گزارش "صبح امروز" از وضعیت بیمارستان ساخته نشده 540 تخت­خوابی منطقه شهید رجایی؛

پسرم را دیر به بیمارستان رساندیم، فوت کرد

مریم اصغری

در آذرماه سال 95 با همت مسئولین کلنگ تزئین شده­ای بر زمین کوبیده شد که نوید ساخت بیمارستانی 540 تخت­خوابی در شهرک شهید رجایی را می­داد و آستان قدس رضوی نیز با اهدای زمینی به مساحت  پنج هکتار، گامی در راستای این اقدام برداشته و شهرداری نیز قول صدور پروانه رایگان برای ساخت این بیمارستان را داد و محل اعتبارات لازم نیز تعیین شد.

در مراسم کلنگ­زنی و افتتاح پروژه این بیمارستان که با مصوبه رئیس جمهور به انجام رسید، تعدادی از مسئولین، دور هم جمع شدند تا با مژده ساخت این بیمارستان، نبض درمانی این منطقه را التیام بخشند. پس از گذشته چیزی قریب به دو سال و نیم با خبرهایی مواجه هستیم که تمام نویدها را زیر سوال می­برد و به همین علت، برای تهیه گزارش به محل بیمارستان رفتیم و به بازدید از محل و گفتگو با ساکنین پرداختیم.

*کمبودهای ما به چشم مسئولین نمی­آید

به نزدیکی محل آدرسی که به ما دادند رسیدیم. از دور بنایی نیمه ساخته را دیدیم که به گمان ما، بیمارستان نیمه تمام با سردری با طرح سنتی بود اما وقتی به محل رسیدیم، متوجه شدیم که بنای نیمه­ساز، پروژه بزرگ حوزه علمیه است که ساخت آن همزمان با کلنگ­زنی بیمارستان شروع شده­است. زمین بیمارستان در جوار همان پروژه، کاملا برهوت و بیشتر شبیه علفزار بود و با دیوار مجهز به درب نرده­ای محصور شده بود و حتی یک آجر هم جهت ساخت و ساز، درآن دیده نمی­شد. در گوشه و کنار منطقه، به صحبت با مردم پرداختیم که غالبا از نبود بیمارستان در منطقه گلایه داشتند. یاوری می­گفت: اینجا جاده سرخس است و تصادفات به مراتب بیشتر است. نزدیکترین بیمارستان به اینجا، بیمارستان امام زمان است که خیلی دور و در مرکز ترافیک قرار دارد. هاشم سلیمی می­گفت: مردم این منطقه مستضعف هستند و به صرف پایین شهر بودن، به منطقه رسیدگی درستی نمی­شود و کمبودهای ما به چشم مسئولین نمی­آید. پیرزنی می­گفت: شاید برای کسانی که ماشین شخصی دارند، مسافت مهم نباشد، اما برای ما که باید با اتوبوس تردد کنیم، کار سختی است. برای جراحی چشم به هاشمی­نژاد رفتم و رفت و آمد طولانی و زما­نبر، واقعا برایم سخت بود. پسرم را چون دیر به بیمارستان رساندیم، فوت کرد. متوجهید؟ کنار خیابان ایستادم و به هر که گفتم حال پسرم بد است ما را نبرد! گل­محمد جلوی در بیمارستان فوت کرد!

برای پیگیری ماجرا به سراغ دکتر رحیمی مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی رفتیم تا تحقیقات خود را در ارتباط با دلایل عدم ساخت بیمارستان  کامل کنیم.

استاندارد یک­و­نیم تخت بیمارستانی در ازای هر هزار نفر

رحیمی در پاسخ به سوالات ما گفت: در بحث علوم پزشکی، ما با مبحث نسبت مردم به تخت بیمارستانی مواجه هستیم. در بعضی کشورها این عدد به ازای هر هزار نفر، هشت تخت بیمارستانی است. نسبت تعیین­ شده در ایران، به ازای هر هزار نفر، یک­و­نیم تخت بیمارستانی است و در حالی­ که این همه بیمارستان در مشهد به همت دکتر دارابی، دکتر بحرینی و دکتر مهرابی ساخته شده­است، ما تازه به عدد یک و دو دهم رسیده­ایم و هنوز از استاندارد تعریف شده عقب هستیم. برای مدت پنجاه سال در مشهد، تنها دو بیمارستان هزار تخت­خوابی وجود داشته، اما این تعداد برای زمانی که شهر دو میلیون نفر جمعیت داشت، کافی بود. تا قبل از روی کار آمدن تیم جدید و طرح تحول سلامت، هیچ­کدام از‌ مسئولین و سیستم­های مدیریتی اعم از مدیریت ارشد دانشگاه، رئیس دانشگاه و هیات رئیسه دانشگاه، به این موضوع دقت نکرده­بودند. در سال نود و دو و با شروع طرح تحول سلامت، تصمیم گرفته شد که به استاندارد کشوری یک و نیم هزارم برسیم و تقریبا با بقیه کشور هم­خوانی دلشته­باشیم.

حضور سی میلیون زائری که در طرح تخت بیمارستانی مشهد لحاظ نمی­شوند

رحیمی اذعان داشت: مشهد در طول سال میزبان سی میلیون نفر زائر است. ما و دانشگاه اصفهان درمجموع و به لحاظ جمعیت تحت پوشش و امکانات استانی، تقریبا در یک شرایط هستیم. بودجه و طلب ما از بیمه­ها نسبت به دانشگاه اصفهان، تقریبا سی درصد بیشتر است و این نشان از حضور زائرین و استفاده آن­ها از خدمات درمانی می­دهد. ‌پس ما اگر می­خواهیم استانداردها را رعایت کنیم، باید این سی میلیون نفر را نیز در نظر بگیریم.

