گزارشی از یک نمایشگاه نقاشی که در رادین برپاست؛
آخرین بازمانده
مهناز اصغری
در گیرودار روزهای گرم تابستانی به گالری رادین که این روزها میزبان نمایشگاه «آخرین بازمانده» است، رفتیم. در این نمایشگاه تابلوهای نقاشی امیر راحتی و آثار کولاژ سهراب ولیزاده به معرض دید عموم گذاشته شدهاست. موسیقی لایت در حال پخش، فضای مانوسی را به وجود آوردهبود و در همان ابتدای ورودی، نوعی چیدمان خاص در گوشهای از گالری خودنمایی میکرد و دورنمایی از یک انقراض یا بازمانده را با شاخه های خشک یک گلدان به تصویر میکشید. سه تابلو نقاشی با ترکیب ویدئو آرت، بر دیوار انتهای سالن، بیانگر ایده مدرن مولف اثر بود. همچنین 4 اثر کولاژ پرتره در ترکیب با 15 تابلو نقاشی، که در هرکدام داستان تنهایی به خوبی مشهود بود، به زیبایی هرچه تمامتر بر دیوارههای گالری نقش بستهبود.
امیر راحتی علوم تغذیه خوانده و از هفت سالگی و با سهتار پا به دنیای هنر گذاشتهاست. او آموزش نقاشی را در سال 89 و به واسطه حضور در کلاسهای سعید روانبخش شروع کرد. راحتی درمورد ایده تابلوهای نقاشی گفت: همانطور که از نام نمایشگاه مشخص است، در تابلوها به موضوع آخرین بازمانده پرداخته شده و این تنهایی در نمود آخرین گیاه نمایش داده شدهاست. این تنهایی میتواند یک گیاه، گونه، جانور و یا حتی انسان باشد و نقطه تاریک داستان، این است که نابودی هر گونهای، قدم به قدم انسان را به تنهایی نزدیکتر میکند.
وی در رابطه با بازخورد هنر از سوی جامعه گفت: من قبل از نقاشی در زمینه موسیقی فعالیت داشتم و تجربه، من را به این نتیجه رساندهاست که بازخوردها، ملاک کیفیت اثر نیست. چرا که مخاطب کار هنری، علیالخصوص هنرمندانی که در ابتدای راه و کمی ناشناخته هستند، خاص و کم است.
تابلوهایی با متریال متنوع
چهار تابلو ارائه شده در این نمایشگاه، از آثار سهراب ولیزاده بود. او متولد 67 است و کارشناسی معماری دارد که در دوران راهنمایی و به واسطه یک دوربین هندیکم با دنیای تصویر آشنا شده و به مرور به سمت عکاسی گرایش پیدا کردهاست. ولی زاده در ارتباط با شروع کار حرفهای خود گفت: من عکاسی حرفهای را با ژانر طبیعت شروع و پس از آن با پرتره ادامه دادم. بهعنوان ارائه کار کولاژ، اولین نمایشگاهی است که در آن شرکت کردم. درواقع ایده من برای ارئه، تلفیق عکاسی و نقاشی بود و به همین دلیل به سمت کولاژ رفتم. من در این تابلوها، از برشهای عکسهای متنوع در فضای دیجیتال به یک پرتره واحد رسیدم. خوشبختانه مخاطبان به واسطه آشنایی با فوتو مونتاژهایی که امروزه پررنگ هستند، با کلاژ ارتباط برقرار میکنند.
سهراب ولی زاده با نگاه انتقادی به پل ارتباطی میان هنرمندان و مخاطبین گفت: مردم از نمایشگاهها استقبال میکنند و درک کافی از هنر را دارند، اما برای آن هزینه نمیکنند. راه ارائه یک اثر، انتقال آن به خانهها و به طبع آن، دیده شدن برای افراد بیشتری است. باورم این است که مردم وقتی برای هنر هزینه پرداخت میکنند، برای آن اثر ارزش بیشتری قائلند. نقد من بر جامعه این است که مردم با وجود کتابها و رفرنسهای موجود، باید سطح فهم خود را بالا ببرند.
گفتنی است اختتامیه این نمایشگاه نیز امروز برگزار میشود
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.