هنر؛ دولت‌ها و انجمن‌های هنری

آدمهایی در این دور و زمانه که دغدغه ای داشته باشند نه از برای خودشان بلکه از برای آدمهای محیط جامعه خود و اگر هنرمند هم باشد که دوچندان بر نگاه فرهنگی و هنری و دغدغه او افزون می گردد.

صالح موسویان هنرمند مجسمه سازی که برای استان و ایران فردی شناخته شده و دغدغه مند در احوالات هنری جامعه خویش است . انگشتان هنرمند او از گل خام ستگ سرد و بیروح تندیس هایی از جنس احساس می آفریند . در حال نزدیک شدن به انتخابات انجمن های هنری در استانمان هستیم و نگاه او را پی گیر شدیم .

هنر چیست ؟ و چرا تعلیم و کاربرد آن در رشد ادراکات اجتماعی، رفتار  و اخلاق  جامعه  تاثیر گذار است؟  در جامعه ایران معاصر هنر چه جایگاهی دارد؟ آیا دولتمردان  و مدیران ما در سطح کلان  می دانند اصولا هنر به چه کار جامعه  می آید؟   جامعه بدون هنر  و یا جامعه ای که در آن هنر نقش کم رنگی دارد در مقایسه با جوامع توسعه یافته که هنر سرلوحه ی نظام آموزشی اشان است ، چه تفاوتهای تربیتی، آموزشی، ادراکی و… با هم دارند؟ آیا نگاه به هنر در میان دولتمردان،  قشر آکادمیک و مردم عوام یکسان است یا نگاه ها و ادراکات متفاوتی وجود دارد؟ جامعه ما چگونه نگاهی به هنر دارد؟ آیا هنر به عنوان امری خردگرا مورد توجه قرار می کیرد یا احساسگرا؟

 

هنر، فراتر از علوم انسانی و تجربی

 

صالح موسویان عقیده دارد هنر برعکس یک نگاه روبنایی نه تنها  امری تفننی و از جنس بازی و سرگرمی نیست بلکه رسانه‌ای اندیشه ورز و تاثیرگذار بر روح و روان انسان است. هنر دانشی است نه به معنای مصطلح آن بلکه  فراتر از علوم تجربی و انسانی با روان و احساس و خرد آدمی در ارتباط است.  هنر امری اصیل و پایدار است که در مفاهیم خرد و عام مفهوم  سرگرمی و لهو می یابد.  حمایت از هنرمندان در آنان ایجاد انگیزه وهدفمندی می کند تا به خلق آثاری مانا ، اصیل ، بدیع و  خاص بپردازند. برخورد سطحی نگر و روبنایی به هنر و امر هنری می تواند صدمات جبران ناپذیری برتلطیف روحی و روانی  جامعه داشته باشد. جامعه ای بی انگیزه، بدون شادابی و نشاط، بی روح، خسته، افسرده،  ناامید، عصبی، پرخاشگر، پر مدعا و بدسلیقه از پیامدهای جامعه ای بی هنر است. در طول تاریخ،  جوامع و دولی توانستند قدرت و توانمندی شان را در عرصه جهانی به اثبات برسانند و در دوره های مختلف جلوه گر باشند که هنر را به عنوان یک ابزار قدرت در استراتژی فرهنگساز خود جای دادند و در برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت خود به عنوان یک امر ضروری مورد حمایت و پشتیبانی قرار دادند. دولی که به قدرت و پویایی و ارزش خلاقیت و ابداعگری هنر پی بردند  و از آن به عنوان ابزار حاکمیت  بهره گرفته اند توانسته اند در نظام کلی روابط دولت ملتها نقشی موثر و پایداری را تجربه کنند. پتانسیل موجود در هنر می تواند بر رفتار، منش، اخلاق، سلیقه و باور اجتماعی یک کشور اثرگذار باشد و اگر هنر به عنوان یک امر ضروری در برنامه آموزش و پرورش و آموزشها و فرهنگ های روزمره جامعه ی ایران معاصر وارد شود، می تواند نسلی خلاق و مبدع پرورش دهد. نسلی که از روح نظام یافته، زیباشناس و آرام برخوردار است.  بی تردید هنر به تعالی جامعه می تواند کمک رساند و از هیجانات، پرخاشگری ها و ناهنجاریهای موجود در آن می کاهد. با به کارگیری از ظرفیت‌های موجود در شاخه های مختلف هنر می توان به زنده و پویا شدن زیر ساختهای جامعه کمک رساند.

 

نقش دولت‌ها در انگیزه بخشی جامعه هنری

دولت‌ها با حمایت از هنرمندان می توانند نقش مهمی در انگیزه بخشی جامعه هنری داشته باشند و هنرمندان را ترغیب به خلق آثار بدیع و ماندگار کنند. هنرها به طور کلی به رده های مختلفی تقسیم می شوند که هریک دارای ویژگیهای ساختاری و تنوع اجرا می باشند، چون هنر موسیقیایی، هنر نمایشی، هنر معماری، هنر سینمایی، هنر نوشتاری و در این میان هدف این بحث توجه دادن به هنرهای تجسمی است که با ادراکات و زبان دیداری ارتباط مستقیم دارد  و دارای زیر مجموعه های بسیار متنوعی است.  در دنیای امروز مرز میان هنرها شکسته شده است. لزوم شکوفایی انجمن های هنرهای تجسمی بر اهدافی همچون : تجمیع اساتید ، فارغ التحصیلان، نخبگان و پژوهشگران  هنری از دانشگاه ها و مراکز علمی داخل و خارج از ایران . برگزاری نشست های نظریه پردازی، آسیب شناسی، رفع موانع، ایده پردازی  .ایجاد ارتباط با سازمان‌ها و مراکز هم سو و عقد تفاهم نامه اشتراک همکاریهای دو جانبه. ایجاد کانون فعالیتهای مشارکتی میان انجمن و سایر انجمنهای علمی. ارائه طرح های تحقیقاتی کلان برای ساماندهی به ساختارهای هنر های تجسمی . امکان ارائه مشاوره های هنری به سایر مراکز، موسسات و سازمانها. رفع معضلات پیش رو در زمینه های هنری و پالایش آنها.ارائه راهکارهایی برای وجه در آمد زایِ هنر و پویایی اقتصاد هنر در چرخه نظام اقتصادی کشور . انجمن هنرهای تجسمی با تاکید بر ضرورت پرداختن به زیربناها ، وضعیت موجود ، بیان ایده‌آلها و ویژگی‌های هر یک از شاخه های این هنر در شناساندن آن به جامعه علمی، فرهنگی و عامه تلاش دارد.

سعید بابایی

image_print
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *