وقتش رسیده است

چند سال قبل هنگام بزرگداشت هنرمند فقید و فرهیخته مشهدی در دانشگاه ادبیات وقتی آقای مجید ملانوروزی مدیرکل هنرهای تجسمی کشور حضور داشتند طی نامه‌ای از ایشان خواستم که در صورت امکان موزه‌ای در مشهد راه اندازی یا بنا کنند، قصدم از بیان ایده این موزه، آشنایی عمیق‌تر مردم استان بخصوص مردم مشهد با هنر وهمچنین هنر معاصر و نیز شناخت هنرمندان منطقه که مثل مرحوم محراف بود که اتفاقا برایشان بزرگداشتی بسیار عالی برگزار شده بود اما اشکال دقیقا از همین جا بود که بعد از این بزرگداشت،آیا کسی نامی از محراف و آثارش خواهد شنید و آیا آثارش به اکران عمومی گذاشته می‌شود. کما اینکه در مورد مرحوم استاد ترمه چی نیز همین طور شده بود که پس از درگذشت این استاد کمتر کسانی موفق به دیدن آثار این هنرمند استاد نقاشی می‌شوند!؟

طبعا در این مواقع موزه‌ها و مجموعه داراها می‌باید عهده دار این فعالیت‌ها باشند اما عملا به جز موزه آستان قدس که اکثر آثار به صورت تقدیمی است عملا موزه‌ای که به صورت دائم یا موقتی به اکران آثار هنرمندان پیشین و معاصر و… همت کند در مشهد وجود ندارد.

گرچه پاسخ آقای مجید ملانوروزی در لابه‌لای سخنرانی‌اش، نبود سبک و شیوه بیانی خاص در منطقه یاد کرد اما اکنود با خبر گشایش شعبه‌ ای از موزه لوور در ابوظبی این پرسش مجدد از ذهنم گذشت که دلیل راه اندازی موزه‌ای اینچنین بزرگ چیست. آیا داشتن هنرمندانی از کشور امارات است که با بیان و لهجه و سبک و استایل اماراتی به فکر راه اندازی این موزه ده سال زحمت کشیدند و میلیون‌ها دلار سرمایه‌گذاری کردند!!

وقتی کمی دقت می‌کنیم متوجه می شویم که اتفاقا با نگاه بلند نظرانه زمینه رشد و توسعه هنر را در بلند مدت رقم زدند. گرچه میوه درخت فرهنگ و هنر دیر محصول است ولی شیرینی‌اش را این کشور کوچک و ثروتمند امیرنشین به خوبی درک کرده است.

سرمایه‌گذاری کشور امارات از باشگاه‌های ورزشی گرفته تا خطوط مشهور هواپیمایی و… را شامل می‌شود. اما در میان این آهنگ توسعه برای جبران خلا هویت و فرهنگی این کشور به دنبال ساخت هویت در پس خواب ما، بادگیرهای شهرهای جنوب‌مان را نماد نداشته خودشان کردند و از هر جایی چیزی عاریه گرفتند، یکی دو دهه است به قدرت و اهمیت هنر نیز پی برده‌ اند و حراج کریستی لندن را در دبی نیز راه اندازی کردند تا قلب خرید فروش آثار هنری را در کالبد دبی بطپانند.

اکنون خبر گشایش شعبه موزه لوور در ابوظبی که اماراتی‌ها تنها برای حق استفاده از نام «لوور» ۴۰۰ میلیون یورو به فرانسه پرداخت کرده‌اند تا به این وسیله توریست به کشورشان جذب نمایند. البته  کل هزینه‌های ساخت و راه اندازی این موزه، یک و نیم میلیارد یورو اعلام شده است. فراموش نکنیم فقط موزه لوور پاریس در سال ۱۰ میلیون بازدیدکننده از سراسر دنیا دارد و امارات باور دارد سالانه 3 میلیون گردشگر به کشورش از این طریق جذب خواهد کرد. اکنون که امارات با شیوه نگاهش به اقتصاد به خصوص اقتصاد هنر جایگاه خود را در آسیا هر روز تقویت و تثبیت می‌کند،آیا زمان راه اندازی موزه هنرمندان معاصر در مشهد فرا نرسیده است!؟

موزه‌ای که هنرمندان با تبادل اندیشه با یکدیگر و یا سایر هنرمندان خارجی  و نمایش آثار هنرمند جوان و پیشکسوت و… داخلی و خارجی از بن بست و انزوا خارج شوند و چشم بر دیدن سایر هنرمندان باز کنند و فرصت رشد برای هنرمندان هنرهای تجسمی این گوشه از کشور فراهم شود.

صالح موسویان