حکم رانی ایرانی اسلامی خوب

حکمرانی مجموعه ای از اقدامات عمومی و خصوصی، سازمانی و فردی برای راهبری و برنامه ریزی مشترک امور در حوزه جغرافیای سیاسی مشخص است که ارکان حکومت را با جامعه مدنی و سرمایه اجتماعی مرتبط می سازد. حکمران خوب دارای یک تفکر سیستماتیک متشکل از برنامه ریزی استراتژیک و سیاستگذار در جغرافیای حکمرانی خویش می باشد. حکمران می تواند به ارتقاء سرمایه اجتماعی یک نظام سیاسی کمک نماید و از طرفی می تواند موجبات سقوط جامعه سیاسی یا اجتماعی ذیل مدیریت حکمرانی خود را فراهم نماید. بنابراین توجه به مولفه های حکمران خوب محلی یا منطقه ای بالاخص در جغرافیای سیاسی هر استان ضروریست تا شعار دولت چهاردهم که همانا وفاق سیاسی اجتماعی می باشد، محقق گردد.

تجربه نشان داده در استفاده از مدیران فاقد شناخت مولفه های علم سیاست و تشکیلات سازمانی به مدل حکمرانی خوب آسیب زده و سرمایه اجتماعی و نخبگانی را بشدت تضعیف می نماید. در ادامه به برخی از شاخصه های حکمران خوب در سطح مدیریت استانی اشاره می گردد. امیداوریم که دولت چهاردهم با نگاه به این شاخصه ها و با در نظر گرفتن بوم هر استان نسبت به شناسایی و انتخاب حکمران خوب توجه ویژه نماید.

  1. سابقه مدیریت سیاسی دینی و تشکیلاتی برای استفاده از تمام ظرفیت های جامعه نخبگانی و جلب مشارکت همگانی
  2. نگاه توسعه پایدار سیاسی، امنیتی و اقتصادی با رویکرد عدالت محور
  3. توجه ویژه به سرمایه انسانی سازمان و توزیع متوازن ماموریت ها با رویکرد بیانیه گام دوم انقلاب
  4. دارای توانمندی طراحی، هویت سازی، آینده نگری و راهبری
  5. دارای قدرت اجماع سازی و پاسخگویی در راستای تحقق دیپلماسی محلی
  6. اثربخشی، کارآمدی و شناخت عمیق و گسترده از سیستم
  7. توجه به منافع ملی و مردمی با رویکرد مردم محوری و مردم سالاری دینی و همسازکردن منافع متضاد و متنوع موجود
  8. قانون مداری و شفافیت در عملکرد با پیوست رسانه ای فعال و صادق
  9. توانایی در ارتباط گیری بین نهادی و سازمانی در راستای جذب سرمایه های داخلی و خارجی
  • ظرفیت استفاده از فن آوری های نوین و دیجیتال در راستای توسعه زیرساخت های حوزه های مختلف

#حکم_رانی  #علم_سیاست  #استاندار   #توسعه_سیاسی

امیر فریدنیا

فعال سیاسی اجتماعی

image_print