این مردم سوپرمن هستند
دوشنبه شب بعد از تساوی تیم ملی فوتبال کشورمان مقابل پرتقال و خداحافظی تخل ایران با جام 2018 روسیه، بدون هیچ هماهنگی قبلی و فراخوانی مردم در خیابانها بودند از هر قشری، پیر و جوان، زن و مرد، پایینشهری و بالای شهر نشین همه بودند و تنها یک صدا شنیده میشد “ایران”…
نکته جالب اینجاست که ایران نه بازی را برده بود و نه به دور بعدی سعود کردهاست. پس این جماعت برای حمایت از چه چیزی تا بامداد در خیابان بودند.
بعضیها این اتفاق را میگذارند پای اینکه چون شادی در بین مردم کم است به هر بهانهای به خیابان میآیند تا تخلیه روحی روانی شوند. اما بیاییم یکبار نگاه از بالا بر مردم را کنار بگذاریم و کمی انصاف داشته باشیم. مردم بازیها را دیدند، دیدند چگونه فرزندانشان از جان مایه گذاشتند، دیدند با وجود تمام کمبودها و تحریمهای غیر اخلاقی و حرفهای چگونه جنگیدند. نه تنها تمام اینهارا دیدند بلکه در تمام لحظات کنارشان بودند با فوتبالیستهایشان فریاد کشیدند، حسرت خوردند، شادی کردند، بغض کردند و در تمام مدت با همه وجود از ایرانی بودنشان به خود بالیدن و احساس غرور کردند. و در پایان چه در صفحات مجازی و چه در خیابان با فریادهایشان با حمایتشان و با برافراشته کردن پرچم زیبای ایران نشان دادند که ارزش کار تیم ملی را فهمیدند و از آنها حمایت میکنند.
اما با کمی تامل میتوان درسهای بزرگی ازین اتفاق آموخت. فرض کنید این بازیها پشت درهای بسته انجام میگرفت و تنها اخبارمربوط به بازیها به دستمردم میرسید. مثلا: “تیم ملی فوتبال ایران بدون زدن تنها یک گل در جریان بازیها به کار خودش در جام جهانی پایان داد”
فکر میکنید چه اتفاقی میافتاد؟ قبول دارید که سیل انتقادات به سوی تیم ملی و کادر فنی روانه میشد. ولی حالا محکمترین منتقدان کیروش هم با دیدن عملکرد تیم و در نظر گرفتن تمام واقعیتها و امکانات حتی اگر نقدی هم دارند از کیروش بخاطر عملکرد بینظیرش تشکر میکنند.
دولت باید شرایط را به مردم بگوید
حالا بیایید تصور کنیم در وضعیت امروز کشور با وجود تمامی فشارهای اقتصادی از همین نسخه استفاده کنیم. درست زمانی که گرانیهای اخیر حتی قبل از اعمال تحریمها فشار اقتصادی بر مردم را دو چندان کرده. گرانیهایی که به گفته مسئولین بیشترش بخاطر بحث روانی بازار است در همین رابطه چندی قبل علی مطهری در گفتوگو با خبرنگاران درباره رشد شدید قیمت برخی از کالاها گفت: الان کشور در شرایط سختی است و کار مجلس به تنهایی نیست و هر سه قوه باید با هم کار کنند ولی عنصر اصلی دولت است و با هدایت او باید این کار صورت گیرد.
وی افزود: شرایط سختی است و هر دولتی که باشد به این آسانی نمیتواند از آن رهایی یابد و به نظر من باید شرایط اقتصاد کشور را صادقانه برای مردم شرح دهند. چرا که دست دولت باز نیست و نمیتواند دلار به بازار تزریق کند تا قیمتها پایین بیاید.
مطهری با اشاره به اینکه برخی حرفها در ارتباط با وضعیت اقتصادی امروز کشور را نمیتوان گفت اضافه کرد: دولت باید شرایط را به مردم بگوید چرا که از خارج به دولت فشارهایی در حال وارد شدن است تا ایران زانو زده و پای میز مذاکره بیاید.
نائب رئیس مجلس شورای اسلامی خاطر نشان کرد: اگر مردم 6 ماه مقاومت کنند، وضعیت اقتصادی بهتر خواهد شد.
