تاکسیرانی که قهرمان شد

اسکای رانینگ که با نام دوی کوهستان به فارسی ترجمه شده است، رشته‌ای ورزشی است که بخش عظیمی از فعالیت‌های فضای آزاد را که در حوزه کوهستان می‌گنجد، در خود جای می‌دهد. این در حالی است که این رشته مخاطره انگیز، طرفداران بیشماری را در جای جای دنیا به خود اختصاص داده است.

منطق این رشته که از طبیعت نشأت گرفته شده است، مبتنی بر طی مسافتی از پای روستا یا شهر به سوی قله در کمترین زمان ممکن است. امروزه این رشته با برگزاری بیش از ۲۰۰ مسابقه در سرتاسر دنیا و جمعیتی بالغ بر ۵۰ هزار نفر شرکت کننده از ۶۵ کشور، به رشته‌ای در خور توجه در حوزه کوهستان و ارتفاع تبدیل شده است.

روزهای گذشته با خبر شدیم که یکی از ورزشکاران خراسانی که در این رشته فعالیت دارد و مسابقات مختلفی را در سطح کشور حضور داشته و به عناوین مختلف در این زمینه دست پیدا کرده در مسابقات اسکی کوهستان ۴۵۰۰ ورتیکال توانست در بخش آقایان به مقام قهرمانی دست پیدا کند. از همین رو با وی به گفت‌و‌گو نشستیم.

علاقه به ورزش در کنار رانندگی

عیسی چنارانی در ابتدا گفت: 33 سال دارم و شغلم راننده تاکسی است. 18 سال است که به کوه می‌روم و قله‌های زیادی را در این مدت توانستم فتح کنم. 30 قله بالای 4000 متر داشتم و از سال 1393 مسابقات اسکای رانینگ را شرکت می‌کنم. همیشه حتی در سخت ترین شرایط تمرینات خود را کنار نگذاشته‌ام و حدودا هفته ای چهار جلسه تمرین دارم که در بعضی از تمرینات حدود 5 تا 6 کیلومتر می‌دوم و در حالت‌های سنگین‌تر از آن ممکن است روزی تا 20 کیلومتر هم بدوم و همیشه با عشق و علاقه به این کار می‌پردازم.

وی ادامه داد: از دوران راهنمایی و به خاطر اینکه اطراف خانه ما که در سیدی مشهد بود، پر از تپه و کوه‌های مختلف بود و به دلیل علاقه شدیدی که به کوه و فضای بیرون و دشت داشتم کوهنوردی را با کمترین امکانات از همان دوران با دوستان شروع کردیم و به این شکل حضورم در کوهنوردی شروع شد.

پیشنهاد شروع اسکی

وی در خصوص استارت اسکی گفت: در سال 1394 مسابقات اسکای رانینگ شرکت کرده بودم و بعد از پایان مسابقه و عبور از خط پایان یکی از مربیان قدیمی اسکی به من گفت چرا اسکی کار نمی‌کنی که در جواب او گفتم تا حالا تجربه‌ای در این زمینه نداشتم و می‌دانم رشته پر هزینه‌ای است، به همین خاطر هم تا کنون وارد این رشته نشده‌ام. اولین استارت من برای اسکی از آنجا شروع شد، اما بعد از بازگشتم به مشهد پیگیری نکردم با اینکه به یکی از مربیان مشهدی اسکی معرفی شده بودم.

چنارانی ادامه داد: هنگام برگشت از مسابقات باز به تمرینات اسکای رانینگ بازگشتم و در پس زمینه ذهنم اسکی را بایگانی کردم، چون از هزینه‌های این ورزش ترس داشتم و نمی‌توانستم هزینه‌های آن را از طریق شغلی که داشتم تهیه کنم. در آخر سال 1394 در مسابقاتی که در بندر عباس شرکت کردم و تنها نماینده خراسان در اسکای رانینگ یا دوی کوهستان بودم. در آنجا یکی از اسکی بازان کشوری که بعدها با هم دوست شدیم به من گفت چرا اسکی کار نمی‌کنی و این دومین تلنگری بود که به من برای ورود به اسکی خورد که در جواب او گفتم به من قبل از این هم گفته بودند اما به دنبال این رشته نرفتم. این دوستم گفت حتما برو. فیزیک بدنی تو به درد این رشته می‌خورد، هیئت‌های اسکی تجهیزات خوبی دارند که می توانند در اختیار تو قرار دهند.

