در «دیدار ماه» به دیدار ماه آمدیم!

دیدار با پیش‌کسوتان ادب خراسان این ماه به شاعر پیش‌کسوت و بنیانگذار انجمن شعر «حلاوت» استاد رضا رضایی اختصاص داشت. پنج شنبه ساعت 17 گروه شعر اداره ارشاد خراسان، یوسف امینی معاون فرهنگی اداره‌کل و عفت شریعتی نماینده پیشین مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی و مدیرکل امور بانوان مجمع تقریب مذاهب کشور و تعدادی از شاعران و ادب‌دوستان مشهدی به خانه این شاعر مشهدی رفتند.

در این دیدار محمد نیک، شاعر پیش‌کسوت آیینی ضمن خوش‌آمدگویی به حضار گفت: این جلسه در راستای تقدیر از پیش‌کسوتان شعر و ادب فارسی برگزار شده است و آقای رضایی خودشان خواستند چون به ولادت حضرت زینب(س) هم نزدیک هستیم محفلی ایجاد شود و شاعران هم بیایند و شعر خوانی داشته باشیم.

محمد نیک در ادامه به برگزاری جلسات شعر در مشهد از دیرباز تا کنون پرداخت و ضمن بررسی حلقه‌های ادبی موثر در خراسان جایگاه این خطه از خاک ایران در شعر و ادبیات را رفیع دانست.

«قند پارسی» در خدمت علوم

در ادامه یوسف امینی گفت: این جلسه با محوریت شعر و تجلیل از شاعران برگزار می‌شود و بیشتر دوست داریم که شعر خوانده شود. استاد نیک در اجرای این جلسه خیلی زحمت کشیدند و من لازم می‌دانم برای همه این عزیزان آرزوی توفیق کنم. این را باید تأکید کنم که استاد رضایی از بزرگان عرصه شعر خراسان هستند و به گردن خیلی‌ها حق دارند. هم در شعر و هم در آموزش با شاگردانی که آموزش دادند و سابقه تدریس ایشان در مدارس و موسسات آموزشی از ایشان چهره‌ای فرهنگی می‌شناسیم و وظیفه داریم قدردان بزرگان خود باشیم و از آنجا که در فرهنگ ملی و میهنی ما رسم قدردانی و سپاسگزاری وجود دارد، به کمترین سهم خود این افتخار را داریم که از محضر این عزیزان کسب فیض کنیم و قدردانی خودمان را به جا آوریم.

وی با آرزوی سلامتی برای پیشکسوتان شعر و ادب فارسی در استان، افزود: مجموعه دوستانی که از اعضای شورای سیاست‌گذاری شعر هستند و در این محفل حضور دارند زحمت کشیدند و از مسائلی که در این شورا پیشنهاد شد همین دید و بازدیدهاست هرچند که اینها قبلا هم وجود داشته است. این جریان با استاد رضایی آغاز شد و نام آن را «دیدار ماه» انتخاب کردند که به نوعی چند وجهی است. هم به لحاظ زمانی ماهی یک بار و هم اساتیدی که ماه درخشانی هستند در آسمان ادب شعر شهرمان. ما خدمت اساتید دیگری هم رفتیم اما در این برنامه جدید تلاش می‌کنیم که در این قالب به دیدار دوستان و عزیزان بیاییم.

امینی خاطرنشان کرد: شعر در زبان فارسی از هنرها به شمار می‌رود و در خدمت بسیاری از علوم هم بوده است. خیلی از دانش‌ها امروز وامدار شعر هستند. از حکمت و فلسفه تا علوم امروزی همگی با شعر پیوندهایی داشته است. اگر ادبیات را ببینیم با شعر ارتباط مستقیم دارد و آموزش و حفظ و ماندگاری زبان مدیون شعر است. بسیاری از مسائل آموزشی در علم اخلاق هم ریشه دارد و قراین آن فراوان است.

