گزارشی از یک نمایشگاه نقاشی که در رادین برپاست؛

آخرین بازمانده

مهناز اصغری

در گیرودار روزهای گرم تابستانی به گالری رادین که این روزها میزبان نمایشگاه «آخرین بازمانده» است، رفتیم. در این نمایشگاه تابلوهای نقاشی امیر راحتی و آثار کولاژ سهراب ولی­زاده به معرض دید عموم گذاشته شده­است. موسیقی لایت در حال پخش، فضای مانوسی را به وجود آورده­بود و در همان ابتدای ورودی، نوعی چیدمان خاص در گوشه­ای از گالری خودنمایی می­کرد و دورنمایی از یک انقراض یا بازمانده را با شاخه های خشک یک گلدان به تصویر می­کشید. سه تابلو نقاشی با ترکیب ویدئو آرت، بر دیوار انتهای سالن، بیانگر ایده مدرن مولف اثر بود. همچنین 4 اثر کولاژ پرتره در ترکیب با 15 تابلو نقاشی، که در هرکدام داستان تنهایی به خوبی مشهود بود، به زیبایی هرچه تمام­تر بر دیواره­های گالری نقش بسته­بود.

امیر راحتی علوم تغذیه خوانده و از هفت سالگی و با سه­تار پا به دنیای هنر گذاشته­است. او آموزش نقاشی را در سال 89  و به واسطه حضور در کلاس­های سعید روانبخش شروع کرد. راحتی درمورد ایده تابلوهای نقاشی گفت: همان­طور که از نام نمایشگاه مشخص است، در تابلوها به موضوع آخرین بازمانده پرداخته شده و این تنهایی در نمود آخرین گیاه نمایش داده شده­است. این تنهایی می­تواند یک گیاه، گونه، جانور و یا حتی انسان باشد و نقطه تاریک داستان، این است که نابودی هر گونه­ای، قدم به قدم انسان را به تنهایی نزدیک­تر می­کند.

وی در رابطه با بازخورد هنر از سوی جامعه گفت: من قبل از نقاشی در زمینه موسیقی فعالیت داشتم و تجربه، من را به این نتیجه رسانده­است که بازخوردها، ملاک کیفیت اثر نیست. چرا که مخاطب کار هنری، علی­الخصوص هنرمندانی که در ابتدای راه و کمی ناشناخته هستند، خاص و کم است.

تابلوهایی با متریال متنوع

چهار تابلو ارائه شده در این نمایشگاه، از آثار سهراب ولی­زاده بود. او متولد 67 است و کارشناسی معماری دارد که در دوران راهنمایی و به واسطه یک دوربین هندی­کم با دنیای تصویر آشنا شده و به مرور به سمت عکاسی گرایش پیدا کرده­است. ولی زاده در ارتباط با شروع کار حرفه­ای خود گفت: من عکاسی حرفه­ای را با ژانر طبیعت شروع و پس از آن با پرتره ادامه دادم. به­عنوان ارائه کار کولاژ، اولین نمایشگاهی است که در آن شرکت کردم. درواقع ایده من برای ارئه، تلفیق عکاسی و نقاشی بود و به همین دلیل به سمت کولاژ رفتم. من در این تابلوها، از برش­های عکس­های متنوع در فضای دیجیتال به یک پرتره واحد رسیدم. خوشبختانه مخاطبان به واسطه آشنایی با فوتو مونتاژهایی که امروزه پررنگ هستند، با کلاژ ارتباط برقرار می­کنند.

سهراب ولی زاده با نگاه انتقادی به پل ارتباطی میان هنرمندان و مخاطبین گفت: مردم  از نمایشگاه­ها استقبال می­کنند و درک کافی از هنر را دارند، اما برای آن هزینه نمی­کنند. راه ارائه یک اثر، انتقال آن به خانه­ها و به طبع آن، دیده شدن برای افراد بیشتری است. باورم این است که مردم وقتی برای هنر هزینه پرداخت می­کنند، برای آن اثر ارزش بیشتری قائلند. نقد من بر جامعه این است که مردم با وجود کتاب­ها و رفرنس­های موجود، باید سطح فهم خود را بالا ببرند.

گفتنی است اختتامیه این نمایشگاه نیز امروز برگزار می‌شود

image_print
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *