فراهم آورد. در این مجموعه، هنر به عنوان ابزاری قدرتمند برای شکوفایی استعدادهای فرزندان به کار گرفته شده است. کارگاه‌هایی نظیر ملیله کاغذی، گل‌سازی، گلیم‌بافی، قلم‌زنی مس و برنج، عروسک‌سازی، تئاتر و موسیقی ، نمونه‌هایی از تلاش‌های موسسه در این زمینه هستند. علاوه بر این، تالار همایش با ظرفیت ۴۲۰ نفر، مجهز به سن موتوردار و چرخان و اتاق فرمان، که یکی از راه‌های درآمدزایی موسسه نیز محسوب می‌شود، همگی نشان‌دهنده‌ رویکرد جامع همدم برای توانمندسازی و ارتقای کیفیت زندگی فرزندان است. همچنین، نگارخانه موسسه با نمایش آثار هنری این عزیزان، جلوه‌ای دیگر از فعالیت‌های خلاقانه آن را به نمایش می‌گذارد.

با این حال، در کنار پیشرفت‌ها و موفقیت‌های هنری، بخش ورزش موسسه با چالش‌هایی روبروست. چراکه پس از شیوع بیماری کرونا، حضور مربیان و ورزشکاران داوطلب در کنار فرزندان همدم کاهش یافته است. در حال حاضر، نیاز جدی به مربیان ورزشی متخصص و دلسوز وجود دارد تا فعالیت‌های ورزشی موسسه را مجدداً رونق بخشند. لازم به ذکر است که این موسسه در گذشته، به ویژه در رشته تنیس روی میز، سوابق درخشانی داشته و میزبان نفرات برتر کشور بوده است؛ اما فقدان مربی در حال حاضر، مانع از تداوم این مسیر شده است. همچنین، تأمین وسایل ورزشی نظیر توپ، راکت و سایر تجهیزات، نیازمند حمایت خیرین و پشتیبانی جامعه است. برخلاف بخش‌های هنری که در تأمین مواد مورد نیاز با چالش مواجه نیستند، بخش ورزش برای تداوم و توسعه فعالیت‌ها، چشم انتظار کمک‌های نیکوکارانه است.

 

image_print