نیکی کاشت تا زیبایی بماند
هفته گذشته خراسان رضوی در غم فقدان یکی دیگر از فعالین دلسوز این خطه غرق در ماتم و اندوه شد.
حاج طاهر علی حسن زاده، خیر و نیکوکار،کار آفرین برتر ملی، پیشکسوت صنعت حمل و نقل ایران و بنیانگذار گروه شرکتهای فجر از میان ما رفت.
در کتاب در دست تدوین دانشنامه مشاهیر و مفاخر شهرستان تربت حیدریه آمده است که طاهر علی حسن زاده بنیانگذار گروه شرکت های فجر فرزند اسماعیل متولد سال 1323 روستای قلعه نی بخش زاوه شهرستان تربت حیدریه بود.
وی در سال 1357 نخستین مدیریت در صنعت حمل و نقل را تجربه کرد. بعد از دستور امام خمینی(ره) مبنی بر تخلیه بنادر وی توانست ا 600 کامیون که از سراسر خراسان بزرگ جمعآوری کرده بود و به سمت بنادر جنوبی کشور اعزام شدند نقشی اساسی در تامین مایحتاج عمومی مردم ایفا کند.
در طول ایام جنگ تحمیلی همچون عملیات والفجر در انتقال اسرای عراقی به پشت خط مقدم، مرحوم حسن زاده با تدارک 800 کامیون و اعزام به جبهه های جنگ جهت تحویل ارازق و کمک های مردمی به رزمندگان مجاهد بخشی از دین خود به مردم و انقلاب را ادا نمود. به طوری که در پی این اقدامات ارزنده توسط صنف کامیون داران و سایر علاقه مندان به لقب پدر صنعت و حمل و نقل خراسان نائل گردید.
وی همزمان با جا افتادن در این صنعت با تاسیس موسسه خیریه آوای فجر و حمایت از کودکان خردسال بی سرپرست و بد سرپرست تلاش کرد تا برای ایتام پدری کند.
این مدیر توانا از سال 1382 با توکل بر خداوند متعال سرمایه گذاری در بخش معادن را آغاز نموده و با همکاری فرزندانش که از سرمایه گذاران و کار آفرینان فعال و موفق کشور هستند و همدلی سایر شرکاء توانست با برنامه ریزی و مدیریت منسجم و هدفمند به اذعان بسیاری از صاحب نظران اقتصادی این نقطه کشور را به عسلویه شرق کشور مبدل سازد.
وی در تمام دوران فعالیت خود به دنبال اشتغالزایی؛ ایجاد و گسترش بازارهای جدید، به وجود آوردن تعادل در اقتصادهای پویا بود. نوآوری، ایجاد محرک و مشوق در نیروهای کار و پشتکار و توکل به خداوند از جمله دیگر ویژگیهای برتر شخصیت وی بود.
او با در نظر گرفتن ظرفيتهای دولتی و مردمی، حمایت از کار و توليد ملی٬ مدیریت منابع ارزی و مدیریت مصرف وهمچنين به پشتوانه سال ها تلاش و تجربه توانست با عزت و سرافرازی از پیچوخمهای دشوار مشکلات بگذرد و 20شرکت حرفهای در زمینههای حملونقل، اکتشاف و بهرهبرداری از معادن، صادرات غیرنفتی، گازرسانی، راهسازی قدم بردارد. وی در زمینه تولید کاشی، تجهیزات پزشکی و جذب سرمایههای مستقیم و غیرمستقیم در این صنایع گامی بزرگ در عرصه کارآفرینی برداشت.
نگاه ویژه و هميشگی این کارآفرین موفق به خدمات نيکوکارانه و بشردوستانه در راستای کاهش آسيب های فردی و اجتماعی او را مسمم کرد تا بارها برای ساخت و تکمیل پروژههای مختلف احداث مدارس، حسینیهها، بیمارستانها و بازسازی عتبات عالیات با سرمایه گذاری شخصی و بدون دریافت کمک های دولتی و مردمی به بهره برداری برساند.
که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- ارسال محموله 2000 تنی سیمان جهت بازسازی عتبات عالیات
- مساعدت یک میلیارد تومانی برای ساخت مجتمع حسینیه واقع در بولوار امام رضا شهرستان تربت حیدریه
- احداث و ساخت دبستان دخترانه و پسرانه شهید محمدی روستای قلعه نی بخش زاوه با اعتبار 800 میلیون تومان
- مساعدت 100 میلیون تومانی به حوزه علمیه شهرستان تربت حیدریه
- مساعدت 155 میلیون تومانی به ساخت مسجد جامع شهرستان خواف
- مساعدت 150 میلیون تومانی به هیت رزمندگان ثار ا.. شهرستان تربت حیدریه
- مساعدت ۵۰ ملیونی و اهدای ۱۰ تخته فرش ۲۴ متری به موسسه خیریه مهر آفرین
- مساعدت 20 میلیون تومانی و یک دستگاه خودروی نیسان و تجهیزات پزشکی به بیمارستان نهم دی شهرستان تربت حیدریه
- پرداخت ماهیانه 5میلیون تومان به داروخانه اسلامی جهت حمایت از بیماران ناتوان
برای آشنایی بیشتر با این کارآفرین برتر استانی و ملی به سراغ یکی از نزدیک ترین دوستان آن مرحوم رفتیم که در ادامه میخوانید.
میگفت: «اول خدا»
یک دوست نزدیک حاجطاهر حسنزاده گفت: من حاج طاهر حسنزاده را از چهار سالگی میشناختم و ایشان از کودکی، نوجوانی و جوانی تا کنون انسان با برنامه، پرتلاش و سخاوتمندی بود. تمام داراییهای و موفقیت ایشان حاصل اندیشه و نبوغش بود.
موسی اسدی در گفتوگو با خبرنگار صبحامروز افزود: حاج طاهر حسن زاده انسانی متین، باتقوا، پرهیزکار و سخاوتمند بود. او از جوانی در شرکت حملونقل و صنعت فعالیت داشت و تجربه بسیاری در مدیریت صنعت داشت و این تجربهای بود که برتر از علم است. ایشان یکی از شخصیتهای فرهیخته، آگاه و خیرخواه خراسان،جلگه زاوه و روستای قلعهنی بود. ایشان از روابط عمومی بالایی برخوردار و همواره به دنبال نیکنامی بود.
به دنبال معروف شدن نبود
اسدی ادامه داد: ایشان هرگز به دنبال معروف کردن خود نبود بلکه همواره خود و سرمایهاش را تقدیم انسانهای بزرگ و اهل خرد میکرد. اهل خرد و دانش خوب میدانند که عشق در همه جاری است و همه بدنبال کمال هستند و اگر عشق حقیقی باشد سبب تحول و دگرگونی در افراد است که ایشان از این دسته مستثنا نبود.
وی افزود: قلب ایشان همواره برای ایزد منان میتپید و آنچه داشت در راه معشوق و معبود نثار میکرد و بجای ترس و سازش به استقبال کارهای نیک و زیبا میرفت و این تحول از قلب سرچشمه میگرفت. او همواره به دنبال کمک به کودکان بی سرپرست و سازمانهایی شبیه کمیته امداد امام خمینی(ره) و بهزیستی بود و همواره این کارها را در خفا انجام میداد.
اسدی در خصوص فعالیت مرحوم حسنزاده در زادگاهش گفت: وی اشتغالزایی بسیاری در زادگاه خود کرد و از مدرسه تا مسجد و قبرستان روستای زادگاهش قلعهنی را بازسازی کرد و مردم این منطقه به این انسان کمنظیر و نابغه که نیکی را هدف و سرلوحه کارش قرار داده بود افتخار میکنند و مصداق این شعر مولانا بود که «پرسید یکی که عاشقی چیست/ گفتا که چو ما شوی بفهمی».
