«سندروم پای بی¬قرار» روی صحنه نمایش مشهد

نمایش «سندروم پای بی­قرار» کاری از عبدالله برجسته و گروه تئاتر کربن از 10 اردیبهشت در نگارخانه اشراق مشهد اجرا می­شود.

عبداله برجسته کارگردان این اثر در نشست خبری رونمایی از پوستر این نمایش گفت: سال گذشته در اردیبهشت ماه بود که نشست خبری نمایش «تاریکی» را در گلستان علی برگزار کردیم و امسال هم مجموعه گلستان علی را انتخاب کردیم و تصمیم داریم فعالیت­های خود را در این مجموعه گسترش دهیم.30 درصد از هزینه­های فروش بلیت در سه روز اول نمایش را به این مجموعه اختصاص دادیم.

وی ادامه داد: نمایش «سندروم پای بی­قرار» نوشته علی حاتمی­نژاد و رئوف دشتی آذر ماه سال گذشته نوشته و تغییرات مقدماتی آن در همان ماه اول انجام شد اما کار را متوقف کردیم به این دلیل که بچه­ها درگیر جشنواره فجر بودند تا اینکه تمرینات را مجدد شروع کردیم. برای من تجربه­ای متفاوت بود و شاید متفاوت­­ترین نمایشی است که من در این سال­ها کار کرده­ام.

برجسته تایید کرد: هیچ بازخورد بیرونی از نمایش ندارم که قرار است چه اتفاقی برای مخاطب بیفتد، مخاطبی که نمایش تاریکی را از من دیده است حالا قرار است وارد سالنی محدود شود و من هیچ آینده نگری نمیتوانم از نمایش داشته باشم.

علی حاتمی­نژاد نویسنده نمایش در ادامه این نشست گفت: موضوع اصلی «سندروم پای بیقرار» در رابطه با مهاجرت است. پدیده اجتماعی، اختصاصی و سیاسی که در این سال­ها عنوان یکی از اتفاقات مهم جامعه ما به نظر می­آید. مهاجرت یک اپیدمی شده است در کشور ما به این دلیل که بسیاری از خانواده از هر طبقه و قشری با این موضوع درگیر هستند. هر پدید اجتماعی نکات منفی و مثبتی دارد ما سعی کردیم در این نمایش کاملا بی­طرفانه به موضوع مهاجرت نگاه کنیم. قرار نیست ما در این نمایش قضاوتی کنیم و فقط خواستیم خوبی و بدی آن را برسانیم.

حاتمی­نژاد تصریح کرد: مهاجرت علاوه بر کشور ما یک پدیده جهانی است و هزاران اتفاق ریز و درشت به همراه می­آورد. مهاجرت امروز سر تیتر اکثر خبرهای جهان است. بنابر این ما به عنوان هنرمند نسبت به این پدیده اجتماعی باید واکنشی می­داشتیم و این واکنش نمایشی شد به نام «سندروم پای بی قرار».

وی گلایه­هایی از نوع حمایت­ها داشت و در این باره گفت: اگر الان همین نمایش در تهران برگزار شود کمک هزینه­ای از مرکز هنرهای نمایشی می­گیرد. این نوع حمایت­ها چرا در شهری همچون مشهد که دومین قطب جمعیتی، وسعتی و تاتری هست نباید اتفاق بیفتد. ما شده ایم متولی، هم ناظر، هم انجام دهنده که تمام کارها به عهده خود ما است و در آخر هم باید پولی را از جیب خود بدهیم. این برای ما یک فاجعه محسوب می­شود. در تمام جهان تئاتر چه تئاتر دولتی چه مستقل حمایت مالی و معنوی می­شود.

حاتمی­نژاد گفت تاکید کرد: یکی از بدترین اتفاقات مشهد، در شهرداری رخ داده است. چرا این دوستان شرمنده خود و مسئولیتی که مردم به عهده آنها گذاشته اند نمی­شوند. ما چرا هیچ گونه حمایت مالی نمی­شویم تنها حمایت ما از فروش بلیت که از طریق شهروندان عزیز انجام می­شود.

مسعود عقلی بازیگر این نمایش در انتها خاطرنشان کرد: علاقه اصلی من نوشتن و کارگردانی است اولین تجربه من در بازیگری با عبدالله برجسته در نمایش تاریکی بودکه فکر می­کنم از همان نمایش رویکرد این کارگردان کم کم تغییر کرده بود و در این نمایش به طور کامل این تغییرات را شاهد بودیم.جسارت عبدالله برجسته برای من ستودنی است و فکر نمی­کردم سبک اجرایی، نوع ارتباط با تماشاچی با کارهای دیگرش کاملا تفاوت داشته باشد. برای کسی که بازیگری کرده است این نقش­ها جذابیت­های خاص خود را دارد که به نظرم به دلیل نوع متفاوت ارتباط با تماشاچی است.