معاون فرهنگی اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی تأکید کرد: خراسان همیشه در عرصه شعر پیشگام بوده است و همیشه بزرگانی از این خطه در حوزه شعر فارسی درخشیده‌اند. در خراسان بزرگ که دروازه شرقی ایران بزرگ بوده است برای صادرات قند پارسی که به بنگال می‌رفته است، خراسانی‌ها نقش مهمی داشته‌ و دارند و بزرگترین محصولی که از تمدن و فرهنگ ایرانی صادر شده زبان شعر و ادب فارسی بوده است. در واقع، هر جا که فرهنگ ایرانی به جایی رفته شعر فارسی هم بخشی از آن بوده است. خراسان از گذشته تا دوره‌های معاصر در قالب انجمن‌های شعری که تشکیل می‌شده است جریان ساز این مسیر بوده است و این انجمن‌ها مکان‌هایی برای انتقال این فرهنگ بوده‌اند که توانسته‌اند زبان شعر را حفظ کنند و این امانت را به آیندگان بسپارند.

شناسایی گروه‌ها برای حمایت

امینی ادامه داد: یکی از دغدغه‌های ما در حوزه انجمن‌ها این بوده است که برای هماهنگی و تقویت آنها محافل ادبی شناسایی شوند. بنابراین یکی از برنامه‌هایی که بنیاد شعر در کشور در نظر دارد، شناسایی انجمن‌های ادبی و حمایت از آنهاست که امیدواریم در سال آینده این اتفاق رخ دهد و حمایت‌ها بتواند به تقویت جلسات شعری در استان و مشهد منجر شود؛ هرچند در نهایت انگیزه درونی خود شاعران است که دلیل اصلی روشن ماندن این چراغ‌ها است.

وی در پایان گفت: جلسه «حلاوت» که استاد رضایی سا‌ل‌ها آن را در منزل خود برگزار می‌کردند از همین حلقه‌های فرهنگی و ادبی خراسان است که امیدواریم تداوم یابد و بتوانیم حمایت‌هایی از این جریان‌های فرهنگی موثر داشته باشیم.

خاطرات خانه

در پایان این محفل صمیمی عباس خیر آبادی شاعر و استاد ادبیات دانشگاه گفت:این خانه که پیوسته در او بانگ چغانه‌ست/ از خواجه بپرسید که این خانه چه خانه‌ست. من می‌خواهم ابتدا درباره این خانه بگویم که چه دیده است. سال‌ها است که آقای رضایی انجمنی دارند و این انجمن فعال و پویا است و شب‌های زیادی ما در همین خانه و با حضور دوستان برنامه‌هایی داشتیم و شعرهای بسیاری این‌جا خوانده شده است و شعرایی را من در این محفل دیدم که در جاهای دیگر ندیده‌ام. باید یادی کنم از خانم‌های دلدار بهاری که فقط آنها را در این محفل دیده‌ام. این دوخواهر کم‌نظیر که شعرهایی بسیار خوب خواندند. در این محفل‌ سال‌های سال چهره پرشکوه جناب شکوهی را می‌دیدیم که در این جلسه می‌آمدند و در حال خودشان بودند و با یکی دو غزل ناب ما را می‌نواختند. سال‌ها از استاد برزگر آموختیم و شعرهای ایشان را می‌شنیدیم و گه‌گاه دوستانی از تهران می‌آمدند و این مکان خانه امیدی برای شاعران بود. از استاد موسوی گرمارودی و خیلی‌های دیگر هم می‌شود یاد کرد.

خیرآبادی ادامه داد: من از این خانه بسیار آموختم و از آن خاطرات بسیار دارم. یکی از ویژگی‌های مهم این خانه لطفی است که در خانواده جناب رضایی وجود دارد. بانوی بزرگوار ایشان همیشه با محبت فراوان همکاری داشتند و هرگز هیچ وقت نشانی از خستگی در چهره آنها دیده نشود. من امیدوارم و بسیار هم از خداوند می‌خواهم که دعای ما را بپذیرند و سلامت را به وجود جناب رضایی برگردانند که باز هم بتوانیم دستکم ماهی یک بار در کنار ایشان باشیم و خاطراتمان را زنده کنیم. در پایان دوست دارم یادی کنم از هنرمندان عزیز موسیقی که در این محفل حضور داشتند و از صدای ساز و ندای آوازشان لذت بردیم و جا دارد از آنها هم سپاسگزاری کنیم.

***

گفتنی است در این محفل شاعران و ادب‌دوستانی چون امیر برزگر، هادی منوری، جلیل فخرایی، ملیحه بذری و تنی چند از دیگر اهالی فرهنگ و هنر و ادب فارسی نیز حضور داشتند و در پایان به رسم یادبود لوح تقدیری به استاد رضا رضایی اهدا شد.

گزارشی از نوید موسوی