لطفا کنگ، را دریابید!

ایران زمین سرشار از مواهب خدادادی است که مردمان بسیاری از مناطق دنیا آرزوی داشتن یکی از آنها را دارند و ما با داشتن بسیاری از آنها قدردان نیستیم و به راحتی یا در راه تخریب آنها گام برداشته و یا بدون کوچکترین توجهی به سادگی هرچه تمامتر از کنار آنها عبور می کنیم.این مواهب خدایی تنها،معادن غنی و تنوع آب وهوایی بالا و زیبایی های چشم نواز طبیعی نیستند بلکه در برخی مواقع خود ایرانیان در طی گذر سالیان به اقداماتی دست زده اند که باعث ایجاد فرهنگ وسنت و یا مجموعه ای خاص و ویژه در سطح جهان و منطقه شده است. مواردی که برای دیدن و یا آشنایی با آن مردمان سایر نقاط جهان حاضر به صرف زمان و هزینه کرد بالایی هستند اما دریغ از اینکه خود ما به درستی حافظ آنها باشیم.زیاد در لفافه سخن نگویم و حاشیه پردازی نکنم و به اصل ماجرا بپردازم. اصلی که بازگو کننده استفاده نادرست و غیر اصولی و صدالبته بسیار مخرب از یکی از زیبایی های بشر ساختی است که به همت ایرانیان و  صد البته خراسانیان کهن در طی قرون و سال های متمادی ایجاد شده است و اکنون ما در حال نابودی آن هستیم. سخن از وضعیت کنونی روستای پلکانی کنگ خراسان است.

روستای زیبایی که در ۱۹ کیلومتری غرب طرقبه و ۲۹ کیلومتری مشهد قرار دارد و آخرین روستا در محور دره رودخانه کنگ می‌باشد. کنگ که به دلیل ساختار پلکانی خود از آن با عنوان «ماسوله خراسان» یاد می کنند از طریق یک جاده آسفالته به روستای نغندر و سپس شهر طرقبه و از آنجا به شهر مشهد مرتبط می‌شود. راهی که هرچند سخت و دشوار می نماید اما همین امر باعث شده تا برخی از مردم آن را خلوتگاه خود قرار دهند و تعطیلات را در آن به سر برند. تعطیلاتی که اگر با اصول و موازین  طبیعت گردی همراه باشد نه تنها مخرب نیست بلکه بسیار سازنده بوده و می تواند باعث رونق و گسترش روستا شود. امری که متاسفانه به صورت دقیق برعکس آن رقم می خورد و عدم رعایت شرایط حضور در ساختارهایی طبیعی و تاریخی چون روستای کنگ از منظر عدم آسیب رسانی به سازه های آن  باعث شده تا هر روز باعث نابودی این ماسوله ی خراسانی باشیم. البته در این بین تنها طبیعت گردان و مسافران مقصر نیستند زیرا عدم اجرای کامل و درست برخی نیازهای اولیه زندگی مدرن در این مجموعه چون سیستم انتقال آب های آلوده توسط مسئولان امر و صد البته ساکنان روستا نیز مزید بر علت شده و شرایطی را به وجود آورده که در نگاه فعالان حوزه گردشگری و میراث فرهنگی پایان آن به ترکستان نابودی این روستای زیبای به یادگار مانده از اجداد دوران قبل از اسلام خراسانیان خواهد رسید.

کوتاه سخن آنکه اگر قرار است ،نسل های آینده نیز بتوانند از سازه های زیبا و تاریخی روستای پلکانی کنگ بهره برده و با دیدن این روستا چشم و جان خود را از هنر گذشتگان سیراب کنند،باید مسئول و غیر مسئول و روستایی و گردشگر دست به دست هم داده و در راه احیای ماسوله خراسان و صد البته ایجاد شرایط زندگی کامل و سالم امروزی در آن بدون تخریب کالبد تاریخی روستا گام برداریم . امری که تاخیر در آن جایز نیست و حتی امروز هم برای اجرای آن دیر است.

رضا سلیمان نوری

خراسان پژوه و  رییس هیات مدیره انجمن توسعه گردشگری چهارباغ خراسان