این قهرمان اسکی اینطور ادامه داد: هنگامی که از مسابقات برگشتم به هیئت اسکی مراجعه کردم و تقریبا یک سال در رشته صحرانوردی یا کراس کانتری فعالیت کردم. زمستان 1396 در اردویی که در شمشک برگزار شد نیز شرکت کردم و تا اوایل سال 1397 نیز با دیگر دوستان و ورزشکاران هیئت مشغول به تمرین بودم و اردوهای زیادی را شرکت کردیم. منتها در این موقع مشکلی پیش آمد و آن هم تعداد تجهیزات هیئت بود که به دلیل کمبود تجهیزات و بالا بودن سن من خواستند تا این رشته را کنار بگذارم و به قولی میدان را برای جوانترها خالی کنم. من هم به همین دلیل عرصه را برای نوجوانانی که در این رشته فعالیت می‌کردند خالی کردم و این رشته را کنار گذاشتم.

اسکی ورتیکال

چنارانی در خصوص رشته اسکی ورتیکال گفت: رشته اسکی ورتیکال یکی از پنج رشته اصلی اسکی است و به معنای صعود است، یعنی اینکه شما در طول مسابقه همواره باید صعود کنید و هیچ فرودی ندارد و به دلیل اینکه تجربه ای در آلپاین ندارم در حال حاضر در این رشته شرکت می‌کنم و از توانایی و استقامت بدنی و همچنین تمریناتی که در رشته دوی کوهستان دارم برای صعود در اسکی ورتیکال استفاده می‌کنم. ورتیکال به این صورت است که مسافتی بین 3 تا 5 کیلومتر را باید صعود کرد و فقط ممکن است مسافتی را در حالت صاف یا کفی طی کنیم.

ارتباط بین دو و اسکی

چنارانی در خصوص ویژگی‌های مشترک بین اسکای رانینگ و اسکی گفت: به خاطر فیزیک بدنی‌ام به این رشته دعوت شدم. چون معمولا اسکی بازان استایل های سبک دارند و از قدرت بدنی بالایی برخوردارند که همین موضوع و به دلیل تمرینات سنگینی که در کوهستان داشتم توانستم این رشته ورزشی را شروع و در آن موفق باشم. معمولا بسیاری از قهرمانان اسکی یا دوندگان کوهستان به صورت مشترک این ورزش را ادامه می‌دهند و شعاری که دارند این است: سریع، سبک و ایمن.

وی ادامه داد: هیچ‌گاه نمی‌توان بین این دو رشته یکی را برگزید و می‌توان گفت این دو رشته به نوعی مکمل هم هستند و بسیاری از ورزشکاران در سطح جهانی این دو رشته را به موازات هم ادامه می‌دهند و موفق هم هستند.

تجهیزات گران

این قهرمان اسکی ورتیکال تصریح کرد: دوی کوهستان غیر از یک کفش استاندارد به چیز دیگری نیاز ندارد و می‌توان با تهیه یک جفت کفش ماه‌ها تمرین کرد، اما اسکی این طور نیست و به تجهیزات سنگین و زیادی احتیاج دارد که بسیاری از آنها قیمت‌های زیادی دارند. به همین خاطر هم بیشتر در دوی کوهستان فعالیت دارم و دلیل دیگر این است که از فضای کوهستان لذت می‌برم.

آینده

چنارانی در خصوص آینده ورزشی خود و این ورزش گفت: یک فرزند دارم و برنامه‌ام این است که نه تنها برای فرزند خودم بلکه برای بسیاری از بچه‌های اطرافم بتوانم کاری کنم. آنها را با خودم به کوه ببرم و استعداد آنان را در این زمینه کشف کنم و بتوانم آن چیزی را که خودم دوست داشتم در سنین پایین‌تر برای آنان رقم بزنم. من خودم شروع کردم. کسی نبود که من را در این زمینه راهنمایی کند. خودم برای دل خودم تمرین می‌کردم و هیچ گاه کسی از من حمایتی نکرد و هیچ وقت اسپانسری نداشتم. نه شهرداری و نه هیئت‌ها هیچ کمکی نکردند. حتی وقتی من به شهرداری مراجعه کردم و درخواست کمک کردم که مگر چند تاکسیران ورزشکار حرفه‌ای داریم، به من پاسخ شفاف و درستی داده نشد و در نهایت نا امید شدم.  اما امید دارم بتوانم کمبودهایی که برای رسیدن به قله‌ها داشتم را برای نسل آینده این سرزمین فراهم کنم تا آنان با خیالی آسوده‌تر و به دور از دغدغه‌های دیگر به ورزش بپردازند.

خانواده، ورزش و کار

وی در خصوص ارتباط میان خانواده، ورزش و کار گفت: هر روز ساعت ها پشت فرمان اتومبیل می‌نشینم و درگیر کار و کسب درآمد برای خود و خانواده‌ام هستم و از طرفی مشغله‌ای به نام ورزش دارم و به خاطر عشق و علاقه‌ام در میان کار به ورزش و دو می‌پردازم و خانواده‌ام هیچ گاه مخالف این کار نبودند و از آنان تشکر می‌کنم.

حامد دائمی