ترامپ و بحران مشروعیت

علی روغنگران

یکی از مسائلی که همواره موقعیت و جایگاه ترامپ و دولت وی را نزد افکار عمومی تحت تاثیر قرار داده و انتظار می‌رود که در آستانه انتخابات ریاست جمهوری 2020 آمریکا نیز نقش قابل توجهی بازی کند، طرح مطالب افشاگرانه علیه وی است. باید گفت دوره ریاست جمهوری ترامپ سرشار از افشاگری‌ها علیه وی و سابقه او بوده است. از افشاگری‌های “جان بولتون” در کتاب “اتاق حوادث” گرفته تا افشاگری‌های اخیر برادرزاده ترامپ “مری ترامپ” در کتابش با عنوان “زیاد و ناکافی: چطور خانواده من خطرناک‌ترین مرد دنیا را ایجاد کرد”.

آنچه که در مدت اخیر بر شدت نارضایتی‌های عمومی از ترامپ در مسئله مدیریت بحران شیوع ویروس کرونا در آمریکا افزوده، بدقولی‌های مکرر وی در مورد زمان آماده شدن واکسن ویروس کرونا و واکسیناسیون دسته جمعی مردم این کشور است. ترامپ چند روز قبل اعلام کرده بود که مردم آمریکا تا قبل از پایان سال جاری میلادی، به واکسن ویروس کرونا دسترسی خواهند داشت. با این حال، وی به تازگی نظر خود را تغییر داده و گفته است اغلب آمریکایی‌ها تا آوریل 2021، دسترسی به واکسن ویروس کرونا نخواهند داشت

با این حال، به کلکسیون افشاگری‌ها علیه ترامپ، در مدت اخیر، دو مورد جدید نیز افزوده شده که در نوع خود می‌تواند تاثیر مهمی بر موقعیت انتخاباتی او داشته باشد. اولا، “باب وودوارد” روزنامه نگار سرشناس که ماجرای واترگیت را نیز افشا کرد، در جدیدترین کتابش با عنوان “خشم”، افشاگری‌های زیادی از ترامپ، مخصوصا در مورد نحوه مدیریت شیوع ویروس کرونا توسط او در آمریکا انجام داده است. وودوارد در کتاب خود اشاره کرده که ترامپ در صحبت با او که فایل صوتی آن نیز موجود است، تاکید کرده که از ابتدای بحران شیوع ویروس کرونا، به خوبی از مرگبار بودن این ویروس خبر داشته، اما به عمد، نسبت به آن بی اعتنایی کرده است. طرح این مسئله مخصوصا در شرایط فعلی که جامعه آمریکا به شدت با تبعات وخیم بحران شیوع ویروس کرونا دست و پنجه نرم می‌کند، بسیار تاسف برانگیز است. از طرفی، اخیرا “آدام دنتور” فعال اجتماعی و پژوهشگر آمریکایی در گزارشی در نشریه ایتالیایی “ایلفاروسولموندو”، از وجود شبکه گسترده فحشایی خبر داده که مستقیما توسط ترامپ و همسرش مدیریت می‌شود. این مسئله نیز در کنار سِیلی از چالش‌های اخلاقی که به کرات بر علیه ترامپ مطرح شده است، می‌تواند بر موقعیت انتخاباتی وی اثرگذار باشد. انتظار می‌رود در روز‌های آتی و همزمان با نزدیک شدن به زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری 2020 آمریکا، بر شدت افشاگری‌ها علیه ترامپ افزوده شود و افشاگران به طور خاص، در مورد مسائلی دست به افشاگری بزنند که افکار عمومی در مورد آن‌ها حساسیت بیشتری دارند. امری که به نوبه خود می‌تواند تاثیر قابل توجهی بر آینده سیاسی دونالد ترامپ و به طور کلی آمریکا داشته باشد. در کنار این افشاگری ها، در چند وقت اخیر ترامپ دست به اقداماتی زده که بیش از گذشته به جایگاه او نزد افکار عمومی آمریکا خدشه وارد کرده است. یکی از مسائلی که عمیقا بر موقعیت و جایگاه انتخاباتی دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا تاثیرگذار بوده، مسئله بحران شیوع گسترده ویروس کرونا در آمریکا بوده است. آمریکا مدت هاست که در صدر کشور‌های آسیب دیده از کرونا، از حیث تعداد مبتلایان و مرگ و میر می باشد. این مسئله موجب شده تا بسیاری از ناظران و تحلیلگران و همچنین افکار عمومی آمریکا، ناکارآمدی دولت ترامپ را علت اصلی وقوع یک چنین فاجعه‌ای در کشورشان بدانند. جدای از آسیب‌های ویروس کرونا بر بهداشت و سلامت آمریکایی ها، شیوع گسترده ویروس کرونا در آمریکا، ضربات سنگینی را بر اقتصاد این کشور نیز وارد آورده است به نحوی که برای نخستین بار، شمار افرادی که برای بیمه بیکاری در آمریکا ثبت نام کرده اند، به بیش از 40 میلیون نفر رسیده و تحلیلگران اقتصادی چشم انداز مثبتی را نیز برای اقتصاد کرونازده آمریکا در نظر نمی‌گیرند. این وضعیت در شرایطی به وجود آمده که دونالد ترامپ در روز‌های ابتدایی شیوع ویروس کرونا در آمریکا از مردم خواسته بود که از آن نهراسند و این ویروس را چیزی در حد سرماخوردگی در نظر بگیرند. وی حتی برای مدت‌ها از زدن ماسک نیز خودداری می‌کرد و آن را به نمادی برای حامیان خود تبدیل کرد. امری که به نوبه خود به گسترش هر چه بیشتر ویروس کرونا در آمریکا کمک کرده است. در این راستا، آنچه که در مدت اخیر بر شدت نارضایتی‌های عمومی از ترامپ در مسئله مدیریت بحران شیوع ویروس کرونا در آمریکا افزوده، بدقولی‌های مکرر وی در مورد زمان آماده شدن واکسن ویروس کرونا و واکسیناسیون دسته جمعی مردم این کشور است. ترامپ چند روز قبل اعلام کرده بود که مردم آمریکا تا قبل از پایان سال جاری میلادی، به واکسن ویروس کرونا دسترسی خواهند داشت. با این حال، وی به تازگی نظر خود را تغییر داده و گفته است اغلب آمریکایی‌ها تا آوریل 2021، دسترسی به واکسن ویروس کرونا نخواهند داشت. شاید همین مسئله موجب شده که بر اساس جدیدترین نظرسنجی موسسه گالوپ، ترامپ به تازگی با بحران مشروعیت بزرگی مواجه شده و اغلب آمریکایی ها، دیگر، سخنان او در مورد زمان ارائه واکسن ویروس کرونا به مردم آمریکا و همچنین اثربخشی آن را باور نمی‌کنند. این مسئله بدون تردید تاثیر قابل توجهی بر اقبال عمومی از دونالد ترامپ، در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا خواهد داشت. یکی دیگر از اشتباهات جدی ترامپ و تیم وی در روز‌های اخیر، تلاش جهت عادی سازی روابط کشور‌های جهان، مخصوصا کشور‌های (عرب) مسلمان با رژیم صهیونیستی بوده است. برخی از ناظران و تحلیلگران سعی داشته اند عادی سازی روابط کشور‌هایی نظیر امارات متحده عربی، بحرین و همچنین کوزوو با رژیم صهیونیستی را به مثابه پیروزی چشمگیری برای دولت ترامپ نشان دهند. این درحالی است که شواهد و قراین حاکی از این است که اساسا این روند، برای پوشش دادن (و مخفی کردن) ضعف‌های سیاست خاورمیانه‌ای دونالد ترامپ به راه افتاده است. اولا، ترامپ در مورد مسائل و چالش‌های مهم سیاست خارجی آمریکا نظیر ایران، کره شمالی و یا جنگ تجاری با چین، هیچ دستاورد قابل توجهی را به دست نیاورده و نتوانسته با فعال سازی کارزار فشار حداکثری علیه این کشورها، اهداف و مقاصد خود را محقق سازد. از سویی در مورد منطقه خاورمیانه، ابتکار به اصطلاح “صلح خاورمیانه‌ای” دولت ترامپ موسوم به “معامله قرن” نیز، عملا با عدم استقبال کشور‌های منطقه و مخصوصا فلسطینی ها، در بدو مطرح شدن، شکست خورده است. با در نظر گرفتن این مسائل، بایستی اذعان کرد که ترامپ در عرصه سیاست خارجی، عملا با بحران دستاورد رو به رو است. امری که می‌تواند در آستانه انتخابات ریاست جمهوری 2020 آمریکا، برای وی هزینه‌ ساز باشد. از این رو، کشور‌های عرب حاشیه خلیج فارس پیش قدم شده و با هدف تقویت ترامپ در انتخابات پیش رو، تضعیف موقعیت منطقه‌ای ایران و کسب تسلیحات مدرن از ایالات متحده آمریکا، دستورکار عادی سازی روابط دیپلماتیک با رژیم صهیونیستی را در پیش گرفته اند. در واقع، می‌توان اینگونه برداشت کرد که اساسا رویکرد دولت ترامپ در اقناع کشور‌های ذره‌ای جهت عادی سازی روابط با رژیم‌صهیونیستی را بیش از آنکه نقطه قوت سیاست خارجی ترامپ بدانیم، بایستی نمودی از ضعف و ناکارآمدی آن تحلیل کنیم. هنوز چالش‌های اساسی آمریکا با چین، ایران، کره شمالی و حتی اتحادیه اروپا پابرجا هستند و بدون تردید برای آن در اقصی نقاط جهان، ایجاد هزینه خواهند کرد.