دوراهی اخلاق و سیاست

علی روغنگران

در گذشته هرگاه که دونالد ترامپ یا یکی از جمهوریخواهان به آزار جنسی متهم می‌شدند، چپگرایان یکصدا با فعالان حقوق زنان، از قربانیان این آزار‌ها دفاع و از راستگرایان انتقاد می‌کردند. حالا اما با جدی تر شدن ادعای آزار جنسی یک زن توسط جوبایدن، ماجرا برعکس شده است. این بار، چپگرایان و برخی فعالان سرشناس حقوق زنان متهم هستند که از قربانیان آزار جنسی دفاع نمی‌کنند. این روزها جو بایدن به خاطر یک ادعای جدید آزار جنسی مجددا به صدر اخبار بازگشته است. اما، آزار جنسی تنها دردسر این روز‌های بایدن و دموکرات‌ها نیست. جو بایدن، رقیب احتمالی دونالد ترامپ، دو مرحله مهم را در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا پشت سر گذاشت که در هر دو مرحله با اتهامات اخلاقی مواجه شد. مرحله اول، زمانی بود که بایدن وارد رقابت‌های درون حزبی دموکرات‌ها شد. دو هفته قبل از ورود بایدن به این رقابت‌ها، هفت زن ادعا کردند که بایدن با آن‌ها رفتار نامناسب داشته است. بایدن در واکنش به ادعای این زنان ویدئویی منتشر کرد و قول داد که «به فضای شخصی افراد احترام بیشتری بگذارد.»

مرحله دوم زمانی بود که بایدن پس از برتری بر برنی سندرز، به عنوان نامزد نهایی محتمل حزب دموکرات مطرح شد. چند روز قبل از اینکه بایدن به چنین جایگاهی برسد، یک زن به نام «تارا رید» مدعی آزار جنسی توسط بایدن شد. رید، در دهه 1990، زمانی که بایدن سناتور بود، به مدت 9 ماه کارمند دفتر بایدن بود. او ادعا می‌کند که در آن زمان، بایدن به او آزار جنسی رسانده بود. جمهوریخواهان و دموکرات‌ها در شبکه ‎های اجتماعی به سرعت به ادعای رید واکنش نشان دادند، اما این ادعا در ابتدا مورد توجه رسانه‌های جریان اصلی در آمریکا قرار نگرفت، ولی حالا که شواهد جدیدی در ماجرای رید پیدا شده، رسانه‌های عمده آمریکا به ادعای وی توجه بیشتری نشان می‌دهند. مثلا روزنامه نیویورک تایمز، با 19 روز تاخیر، درباره ادعا‌های رید گزارش مفصلی منتشر کرد. رید، یکی از هفت زنی بود که تقریبا یک سال پیش، علیه بایدن اتهامات آزار جنسی مطرح کرده بودند. اما آن زمان، جزئیات زیادی درباره ادعا‌های خود بیان نکرد. حالا، او جزئیات دقیق و تکان‌دهنده‌ای درباره آزار جنسی وی که در 1993 اتفاق افتاده، به رسانه‌ها گفته است. رید در انتخابات درون حزبی به برنی سندرز رای داده و ادعا‌های خود را در گفتگو با یکی از روزنامه‌نگاران حامی سندرز بیان کرده است. او گفته تصمیمش برای افشاگری علیه بایدن هیچ ربطی به دیدگاه‌های سیاسی‌اش ندارد و ستاد انتخاباتی دونالد ترامپ با او درخصوص ادعاهایش تماس نگرفته است. ترامپ و ستادش هنوز به طور رسمی به ادعا‌های رید اشاره‌ای نکرده اند. با این حال، واضح است که ترامپ از بدنام شدن رقیبش خرسند و خوشحال است، خصوصا که ترامپ سابقه مناقشه برانگیزی در زمینه آزار جنسی رساندن به زنان دارد و حالا بایدن با او در این زمینه برابر شده است. برخی ناظران معتقدند که زنان، خصوصا کسانی که به حقوق زنان اهمیت می‌دهند، ممکن است در انتخابات سوم نوامبر به ترامپ رای ندهند. ترامپ و ستادش هم تلاش زیادی برای جذب رای زنان نمی‌کنند. آن‌ها بیشتر روی مسائل اقتصادی متمرکز هستند. بایدن، اما، اینطور نیست. به طور کلی، دموکرات‌ها خود را نسبت به حقوق مدنی و حقوق زنان حساس نشان می‌دهند. ولی حالا بعد از ادعا‌های رید، رابطه دموکرات‌ها با زنان با چالش‌هایی مواجه شده است. امری که در موضع آلیسا میلانو، بازیگر و موسس جنبش «من هم» (MeToo) درباره بایدن تجلی یافت. میلانو در سال 2017، جنبش یادشده را به راه انداخت که هدف آن، افشا کردن آزار‌های جنسی به زنان است. در انتخابات فعلی، او از بایدن در مقابل ترامپ حمایت کرد. وقتی که ماجرای تارا رید پیش آمد، مجددا بر این حمایت تاکید کرد. به همین خاطر، بسیاری از جمهوریخواهان و برخی فعالان حقوق زنان، میلانو و دموکرات‌ها را به دورویی متهم می‌کنند. در این میان برخی رسانه‌های نزدیک به دموکرات‌ها نیز مانند روزنامه نیویورک تایمز متهم شده‌اند که در ماجرای رید منصفانه عمل نکرده‌اند. وقتی ترامپ، قاضی برت کاوانا را برای عضویت در دیوان عالی آمریکا پیشنهاد کرد، زنی به نام «کریستین بلازی فورد»، او را متهم به آزار جنسی کرد. جمهوریخواهان می‌گویند دموکرات‌ها و رسانه‌های نزدیک به آنها، در ماجرای فورد، تمام عیار از وی حمایت کردند. ولی حالا در ماجرای رید سکوت کرده و ادعا‌های او را نادیده می‌گیرند. همچنین نیویورک تایمز متهم شده که عامدانه، پوشش خبری ادعا‌های رید را به بعد از خروج سندرز از رقابت‌های انتخاباتی موکول کرده است. این روزنامه در پاسخ به این انتقاد گفته تحقیق و بررسی ادعا‌های رید مدتی طول کشید. با این حال، توجیهات دموکرات‌ها و رسانه‌هایی نظیر نیویورک تایمز نتوانست جلوی سیل انتقادات از چپگرایان را بگیرد. «سارا آن ماس»،

یکی از زنانی که «هاروی واینستاین»، فیلم‌ساز هالیوود، را به آزار جنسی متهم کرده بود، در توئیتی نوشت: «کریستین بلازی فورد رفتار زننده‌ای از جانب راستگرایان دید، تارا رید همان رفتار را از جانب چپگرایان می‌بیند.» بحث و جدل درباره تارا رید، جنبه دیگری هم دارد. دموکرات‌ها و فعالان جنبش «من هم» نگران هستند که با انتقاد از رفتار بایدن با رید، به پیروزی رقیب وی کمک کنند که او هم در آزار جنسی رساندن به زنان سابقه طولانی دارد. دموکرات‌ها در شرایطی سر این دو راهی قرار گرفته اند که به خاطر بحران کرونا، شرایط سیاسی آمریکا تغییر کرده و همه گروه‌های سیاسی در معرض آسیب‌پذیری هستند. نشریه آمریکایی آتلانتیک، به تازگی در یادداشتی به این آسیب پذیری دموکرات‌ها پرداخت. در این یادداشت آمده است؛ «دموکرات‌های کنگره برای مقابله با بحران کرونا و تبعات اقتصادی آن، هیچ راهی جز همکاری با دولت ترامپ ندارند. حال، اگر در این همکاری موفق شوند، این موفقیت ممکن است شانس پیروزی ترامپ در انتخابات سوم نوامبر را بیشتر کند. اگر دموکرات‌ها، در همکاری با ترامپ موفق نشوند، کشور آمریکا خسارت‌هایی خواهد دید.» شاید بتوان گفت این روزها دموکرات ها بیش از هر زمان دیگری در معرض قضاوت افکار عمومی آمریکا قرار گرفته اند.