بازی باخته کاخ الیزه!

کاترین کولونا، وزیر امور خارجه جدید فرانسه مدعی شده است که تنها چند هفته تا پایان فرصت احیای برجام باقی مانده است.وی در صحبت با قانونگذاران فرانسوی افزود که «این وضعیت دیگر قابل تحمل نیست.» وی ایران را به استفاده از تاکتیک‌های تاخیری و بازگشت به مواضع توافق شده قبلی در مذاکرات دوحه متهم کرد و در عین حال گفت که این کشور برنامه غنی سازی اورانیوم خود را ادامه می‌دهد.کولونا گفت: «هنوز فرصتی وجود دارد که ایران در نهایت درباره توافق تصمیم بگیرد اما زمان در حال تمام شدن است.»
وی مدعی شد که اگر ایران به مسیر کنونی خود ادامه دهد در آستانه تبدیل به یک کشور دارای تسلیحات هسته‌ای می‌شود. این مقام فرانسوی بار دیگر تاکید کرد: «زمان در حال سپری شدن است. تهران باید این را درک کند.» وی در عین حال اظهار داشت که انتخابات میان دوره‌ای ایالات متحده امضای توافق را سخت‌تر می‌کند.دور جدید مذاکرات غیرمستقیم تهران و واشنگتن برای حل و فصل مسائل باقی‌مانده میان دو کشور در مورد چگونگی احیای برجام و با میانجی‌گری اتحادیه اروپا پس از توقف۳ ماهه برای نخستین بار در قطر برگزار شد، مذاکراتی که به گفته مقامات اروپایی و آمریکایی بدون نتیجه به پایان رسید.
در خصوص اظهارات و مواضع طرفهای فرانسوی نکاتی وجود دارد که نمی توان به سادگی از کنار آنها گذشت. واقعیت امر این است که فرانسوی ها در جریان برگزاری سلسله مذاکرات هسته ای طی بیش از یکسال اخیر در یک دور باطل و تسلسل تکراری حرکت کرده اند. همین مسئله سبب شده است تا پاریس، به جای کاتالیزور و عامل تسریع کننده، به عامل بازدارنده مذاکرات تبدیل شود. با این حال بهتر است فرانسوی ها این واقعیت را درک کنند که تکرار این دور باطل خودخواسته در برهه حساس و سرنوشت ساز کنونی برای آنها بسیار دردسرساز خواهد شد!
مقامات اروپایی در مواضع خود مدعی می شوند که خواستار حفظ توافق هسته ای و رفع تحریم های ایران هستند، اما پای میز مذاکرات صراحتا از تهران درخواست امتیازات حقوقی و فنی بیشتر«حتی بیشتر ازآنچه در برجام مقررشده است» می کنند. به عبارت بهتر، آنها در صددند “محتوا” را فدای ” زمان ” و ” واقعیت ” را فدای ” هیجان کاذب” کنند. رمز ضرب الاجل سازی های گوناگون مقامات غیر نیز در همین ماجرا و حقیقت نهفته است. فرانسوی ها بارها از تعهد خود به توافق هسته ای سخن گفته اند و این همان پیش فرض غلطی است که پاریس و دیگر بازیگران اروپایی از آن به مثابه یک سنگ بنا برای ضرب الاجل سازی های برجامی متعدد خود استفاده کرده اند! اگر اتحادیه اروپا واقعا به برجام متعهد است دلیل همراهی تروئیکای اروپایی با دولت سابق آمریکا در راستای تحمیل تعهدات موشکی و نظامی و دائمی کردن محدودیت های هسته ای ایران «از طریق حذف بند غروب آفتاب در برجام» چه بود؟ چرا مقامات اروپایی با خرید زمان و بی تعهدی مطلق«در قبال رفع نیازهای اقتصادی حداقلی ایران»زمینه را برای پیشبرد استراتژی فشار حداکثری کاخ سفید علیه ایران فراهم ساختند؟
فراتر از آن، تروئیکای اروپایی بهتر است به این سوال مهم پاسخ دهند که در طول ادوار گذشته و اخیر مذاکرات اخیر در وین چه اقدام موثری در خصوص «احیای واقعی برجام» صورت داده اند.دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان طی سالهای پس از انعفاد توافق هسته ای تاکید کرده است که اروپاییان به عنوان ” امضا کنندگان برجام” و نه ” واسطه گران مذاکرات ایران و آمریکا” باید نقش خود را ایفا کنند. اما مقامات فرانسوی، آلمانی و انگلیسی این نقش آفرینی حقوقی را به صورت عامدانه فراموش ساخته اند. بهتر است مقامات اروپایی این حقیقت را بدانند که ملت ایران متعاقب رفتارهای غیرحقوقی سران سه کشور آلمان، انگلیس و فرانسه در مذاکرات موسوم به«احیای برجام» آن ها را امروز به مثابه یک«متغیر مستقل»در نظام بین الملل قلمداد نمی کنند. در این معادله، بازیگران اروپایی متغیری وابسته به آمریکا محسوب می شوند بهتر است مقامات فرانسوی، آلمانی و انگلیسی جملگی این حقیقت محض را متوجه باشند که بازی مطلق آنها در زمین واشنگتن و تل آویو، نتیجه ای جز از بین رفتن توافق هسته ای و بسته شدن پرونده مذاکرات و در نهایت، بروز آثارو تبعات سخت آن برای غرب نخواهد شد! آری ! زمان کوتاه است اما نه برای ضرب الاجل تصنعی اعلام شده از سوی فرانسوی ها بلکه برای اصلاح رفتار برجامی خطرناک غرب!