چرا زنان ایرانی زودتر به سرطان پستان مبتلا می‌شوند؟

سرطان پستان، شایع‌ترین سرطان در خانم‌ها و دومین علت مرگ در زنان 35-55 ساله است. براساس آمارهای سازمان جهانی بهداشت از هر هشت تا 10 زن یک نفر دچار سرطان پستان می‌شود. براساس آمارهای ایران در کشور ما از هر 10 تا 15 زن، احتمال ابتلای یک زن به سرطان پستان وجود دارد، اما سن بروز سرطان پستان در زنان ایران دست کم یک دهه کمتر از زنان کشورهای توسعه‌یافته است. سرطان پستان از بیماری‌هایی است که تأثیرات شدید روانی ایجاد می‌کند.

به گزارش روزنامه «صبح امروز» نتایج مطالعات نشان می‌دهد که بیماران سرطانی ایران و خانواده‌هایشان از نداشتن حمایت و شبکه ایمنی از سوی پزشکان و پرستاران خود گله‌مندند. نکته حائز اهمیت این است که در بسیاری از مواقع بیماران و خانواده‌های آنان درمان را به سختی می‌پذیرند. عوامل متعددی از جمله باورهای غلط مبنی بر اثربخش نبودن درمان و انتشار بیماری به دنبال دستکاری، ترس از نقص عضو و عوارض آن، واکنش‌های جامعه و هزینه سنگین درمان در عدم پذیرش درمان دخالت دارند.

احتمال ابتلای زیاد به سرطان پستان در میان زنان افسرده

عواملی که احتمال بروز سرطان سینه را افزایش می‌دهند شامل سن، چاقی، مصرف الکل است، اما وجود سابقه خانوادگی سرطان پستان قوی‌ترین عامل خطر برای این بیماری به شمار می‌آید. تقریباً 20 درصد همه سرطان‌های پستان را انواع خانوادگی تشکیل می‌دهند. شیوع سرطان پستان در زنان افسرده بیشتر از زنان شاداب است. گفتنی است استرس‌ها و تنش‌ها موجود در زندگی یکی از عوامل اثرگذار در احتمال ابتلا به سرطان پستان است. از آنجایی که مقاومت در برابر سرطان به مقاومت سیستم ایمنی بستگی دارد؛ بنابراین به نظر می‌رسد که عوامل تنش‌زا باعث تضعیف این سیستم و زمینه‌ساز بروز بیماری می‌شود. همچنین احتمال ابتلا به سرطان پستان در میان زنان متأهل بیشتر از زنان مجرد است.

شیوع سرطان پستان در زنان افسرده بیشتر از زنان شاداب است. گفتنی است استرس‌ها و تنش‌ها موجود در زندگی یکی از عوامل اثرگذار در احتمال ابتلا به سرطان پستان است

طی تحقیقات همه‌گیرشناسی در سراسر دنیا عوامل مستعد کننده و خطرزای سرطان پستان شامل سن، تعداد زایمان، مدت شیردهی، مصرف قرص ضدبارداری، سن در اولین حاملگی، قاعدگی زودرس، یائسگی دیررس، سن یائسگی، نازائی، مصرف الکل و غذاهای پرچربی، چاقی و تماس با اشعه است. اما در میان زنان ایرانی شامل وضعيت تاهل، بيماري خوش خيم پستان، سابقه ضربه شديد به پستان، عكسبرداري‌هاي متعدد از قفسه سينه، فعاليت‌هاي ورزشي، وضعيت تغذيه، سابقه ابتلا در فاميل درجه يك، سن پدر هنگام تولد فرد، تعداد سقط، نوع سقط و وقايع تنش‌زاي زندگي است.

اما چه اقداماتی احتمال ابتلا به سرطان پستان را کاهش می‌دهد؟

پژوهش‌ها نشان می‌دهند که ورزش نقش مهمی در کاهش ابتلا به سرطان پستان دارد و زنانی که بیش از سه ساعت در هفته به طور مرتب ورزش می‌کنند 30-50 درصد در مقایسه با زنان غیرفعال کمتر در معرض خطر ابتلا به این سرطان هستند. از سویی دیگر استفاده از روغن زیتون تأثیر مثبتی بر کاهش احتمال ابتلا به سرطان پستان دارد. درواقع رژیم غنی از روغن زیتون بر ابتلا به سرطان پستان اثر محافظتی دارد. گفتنی است مصرف گوشت پرچربی و جوجه تا حدودی خطر ابتلا به این سرطان را بالا می‌برد و زنانی که رژیم گیاهخواری دارند کمتر در معرض ابتلا به آن قرار دارند.

شیوع سرطان پستان در زنان افسرده بیشتر از زنان شاداب است. گفتنی است استرس‌ها و تنش‌ها موجود در زندگی از فاکتورهای مؤثر در ابتلا به سرطان پستان است

در این راستا نیاز است تا آگاه‌سازی لازم از عوامل موثر بر بيماري و روش‌هاي جلوگيري از آن‌ها، به طور صحیح ارائه شود و از این طریق زنان را از اين بيماري خطير برحذر دارند. بنابراین نیاز است تا كلاس‌هاي آموزشي جهت افراد گروه پر خطر در رابطه با نحوه صحيح خودآزمايي پستان و افزايش آگاهي در مورد عوامل مستعد كننده و روش‌هاي غربالگري، آموزش‌هاي لازم جهت وضعيت تغذيه زنان و فوايد فعاليت‌هاي ورزشي در مراكز بهداشتي و تنظيم خانواده توسط كاركنان مامايي داير شود. درواقع  با برقراري كلاس‌هاي آموزشي اطلاعات لازم درباره فاصله‌گذاري بين فرزندان و روش‌هاي پيشگيري از بارداري به زنان داده می‌شود، در ضمن با ارائه خدمات بهداشتي و تنظيم خانواده از حاملگي‌هاي ناخواسته كه منجر به سقط القايي مي‌شود، پيشگيري گردد.

منابع:

خادمی، مژگان. سجادی هزاوه، محبوبه(1388). سرطان پستان: یک مطالعه پدیدارشناسی، مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی اراک، سال 12، شماره یک، صص 29-39.

نوری دلویی، محمدرضا. طبرستانی، ساناز(1389). ژنتیک مولکولی، تشخیص و درمان سرطان پستان: مقاله مروری، مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی سبزوار دوره 17، شماره 87، صص74-87.

محمدی، رخشنده و همکاران کشفی(1379). عوامل مستعدکننده سرطان پستان، فصلنامه پرستاری و مامایی ایران، سال سیزدهم، شماره 26.