رفتار شما الگوی کودکانتان است

حمید صادقیان در همایشی با موضوع ” تربیت فرزند” گفت: از جمله عواملی که می تواند اثربخشی رفتارهای تربیتی والدین را بیشتر کند، همسویی نظرات و عملکرد والدین است که سبب می شود، حس احترام، اعتماد و پذیرش نکات تربیتی از سوی فرزندان نسبت به والدین تقویت شود.

حمید صادقیان در همایشی با موضوع ” تربیت فرزند” گفت: از جمله عواملی که می تواند اثربخشی رفتارهای تربیتی والدین را بیشتر کند، همسویی نظرات و عملکرد والدین است که سبب می شود، حس احترام، اعتماد و پذیرش نکات تربیتی از سوی فرزندان نسبت به والدین تقویت شود.

حمید صادقیان کارشناس مسائل خانواده به تشریح فرایند تربیت فرزندان از مرحله پیش از تولد تا پایان دوره نوجوانی پرداخت و گفت: بر خلاف برخی نظرات که آغاز تربیت فرزندان را از سنین ۲ یا ۳ سالگی و بالاتر از آن عنوان می کنند این فرایند خیلی زودتر آغاز می شود؛ بطوریکه در دوران جنینی تمامی احساسات، رفتارها و واکنش های مادر نسبت به محیط پیرامونش بر چگونگی رفتارهای کودک در آینده تاثیر خواهد گذاشت.

وی تاثیر عواملی همچون تغذیه سالم، آرامش محیطی، توجه به معنویات و اجتناب از لقمه حرام توسط والدین را از دیگر نکات مهم و قابل توجه در دوره بارداری برشمرد و افزود: با توجه به تغییرات جسمی و روحی مادر در این دوران که اغلب با دشواری ها و محدودیت هایی همراه است، حمایت عاطفی پدر می تواند نقش بسزایی در تسهیل این شرایط و تقویت روحیه مادر داشته باشد.

کنجکاوی، به تربیت بهتر کودک کمک می کند

این کارشناس خانواده با اشاره به ویژگی های فرزندان در سنین خردسالی، کنجکاوی و کشف پدیده های جدید در محیط پیرامونی را از جمله ویژگی های بارز آنان در این دوران برشمرد و افزود: این کنجکاوی ممکن است با تخریب هایی در محیط پیرامون همراه باشد که از سوی والدین با واکنش های تندی همراه شود، اما باید توجه داشت که این رفتار کودک جزیی از فرایند تربیت اوست و می تواند به تشکیل شخصیتی سالم در او کمک کند، بنابراین والدین باید ضمن پرهیز از برخورد تهاجمی با کودک، رفتارهای کنجکاوانه او را از طریق شیوه های مختلف و از جمله بازی در مسیری درست جهت دهی کنند.

نوجوانی؛ دوران فرصت ها و چالش ها

حمید صادقیان در ادامه به تغییرات جسمی و روانی فرزندان در دوران نوجوانی اشاره و ضمن برشمردن رفتارهایی همچون استقلال طلبی، مدگرایی، خانه گریزی، گرایش به دوستان، سنّت ستیزی در آنان، نحوه برخورد والدین با این رفتارها را امری تعیین کننده در کاهش یا شدت بخشیدن رفتارهای فوق در نوجوانان عنوان کرد.

این کارشناس خانواده در خصوص شیوه برخورد والدین با رفتارهای ناصحیح و ضد ارزشی فرزندان نوجوان هم گفت: بهتر است برخورد با این رفتارها در گام اول همراه با تغافل و اغماض ( چشم پوشی ) باشد و در گام دوم (ضمن خودداری از برخورد فیزیکی ) به طرح موضوع و تذکرات زبانی به نوجوان اکتفا شود. در صورت تشدید و استمرار این موضوع استفاده از نظرات یک مشاور با تجربه توصیه می‌شود.

صادقیان در ادامه تاکید کرد: والدین باید در فرایند تربیت فرزندان، نظرات و عملکردشان را همسو و هماهنگ کنند زیرا وجود اختلاف نظر بین آنان تاثیر منفی بر میزان پذیرش نکات تربیتی از سوی نوجوان و کاهش میزان اعتماد و احترام او نسبت به آنان خواهد شد.

وی اضافه کرد: چنانچه والدین حریم یکدیگر را در حضور فرزندان حفظ کنند و در صدد تخریب یکدیگر نباشند فرزند نیز خود را ملزم به تکریم و احترام آنان خواهد دانست.