پیشنهادهای مطرح برای تصدی وزارت آموزش و پرورش

جدی‌ترین گزینه پشت صف مخالفان مجلس

علی روغنگران-در روز شانزدهم خرداد ماه حسن روحانی، رئیس جمهور با استعفای ناگهانی محمد بطحایی وزیر آموزش و پرورش موافقت کرد. دولت اعلام کرد که بطحایی برای حضور در انتخابات مجلس استعفا کرده است، اما همان زمان شایعات دیگری در این باره مطرح بود از جمله اینکه گفته می‌شد این استعفا به خاطر اختلاف دیدگاه در دولت صورت گرفته است. مدت زیادی طول نکشید که طهرانچی رئیس دانشگاه آزاد بطحایی را به عنوان معاونت آموزش‌های عمومی و مهارتی (سازمان سما) این دانشگاه منصوب کرد تا باز هم در روایت دولت درباره دلیل استعفای بطحایی خدشه وارد شود. پس از استعفای بطحایی، حسن روحانی سید جواد حسینی معاون سیاسی سابق استانداری خراسان رضوی را به عنوان سرپرست این وزارتخانه معرفی کرد. وزارت آموزش و پرورش در حال حاضر با چالش‌های زیادی روبه رو است. وضعیت معیشتی معلمان باعث بروز اعتراض‌های صنفی فراوانی شده است، مطالبات بازنشستگان این نهاد نیز چالش‌هایی ایجاد کرده است. در این بین حواشی فراوان این وزارتخانه و انتظارات بالا فعالیت در آن را دشوار کرده است. در این شرایط به نظر می‌رسد رئیس جمهور باید هر چه سریعتر تکلیف این وزارتخانه را روشن کند. در هفته‌های اخیر گزینه‌های مختلفی برای بر عهده گرفتن این سمت مطرح شده اند. در این بین نام چهار نفر بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.

1- سید جواد حسینی؛ سرپرست کنونی این وزارتخانه، جدی‌ترین گزینه برای معرفی به مجلس است. او متولد سال 46 در سبزوار است و لیسانس پژوهشگری اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد و کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه اصفهان را در رزومه تحصیلی خود دارد. معاونت سیاسی، امنیتی و اجتماعی و قائم مقام استاندار خراسان رضوی (95-97)، معاونت گردشگری زیارت استانداری خراسان رضوی در سال 97، مدیر کل آمورش و پرورش استان خراسان رضوی (92-95)، فرماندار مشهد مقدس (82-84)، مدیر کل امور اجتماعی و انتخابات استانداری خراسان (80-82) از مسئولیت‌های اجرایی اوست. او همچنین مشاور عالی استانداری خراسان رضوی معاون فرمانداری مشهد (79-80)، سرپرست فرماندار سبزوار (79)، نماینده مردم سبزوار در شورای اسلامی شهرستان سبزوار (77-81) رئیس شورای مشارکت‌های مردمی بهزیستی استان خراسان رضوی (95-97) هم بوده است. رئیس طرح «مانا» مشارکت همگانی در طرح اشتغال معلولین (96 – 97)، رئیس انجمن کتابخانه‌های عمومی استان خراسان رضوی (95 – 97) رئیس استانی هیات امنایی دانشگاه فرهنگیان (92 – 95)، عضو کمیته پژوهش دانشگاه آزاد اسلامی (76 – 87)، عضو هیات علمی نیمه وقت دانشگاه آزاد اسلامی (75-94) از دیگر سمت‌های حسینی است. این کارنامه مدیریتی نشان می‌دهد حسینی بیش از آنکه گزینه فرهنگی باشد، چهره ای سیاسی است. با این حال به نظر می‌رسد تشکل‌های آموزش و پرورش مخالفت جدی با انتخاب او ندارند. در همین حال گفته می‌شود نمایندگان مجلس به حسینی رای اعتماد نخواهند داد. سید جواد ابطحی عضو کمیسیون آموزش مجلس در این باره گفت: «با توجه به رای استمزاجی که در مجلس صورت گرفته بعید است بتواند رای کافی را برای تصدی این وزارتخانه اتخاذ کند. چون دولت از عدم رای آوری حسینی برای حضور در ساختمان شهید قرنی تهران مطلع شده است با گزینه‌های دیگری رایزنی کرده است.»

2-علی زرافشان؛ او متولد سال 1334 است و در حال حاضر به عنوان معاون اسناد کتابخانه ملی فعالیت می‌کند. او دانش‌آموخته کارشناسی برنامه‌ریزی کامپیوتر از دانشگاه شهید بهشتی و کارشناسی ارشد کتابداری و اطلاع‌رسانی از دانشگاه تهران است. زرافشان در فاصله سال‌های 1376 تا 1380 مشاور آموزشی وزیر آموزش و پرورش و از 1380 تا 1384 مدیرکل دفتر برنامه‌ریزی و تالیف کتاب‌های درسی سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی بود. وی از سال 1392 عهده‌دار معاونت آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش شد. از جمله طرح‌های انجام شده در دوره مسئولیت او، طرح تعالی مدیریت مدارس است، که بر اساس آن دبیرستان‌های کشور، درجه‌بندی شده‌اند. زرافشان مورد حمایت طیفی از اصلاح طلبان قرار دارد، با این حال برخی منابع می‌گویند او کرسی وزارت آموزش و پرورش را نپذیرفته است. احتمالا او به خوبی می‌داند که چه مشکلاتی انتظارش را می‌کشند.

3- شاپور محمدزاده؛ اهل بهشهر و از فرهنگیان بانفوذ مازندرانی است. او مشاور وزیر پیشین و مدیرکل دفتر وزارتی وزارتخانه بوده است. محمدزاده ریاست سازمان نهضت سواد آموزی را نیز در کارنامه خود دارد. او از جمله مدیران مورد علاقه محمد بطحایی بود. با این حال به نظر می‌رسد او شانس زیادی برای معرفی شدن به مجلس ندارد.

4- داود محمدی؛ متولد سال 1329 در قم است. او هم اکنون نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس است. محمدی دارای مدرک کارشناسی ارشد علوم سیاسی است و عضو فراکسیون امید است. داود محمدی از جمله گزینه‌هایی است که سابقه طولانی در امور فرهنگی و مربوط به آموزش و پرورش در کارنامه خود دارد. “نایب رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی، دبیرکل انجمن اسلامی معلمان کشور، رئیس سازمان آموزش و پرورش استان قم، مدیرکل سیاسی انتظامی استانداری فارس، معاون آموزشی منطقه 12 تهران، سرپرست فرمانداری جهرم.” از سوابق مهم او به حساب می‌آیند.

ظاهرا نمایندگان مجلس نیز با معرفی او به عنوان وزیر موافقند. حتی برخی نمایندگان تندرو اصولگرا از اینکه محمدی معرفی شود استقبال کرده اند. جواد ابطحی در این باره گفته: «با توجه به اینکه وی از صف تا ستاد در بخش‌های مختلف وزارت آموزش و پرورش از جمله مدیرکلی این وزارتخانه را هم عهده داشته است قوی‌ترین گزینه دولت برای وزارت آموزش و پرورش است و می‌تواند رای لازم را هم از نمایندگان بگیرد.»

این چهار گزینه بیشترین شانس را برای معرفی از سوی رئیس جمهور به مجلس دارند، با این حال با توجه به اینکه فعلا رئیس جمهور فرصت دارد تا گزینه نهایی را اعلام کند، ممکن است افراد دیگری نیز به این لیست افزوده شوند.

image_print
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *