مرحوم مهندس سید حسین احمدی سلیمانی؛

در ایام عزاداری سرور سالار شهدای کربلا، کرونا غلامی مخلص از غلامان مولا حسین(ع) را از جامعه کارآفرینی ایران بویژه خراسان بزرگ ربود.

این روز‌ها شاهد قتل و پرپر شدن مردم مظلوم فداکار ایران اسلامی به دلیل ترک انجام وظیفه مسئولین مربوطه هستیم، اما متاسفانه کسی حتی به جرم قتل غیر عمد شناسایی و محاکمه نمی‌شود.
اقدامی که اگر انجام می‌شد و یا انجام شود و هر مسئولی بداند که باید پاسخگو باشد، رانتهای پارتی بازی برای گرفتن پست و مقام در کشور وجود نمی‌داشت.

در دوران دفاع مقدس رزمندگان شهید می‌شدند اما اولا فرماندهان خود قبل از رزمندگان در میدان حاضر بودند و بیشتر شهید می‌شدند، دوما چاره‌ای بجز دفاع از کشور و ناموس مردم نبود، سوما آنان در راه هدف شهید می‌شدند.

اما حالا مرگ افشاری‌ها و سید حسین احمدی سلیمانی‌ها و… که اگر قصور مسئولینی نمی‌بود که با رانت مسئولیت گرفته و می‌گیرند، امروز این سردار کارآفرینان در جمع ما بودند را چگونه بر خود هموار کنیم و فریاد نزنیم.

آنان که دولت روحانی را به بهانه پیگیری امضای قانون پولشویی محاکمه می‌کنند چرا وارد نمی‌شوند که روحانی و جمعی از همکاران او را برای عدم تامین واکسن به دادگاه بکشانند؟

چرا ستاد‌های مقابله با کرونا دولت دوازدهم بجهت عدم بکارگیری تشکل‌های مردمی جهادی و… برای مقابله با کرونا تحت پیگرد قانونی قرار نمی‌گیرند؟

چرا بعضی روحانیون و مداحانی که با تشویق مردم به عدم رعایت مسائل بهداشتی هنگام «نمایش» عزاداری و نوحه خوانی آنان که موجب قتل کرونایی مردم می‌شوند را محاکمه نمی‌کنند؟

واقعا چرا مردم ر‌ها شده و هیچ کس پاسخگو نیست؟؟؟؟؟؟

چرا ستاد مقابله با کرونا اجازه داد سفر‌های نوروزی، بهاری، تابستانی، مجالس عروسی و… انجام، کنکور برگزار، مدارس بازگشایی و… تا شرایط به اینجا برسد؟

اگر مسئولینی می‌داشتیم که نه در شعار بلکه در عمل مردمی بودند امروز سید حسین احمدی سلیمانی‌ها کنارمان بودند و ما منتظر نبودیم که با مرگ کرونایی خود پیش احمدی سلیمانی‌ها برویم.

اگر مسئولینی می‌داشتیم که به هشدار‌ها کوچکترین توجه می‌داشتند، امروز سید حسین احمدی سلیمانی‌ها کنارمان بودند.

اگر مسئولینی در دولت دوازدهم می‌داشتیم که مردم را برای مقابله با کرونا به میدان دعوت می‌کردند، امروز سید حسین احمدی سلیمانی‌ها زنده بودند و پاسخ تلفن ما را می‌داد.

چرا آنان که موجب قتل‌های می‌شوند که از باورم به‌دور است محاکمه نمی‌شوند.

نمی توانم باور کنم در جلسه آینده هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی، سید حسین احمدی سلیمانی کنارم نیست.

کاش آنانی که لاف زدند، خود شیرینی کردند و قول دادند که تا نیمه مرداد چهل میلیون مردم ایران را با واکسن ایرانی و وارداتی واکسینه می‌شود، پیش مرگ مدیران لایق و توانمند چون افشاری و سید حسین احمدی سلیمانی‌ها و… می‌شدند.

کاش در کشور قدرتی وجود می‌داشت تا افرادی که با تزریق خوش باوری هدفمند و لاف زدن و دروغ گفتند و مردم را به قتلگاه کرونا فرستاده‌اند محاکمه کند.

کاش مسئولینی نمی‌داشتیم که مردم را فدای جاه طلبی خود کنند.

کاش وزیری خوب و دلسوزی که البته برنامه‌ای به جز خواهش برای مقابله با کرونا نداشته و ندارد نمی‌داشتیم.

کاش استاندارانی نمی‌داشتیم که بگویند مقابله با کرونا از وظایف حاکمیت است نیاز به ستاد‌ها و تشکل‌های مردمی وجود ندارد.

کاش آنچه باعث شد که امروز سید حسین احمدی سلیمانی را در جمع‌مان نباشد نمی‌داشتیم.

اگر مسئولینی نمی‌داشتیم که مردم را فدای سیاسی بازی‌های خود کنند، شاهد جای خالی مدیران جهادی، کاربلد و مخلصی چون سید حسین احمدی سلیمانی‌ها را دور میز پیگیری رفع مشکلات کارآفرینان بویژه صنعتگران و معدن‌کاران نبودیم.

اگر کار مقابله با کرونا به صورت جدی و مانند دوران دفاع مقدس به مردم محول می‌شد، قلم امروز سوگنامه مرگ برادری مهربان، همکاری دلسوز، رفیقی دانا چون سید حسین احمدی سلیمانی را با جوهری از اشک دل نمی‌نوشت.

محمد حسین روشنک
بازمانده‌ای از بازماندگان دوران دفاع مقدس که در بیست ماه گذشته تلاش کرد تا ضمن مقابله مردمی با ویروس منحوس کرونا، خطرات و راه حل‌ها را بگوید و بنویسد که متاسفانه راه بجای نبرد.