توسعه بیمارستانی با حرکت به سمت حاشیه شهر

دکتر رحیمی ادامه داد: اگر یک مربع دوکیلومتر در دوکیلومتر را در نظر بگیرید و مرکز آن را روی تقی­آباد بگذارید، بیش از ده بیمارستان مشهد مثل بیمارستان­های قائم، امام رضا، مهر، امید، ۵۵۰ ارتش، ثامن­الائمه، شیخ، آریا، بنت­الهدی و سینا همه در این مربع مرکزی قرار می­گیرند و با این­کار، شهر را از نظر تخت بیمارستانی به دو دسته کم برخوردار و برخوردار تقسیم کرده­ایم و به نوعی به بخش متن و حاشیه تبدیل شده­است.

شهر مشهد باید برای توسعه بیمارستانی به سمت حاشیه­ها حرکت کند. در جنوب و شمال­غربی مشهد این­کار را انجام داده­ایم، اما در شرق مشهد، بیمارستان دولتی مناسبی نداریم. در حال حاضر مردم مناطق شهرک شهید رجایی و شهرک شهید باهنر، برای رسیدن به بیمارستان باید حدود سی کیلومتر را طی کنند و با توجه به تراکم جمعیت، منطقه از نظر بیمارستانی و پزشکی توسعه نیافته­است.

نیاز مبرم منطقه به بیمارستان

با در نظر گرفتن نیاز منطقه به بیمارستان، این موضوع از طرف دانشگاه علوم پزشکی در سفر استانی رئیس جمهور، مطرح شد و جزو مصوبات قرار گرفت و مراسم کلنگ زنی آن با آیین ویدئو کنفرانس برگزار شد و مقرر شد که ۵۰ درصد اعتبارات از محل وزارت بهداشت و درمان و ۵۰ درصد دیگر از وزارت مسکن و شهرسازی اختصاص داده شود. تا امروز این اعتبارات تخصیص داده نشده­است و باید منتظر دریافت مطالبات وزارت بهداشت از چین و تبدیل آن­ها به خط اعتباری و برای دریافت از وزارت مسکن و شهرسازی، در انتظار تفکیک و فروش زمین­های جنوب شهر و اختصاص مبلغ حاصله برای ساخت و تجهیز بیمارستان باشیم.

او در پاسخ به سوال خبرنگار ما مبنی بر سهم و جایگاه دانشگاه در ساخت و راه­اندازی بیمارستان گفت: دانشگاه علوم پزشکی بودجه­ای ندارد که به این مورد تخصیص داده­شود و ساخت بیمارستان یک مسئله ملی است و سازمان بودجه باید یک ردیف پروژه جدید بنویسد. در همین راستا رئیس دانشگاه، پیگیر ساخت و راه­اندازی بیمارستان بوده و در نامه­ای به وزیر، خواستار تعیین تکلیف وضعیت بیمارستان شده­است و ابراز داشته که اگر قرار است دانشگاه هزینه کند، در ردیف اعتباری ما قرار دهید و به ما ابلاغ کنید. رحیمی ادامه داد: دکتر دارابی صراحتا به استاندار اعلام کردند، معاون من دکتر بحرینی، به شرط وجود اعتبارات، حاضر هستند تا قبل از پایان دولت بیمارستان ۵۴۰ تخت­خوابی را تمام کنند. اما با توجه به فرمایش آقای نوبخت که چند وقت پیش اذعان داشته­اند دولت پروژه جدید شروع نخواهد­کرد و اعتبارات ملی هم باید توسط هیات دولت تصویب شود، ما چه کاری می­توانیم انجام دهیم  وقتی قرار نیست پروژه جدید شروع شود.

باید کم کاری­های خودمان را جبران کنیم

به سراغ دکتر نصرالله پژمان­فر نماینده مردم مشهد و کلات در مجلس شورای اسلامی رفتیم. او در رابطه با راهکاری برای تسریع ساخت پروژه بیمارستان 540 تخت­خوابی و تامین اعتبارات اذعان داشت: در این موضوع ما باید کم کاری­های خودمان را جبران کنیم. کم کاری یعنی مسئولین محلی، استاندار و سایر دستگاه­ها، باید در ارتباط با این موضوع و تامین اعتبارات و ایجاد یک ردیف در ردیف­های ملی، اقدامات لازم را انجام دهند و ما نیز تلاش کنیم که این موضوع بتواند به نحو مناسب انجام شود.

وی در پاسخ به سوال خبرنگار ما در رابطه با امکان رایزنی­ با متولیان حوزه علمیه در جهت مشارکت در ساخت بیمارستان و با توجه به اهمیت این موضوع برای منطقه فوق، بیان کرد: هر سازمانی ماموریت و اعتبارات خاص خود را دارد. اعتبارات حوزه­های علمیه متمرکز است و در کل کشور اعتباراتشان را صرف پروژه­های خود می­کنند. من معتقدم هرکدام ماموریت و اهمیت خاص خود را دارند.

پیشبرد نیازهای منطقه

در پایان، امیدواریم مشکلات مناطق کم­ برخوردار و مبحث درمان به عنوان یکی از اساسی­ترین نیازهای مردم در صدر جدول توجه مسئولین قرار گیرد و با توجه به اهمیت موضوع دستگاه­های ذی­ریط مساعدت لازم را انجام دهند و با تامین اعتبارات لازم گام موثری در جهت پیشبرد نیازهای منطقه برداشته شود.

image_print
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *