حاشیه‌های دنباله‌دارکمسیون اصل 90

بی‌قانونی در نظارتی‌ترین کمسیون مجلس

تیر 25, 1399/504 دیدگاه /در اسلایدر, اصلی, سیاست /توسط صبح امروز

میرسلیم در اعتراض به نحوه سازکار انتخاب نامزدهای ریاست کمسیون 90 توسط هیئت رئیسه و توهین‌آمیز خواندن آن، از رقابت انصراف داد

بیشتر از یک ماه است که کار مجلس یازدهم شروع شده و کمیسیون‌های تخصصی هم با تعیین اعضا و هیات رئیسه سروسامانی به جلساتش داده اما در این میان هنوز تکلیف مهمترین بازوی نظارتی‌ خانه ملت یعنی کمیسیون اصل ۹۰ در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

مجلس یازدهمی‌ها که پیش از نشستن بر صندلی‌های نمایندگی شعار نظارت و ارتقای جایگاه نظارتی قوه مقننه را سر می‌دادند به نظر می‌رسد حواشی آنچنان دست‌شان را بسته است که هنوز فرصت پرداختن به تعیین رئیس کمیسیون اصل ۹۰ نکرده‌اند و حالا هم که قرار است پرونده این کمیسیون در صحن علنی مجلس و با رای نمایندگان تعیین شود باز هم حواشی‌ دست از سرشان بر نمی‌دارد و حرف و حدیث‌هایی درباره انتخاب کاندیداها مطرح شده است.

رقابت در حلقه کمیسیون اصل ۹۰

گمانه ‌زنی‌ها درباره اینکه چه کسی قرار است سکان‌دار کمیسیون اصل ۹۰ شود زیاد بود از رضا تقوی گرفته تا زاکانی و میرسلیم اما وقتی اسامی کاندیداهای ریاست بر این کمیسیون نهایی و اعلام شد دایره گمانه‌ها تنها درباره میرسلیم به واقعیت نشست؛ از آنجا که گفته می‌شد علیرضا زاکانی خیال رفتن به ساختمان مرکز پژوهش‌ها را دارد وقتی در این میدان کاندیدا نشد حرف و حدیث‌ها درباره او و عزمش برای ریاست بر ساختمان مرکز پژوهش‌ها بیشتر شد؛ از سوی دیگر ماجرای کمیسیون اصل ۹۰ و گزینه‌های هیات رئیسه برای معرفی به صحن، داستانی جدید را کلید زد.

شانزدهم تیرماه بود که محمدحسین فرهنگی سخنگوی هیات رئیسه مجلس از ۵ کاندیدا ریاست کمیسیون اصل ۹۰ سخن گفت. او گفت: «براساس آئین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی هر کدام از اعضای ثابت کمیسیون اصل ۹۰ می‌توانند برای ریاست این کمیسیون کاندیدا شوند. بر این اساس آقایان نصر الله پژمان فر،حسن شجاعی علی آبادی،سید مصطفی آقامیرسلیم،محمود نبویان و سید نظام الدین موسوی برای ریاست کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی نامزد شدند.»

او ادامه داد: «رئیس این کمیسیون طبق نظر اکثریت اعضا و با پیشنهاد هیئت رئیسه پارلمان با رأی نمایندگان برای مدت یک سال انتخاب می‌شود.»

از اعتراض میرسلیم تا توضیح آقای سخنگو

در طول سال‌های گذشته همیشه حرف و حدیث پیرامون معرفی کاندیداهای ریاست کمیسیون اصل ۹۰ وجود داشته است به طوری که همین یک سال پیش از تعداد کم کاندیداها گلایه می‌شد و این گلایه‌ها تا آنجا پیش رفت که فریاد انتقاد فرهاد تجری و بهرام پارسایی درباره نحوه معرفی کاندیداهای ریاست کمیسیون اصل ۹۰ بلند شد؛ حالا با روی کارآمدن مجلس یازدهم رنگ انتقادات تغییر کرده است و صحبت از بی‌حساب و کتاب معرفی کردن کاندیداها به میان آمده است.

وقتی فرهنگی از معرفی ۵ گزینه سخن گفت این تازه شروع ماجرا بود و انتقادات زیادی به این اقدام مطرح شد اما فرهنگی در پاسخ به انتقادات گفت: «طبق آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی هیات رییسه حداقل می‌تواند دو نفر را به عنوان گزینه ریاست کمیسیون اصل ۹۰ به صحن علنی مجلس پیشنهاد کند اما با توجه به این‌که پنج نفر داوطلب بودند و هیات رییسه هم تاکیدی بر هیچ کدام از آنها نداشت مقرر شد این پنج کاندیدا به صحن علنی مجلس شورای اسلامی معرفی شوند تا نمایندگان از بین این پنج نفر یک نفر را انتخاب کنند.»

البته این پاسخ چندان قانع کننده نبود و میرسلیم که مهمترین گزینه معرفی شده بود این رفتار هیات رئیسه را توهین آمیز خواند و با نامه‌ای تند و تیز خطاب به سکونشینان بهارستان از خیر ریاست بر این کمیسیون گذشت و انصراف داد.

او در این نامه نوشت: «حساسیت و اهمیت اقدامات این کمیسیون ایجاب می‌کند که شایسته‌ترین فرد برای ایفای خدمات مدیریتی آن انتخاب شود و لذا قانونگذار وظیفه تشخیص آن فرد را بر عهده هیئت رئیسه محترم قرار داده است و تایید آن با رأی مجلس انجام می‌گیرد. تشخیص شایستگی را هیئت رئیسه محترم باید بر مبنای ملاک‌هایی که به وظایف کمیسیون اصل ۹۰ بر می‌گردد با تدوین جدول امتیازات داوطلبان انجام می‌داد و کارشناسانه مشخص می‌کرد چه نامزدهایی مناسب ترند. این کار را نباید خود نامزدها مدعی شوند، چون قبیح است و نباید به صحن مجلس واگذار کرد، زیرا گرفتار رایزنی‌های غیر رسمی خارج از قواره‌های شایسته سالاری می‌شود.»

او در ادامه نوشت: «نتیجه این که هیئت رئیسه در معرفی شایسته‌ترین نامزدها کوتاهی کرده و این نقطه قوتی برای آن هیئت محترم محسوب نمی‌شود. البته یادآوری می‌کنم که همه نامزدها با حسن ظنی که به یکدیگر دارند از تصمیم بر حق هیئت رئیسه استقبال می‌کردند، اما این روش هیئت رئیسه مبنی بر معرفی همه نامزدها به مجلس و از سر بازکردن مسئولیت، نوعی توهین به نامزدهای ریاست کمیسیون محسوب می‌شود گویا همه پافشاری در نیل به ریاست دارند.»

هیات رئیسه خودش را راحت کرد

محمدرضا میرتاج‌الدینی نماینده تبریز درباره حواشی اخیر و موضوع معرفی کاندیداهای ریاست کمیسیون اصل ۹۰ به خبرآنلاین گفت: «روال در گذشته این بود که هیات رئیسه دو نفر را انتخاب می کرد و آنها را به صحن معرفی می‌کرد تا نمایندگان از میان آنها یک نفر را انتخاب کنند. »

او ادامه داد: «به نظر می‌رسد در این دو هیات رئیسه کار خود را راحت کرده است و هر پنج نفری که برای ریاست کاندیدا شده بودند همه را تائید کردند و آنها را به صحن معرفی کردند. درواقع کار ارزیابی کاندیداها را به خود نامزدهای ریاست و صحن مجلس سپرده‌اند. درواقع هیات رئیسه که باید تلاش می‌کرد میان این ۵ کاندیدا تفاهم ایجاد کند و یا آنهایی را که شایستگی بیشتری داشتند را از دیگران تمیز می‌داد و آنها را به صحن معرفی می‌کرد این کار را انجام نداد و همه را یکجا به صحن معرفی کرد. »

میرتاج‌الدینی گفت: «آنها باید در داخل امتیازات و شاخص‌هایی را مشخص می‌کردند و بر اساس آن افراد را تعیین می‌کردند.»

او در پاسخ به این سوال که ملاک تشخیص چه بوده است گفت: «هرچند آئین نامه ملاک مشخصی را تعریف نکرده است اما از آنجا که کمیسیون اصل ۹۰ یک کار حقوقی، قضایی و اجرایی است طبیعتا باید افرادی انتخاب شوند که حقوقی بودن، قضایی بودن و سوابق اجرایی در مدیریت‌های کلان کشور را به عنوان مولفه‌های شایسته‌ بودن در نظر گرفته می‌شد که گویا این اتفاق رخ نداده است»

احتمال انصراف یک نفر دیگر

البته آنطور که از شنیده‌ها بر می‌آید گویا دایره انصراف از ریاست کمیسیون اصل ۹۰ قرار نیست تنها به میرسلیم ختم شود و احتمالا یک نفر دیگر نیز به جمع انصرافی‌ها بپیوندد؛ موضوعی که محمدرضا میرتاج‌الدینی هم تا حدودی بر آن مهر تائید می‌زند و می‌گوید: آنطور که شنیده‌ام احتمالا یک نفر دیگر انصراف دهد و رقابت میان سه نفر برگزار شود. تا اینجای کار اما رقابت اصلی بین دو چهره منتسب به جبهه پایداری است و بعید به نظر نمی رسد ریاست این کمیسیون نیز به یکی از اعضای این جبهه در مجلس برسد.