وی تصریح کرد: روابط عمومی بالای ایشان باعث شد در صنعت حملونقل و کارآفرینی در سطح ملی بسیار موفق باشد و یکی از علایق و اهداف ایشان اشتغالزایی برای جوانان بود و به همان میزان که پیشرفت را برای خود میخواست به دیگران نیز در پیشرفت کاری کمک میکرد. ایشان همواره در تمام مراسمها و جلسات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی شهر شرکت میکرد و بینهایت به پیشرفت شهر علاقه داشت.
این دوست قدیمی مرحوم حسنزاده اظهار کرد: ایشان با فعالیتی که در بحث معادن داشت توانست به افراد زیادی نان رسانی کند، خیلی افراد ممکن است سرمایهدار باشند ولی ایشان فردی بود که بسیار بخشش داشت و در نهایت احترام به افراد کمک میکرد.
وی در خصوص فعالیت حاجطاهر در دوره جنگ گفت: ایشان که پیشتاز صنعت حملونقل بود در دوره جنگ نیز همه را تشویق میکرد تا در جنگ و دفاع از کشور شرکت کنند و خود نیز با شرکتهای حملونقل خود به جبههها کمک میکرد و عملکرد بسیار خوبی در این زمینه داشت.
اسدی ادامه داد: ایشان تکیه کلامی داشت که هر زمان قصد انجام کار و پروهای را داشتیم آن را به کار میبرد و آن عبارت «اول خدا» بود و این را در عمل نیز نشان میداد.
اسدی تصریح کرد: نتیجه زندگی اموالی نیست که ما جمع میکنیم بلکه قلبهایی است که جذب میکنیم و حاج طاهر با به دست آوردن دل مردم، مستضعفین و حتی مسئولین توانست حاصل خوبی از عمر خود بگیرد.
وی با بیان این که من ایشان را در چند جمله ادبی خلاصه میکنم، گفت: «هیچ بارانی نمیبارد مگر صفا دهد، هیچ گلی دیوانه نمیکند مگر هدیه شود، هیچ خاطرهای زنده نمیماند مگر شیرین باشد، هیچ لبخندی نیست مگر شادی بیاورد، هیچ بهاری نیست مگر سالی دیگر در پیش باشد، پس بگذار باران صبح در زندگیات ببارد تا روحت را صفا دهد. گلهای عشق را به دیگران هدیه بده تا خاطراتت زیبا باشد و به یادشان باشند.»
اسدی ادامه داد: ایشان به بهترین شکل از این فرصتها استفاده کرد و مصداق این جملات بود:«اگر جای دانهای که کاشتی را فراموش کردی باران روزی جای آن را به تو نشان خواهد داد، پس نیکی را بالای هر زمینی و زیر هر آسمانی بکار برای کسانی که نمیشناسی، اثر زیبا باقی میماند حتی اگر صاحب اثر حضور نداشته باشد». اینها تعاریف زندگی حاج طاهر بود و کاملا در این روش موفق بود و از زمان کوتاه عمر به نحو مطلوب استفاده کرد.
وی افزود: برخوردی که جامعه تربت حیدریه و زاوه با فوت ایشان داشت و اندوه این شهر کاملا گویای جایگاه حاج طاهر بین این مردم بود و همه میگفتند با عظمتتر از ایشان در شهر ما نبوده است و اینها اثرات نیکاندیشی و خیرخواهی ایشان بوده است.
اسدی تصریح کرد: من زمانی مطلبی در خصوص ایشان نوشته بودم و گفته بودم ایشان در جلگه زاوه یک نابغه است اما برخی معتقد بودند چنین موضوعی صحت ندارد اما پس از مرگ ایشان و دیدن عظمت و محبوبیت ایشان به این نکته پیبردند و اعتراف کردند.
وی در پایان گفت: من در پایان به خانواده آن مرحوم تسلیت عرض میکنم و برای ایشان از خداوند مغفرت طلب میکنم و از طرف خانواه آن مرحوم از همه کسانی که در مراسمهای این فرد فرهیخته شرکت کردند و در غم این خانواده شریک شدند تشکر میکنم.
گزارشی از رضا شجاع
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.