«پسر من قاتل است»

مجموعه داستان «پسر من قاتل است؟»، نوشته علی براتی گجوان را می‌توان یک مجموعه داستان کوچک اما پرانگیزه دانست که نگاهی به‌شدت انسانی و البته ایرانی به این پدیده داشته است.

براتی گرچه تمامی داستان‌های این مجموعه را با دغدغه جنگ مورد استفاده قرار نداده است و حتی شاید بهتر است بگوییم که او بیشتر دغدغه نقد اجتماعی دارد تا ادبیات، اما توانسته به زیبایی، تکنیک را در خدمت نوشتار خود درآورده و با دور شدن از هر نوع پرگویی و گزافه‌گویی در نهایت حرف خود را با صراحت و باسرعت ارایه کند.

داستان نخست از این مجموعه با عنوان «پسر من قاتل است؟»، نمونه خوبی از صراحت و شجاعت نویسنده در کنار توانایی او برای خلق یک لحظه و آن است. «روحانی‌ای به ملاقات پسرش در زندان می‌رود که به جرم قتل بازداشت شده است.» صرف نظر از چرایی این اتفاق، براتی توانسته با زیبایی و با تکنیک استفاده از دیالوگ‌های بسیار کوتاه اما کوبنده و نیز توصیف دقیق موقعیت در کنار حالات درونی راوی، فضای داستانی زیبایی خلق کند. این مساله در دومین داستان این مجموعه نیز تکرار شده و نویسنده توانسته مخاطبش را توامان درگیر حالات شخصیت محوری (پیرزن) داستان و نجواهای درونی او با خود، پسرش و موقعیتی کند که در حال روایت آن است.

به عبارت دیگر این‌طور به‌نظر می‌رسد که نویسنده این داستان‌ها را نوشته تا دستمایه‌ای برای خلق موقعیت‌های داستانی بلند فراهم کند.

این کتاب را می‌توانید  از شهرکتاب مشهد تهیه نمایید.