شروعی برای درس گرفتن

بدون تردید شیوع کرونا عمده مشاغل، پیشه‌ها و هنرها تحت تاثیر قرار داده است؛ اما در این بین هنرمندان بیش از دیگران تبعات این بیماری را در اشاعه هنر خود حس کردند. ویروسی که به دلیل اهمال دولتمردان و حتی مردم، نه تنها آسیب جانی جدی به همراه داشت، بلکه آسیب‌های اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی بسیاری را با خود به همراه آورد.

به گزارش روزنامه «صبح امروز» و به نقل از ایرنا، یک مدرس و منتقد موسیقی معتقد است کرونا به موسیقیدانان در هر صنفی نشان داد روی لبه تیغ راه می‌روند و می‌تواند نقطه شروعی برای درس گرفتن از این وضعیت و جراحی دقیق بدنه موسیقی باشد.

عوارض کرونا بر بدنه موسیقی

کیوان فرزین مدرس دانشگاه و نوازنده بین المللی سنتور و منتقد موسیقی، کرونا و تبعات آن بر عرصه موسیقی ایران را از زاویه‌ای دیگر بررسی کرد. وی گفت: هرچند بیماری کرونا معضلی جهانی به حساب می‌آید؛ تبعات و آسیب‌های آن در کشور و به تبع آن موسیقی ما از خیلی مناطق مشابه وسیع‌تر و مخرب‌تر بوده است.

ما به عنوان جامعه موسیقی در این دوران بنیه ضعیف خود و جایگاه متزلزل حرفه‌مان را عمیقا حس کردیم، تبعات ناخوشایند پراکندگی‌هایمان را به عینه دیدیم، به لزوم وجود نهادهای صنفی مستقل، کارآمد و مورد اعتماد عمومی پی‌بردیم

این استاد دانشگاه گفت: به نظر من همانگونه که این ویروس آثار و عوارض شدیدتری را در افراد دارای بیماری‌های زمینه‌ای و مزمن ایجاد می‌کند، در جامعه و به ویژه موسیقی ما هم که بیماری‌ها و کمبودهای مزمن داشت، عوارض و آسیب‌های بیشتری بر جا گذاشته و می‌گذارد.

کرونا، مشکلات معیشتی و حذف کالای فرهنگی خانوارها

این نوازنده سنتور افزود: طبیعی است در چنین وضعیتی به‌خصوص که بلایی بزرگ همچون همه‌گیری هم نازل و به آن اضافه شود، افراد در نبردی برای حفظ بقا نخواهند توانست نیازهای اولیه زندگی خود مثل خورد و خوراک و پوشاک و مسکن و امثال آن را حذف کنند اما برای تامین حداقلی آن‌ها در شرایط سخت کمتر کتاب می‌خرند و می‌خوانند، کمتر به سینما و تئاتر و کنسرت می‌روند و کمتر سی‌دی می‌خرند و موسیقی گوش می‌کنند و چه بسا همه این‌ها را اندک اندک از زندگی‌ تقریبا حذف ‌کنند.

وی ادامه داد: آن هم در شرایطی که نه کنسرتی هست، نه آنچنان تولید موسیقایی و تدریس موسیقی به عنوان یکی از تنها راه‌های موجود گذران زندگی هنرمندان با وجود مشکلات اقتصادی و شیوع بیماری به حداقل رسیده است. حالا به همه این معضلات اضافه کنید وضعیت و جایگاه نامشخص موسیقی را.

بیماری‌هایی که به تدریج به موسیقی وارد شد

وی افزود: در مورد هنر موسیقی با وجود تلاش‌های فراوان مسئولان و هنرمندان، هنوز برخی مشکلات وجود دارد. برخی این هنر را حرام می‌دانند و خیلی‌ها کارکرد آن را صرفا به حد تفریح، ایجاد نشاط و پرکردن اوقات فراغت می‌کاهند. دردناک‌تر اینکه این دیدگاه‌ها نه تنها بین بخشی از مردم و عوام‌الناس که بین بعضی مدیران دیده می‌شود.

فرزین ادامه داد: بنا بر همین دیدگاه‌ها می‌بینیم تصمیم‌گیری‌های نادرست و برخی دخالت‌های افراد نا آگاه و غیرمتخصص یا بی‌علاقه به هنر و موسیقی در تاریخ موسیقی ما کم نبوده‌اند و همین مسائل به تدریج موسیقی ما را در جنبه‌های مختلف دچار بیماری‌هایی کرده است.

وی افزود: البته شاید بتوان از این منظر به کرونا به عنوان یک فرصت هم نگریست، فرصتی که باعث شد به عنوان جامعه موسیقی در فضایی که سال‌ها داشتیم کج دار و مریز با وجود کمبودها حرکت می‌کردیم و انبوه مشکلات آنقدر سرمان را به خودمان و زندگی‌مان و مشکلاتش گرم کرده بود که خیلی معضلات را نمی‌دیدیم، جدی نمی‌گرفتیم یا برایمان عادی و روزمره شده بود؛ بفهمیم چقدر داریم بر لبه تیغ راه می‌رویم و معیشت و فرهنگ و هنرمان تنها به مویی بند است.

پساکرونا و لزوم جراحی پیکره موسیقی

این منتقد موسیقی ادامه داد: ما به عنوان جامعه موسیقی در این دوران بنیه ضعیف خود و جایگاه متزلزل حرفه‌مان را عمیقا حس کردیم، تبعات ناخوشایند پراکندگی‌هایمان را به عینه دیدیم، به لزوم وجود نهادهای صنفی مستقل، کارآمد و مورد اعتماد عمومی پی‌بردیم، عوارض مخرب ارجح دانستن منافع شخصی کوتاه‌مدت بر منافع جمعی و بلندمدت را دیدیم، ارزش خدمات اجتماعی و حقوق شهروندی مناسب را عمیقا درک کردیم و بسیاری موارد دیگر.

فرزین تاکید کرد: در وهله اول برای خودمان به عنوان جامعه موسیقی همچنین مدیران و سیاست‌گذاران کشور به ویژه در حوزه‌های فرهنگی و هنری تا از این نکات درس بگیریم و اگر خود را دلسوز و دغدغه‌مند فرهنگ و هنر کشورمان می‌دانیم از همین امروز با مسئولیت پذیری و جدیت بیشتردور از تنگ‌نظری‌ها و با وجود اختلاف سلیقه‌ها و تفاوت سبک‌ها و ژانرها عملگرایانه و جراحی دقیق بدنه موسیقی، به فکر فراهم ساختن بستری و بنیانی مناسب و مستحکم در جهت آینده‌ای بهتر برای خود و جامعه‌ باشیم.