همچنین بهروز بنیادی بعد از جلسه غیر علنی مجلس که باحضور اسحاق جهانگیری همراه بود در گفت و گوی مفصلی که روز گذشته نشر پیدا کرد در خلال توضیحاتش در همین رابطه گفت: اسحاق جهانگیری در جلسه علنی دیروز مجلس گفته بود «درباره شرایط جدید پیشروی کشور با مجلس، دولت و مردم گفتوگوی شفافی نداشتیم»
وی ادامه داد:هنوز به وضوح از شکست برجام صحبت نشده است اما به هر حال تاکید بر این بود که ما شرایط بسیار سختی را پیشرو خواهیم داشت و لازم است مردم درجریان این شرایط قراربگیرند و واقعیتها بیپرده به شهروندان منتقل شود.
اما بنیادی در ادامه از واژه «جنگ اقتصادی»، استفاده کرد و آن را ناگزیر از اشاره به «جنگ تحمیلی» یاد کرد.
البته این یاددآوری خودش نکات بسیار زیادی دارد سیاسیون ما حتما یادشان نرفته که در آن دوران این مردم بودند که به راحتی از مال و جان خودشان گذشتند تا یک قدم از خاک این کشور به دست بیگانه نرسد. حتما یادشان هست که مردم از پوشاک و خوراک خودشان میزدند و هرچه در توان داشتند را به خط مقدم میفرستادند. این مردم بارها و بارها امتحان خودشان را پس دادهاند هرجا که شرایط به آنها گفته شده بیشتر از هر کسی شرایط را درک کرده و کنار پرچمشان بودهاند.
حالا بیایید به اول این متن برگردیم و فرض را بر بازی پشت درهای بسته بگذاریم. با وجود غولهای رسانهای دشمن که بسیار حساب شده دارند سناریوی دور کردن ملت از دولت را با تکیه بر فشارهای اقتصادی اجرا میکنند و هدفی جز نابودی ندارند. آیا ما برنامه رسانهای مطلوبی برای جنگ با بزرگترین بنگاههای خبری ثروتمند غرب داریم. آیا از بزرگترین سرمایه خودمان که ملت هستند درست استفاده کردهایم. بگذارید بازی در جلوی چشمان مردم انجام شود، مطمعن باشید این مردم تلاش شما را خواهند دید. همانطور که شفافیت در کار جوانترین وزیر کابینه بیشک اورا امروز تبدیل به محبوبترین چهره دولت شما کردهاست.
هدف ایران است
اما باز هم برگردیم به فوتبال و مهمترین نکتهای که شاید بسیاری از سایتها و خبرگزاریهای داخلی و خارجی به آن اشاره کردند. ستاره تیم ملی ایران…
بحثی که بارها بارها گفته شد و جالب این بود که همیشه پاسخ کیروش یک چیز بود سوپر من تیم ایران، تیم ملی است. یعنی تک تک نفرات، یعنی تمام کسانی که دویدند چه در زمین چه بیرون مستطیل سبز، یعنی تمام ضربان قلب 80 میلیون ایرانی.
بیایید اینها بگذاریم کنار صحبتهای اخیر وزیر امور خارجه کشورمان در جمع فعالان اتاق بازرگانی ایران، در بخشی از صحبتهایش میگوید: ما در ایران از اصولگرا، اصلاحطلب، بیخط، مخالف جمهوری اسلامی ایران و یا مخالف دولت همه در یک کشتی نشستهایم و اکنون هدف دشمنان نه نظام ایران، نه دولت روحانی، بلکه هدف ایران است. این ایران است که اکنون برای تحقق برخی از اهداف و تمایلات مانع است، میخواهند ایران را نابود کنند.
ظریف ادامه داد: خیال نکنید که اگر آقای روحانی رفت و اصولگرایان آمدند موفق میشوند. بعضیها خیال نکنند که اگر جمهوری اسلامی ایران رفت آنها سر کار میآیند. اکنون ایران یعنی این جغرافیا و موجودیت عظیم پرافتخار تاریخی با این مردم و توانمندیها و امکانات مورد هدف است و انشاءالله ما این هدف را ناکام میکنیم.
حالا یک طرف این بازی کسانی هستند که با تمام امکانات رسانهای و ثروت قرار گرفتهاند و یک طرف ایرانی که هرگاه به سرمیه اجتماعی خودش تکیه کرده پیروز از مسابقه خارج شدهاست.
دوشنبه شب نه خبری از پرچمهای قرمز پرسپولیسیها بود نه آبی استقلال، همه جمعیت زیر یک پرچم و یک صدا تنها ایران را فریاد میزد. حالا وقتش رسیده در این موقعیت حساس سیاسیون عزیز درسی از فوتبال بیاموزند و ورای هر جریان سیاسی برای ایران فریاد بکشند. بگذارید مردم بازی را از نزدیک و بدون واسطه نگاه کنند آن وقت دیگر تماشگر نیستند 80 میلیون قلب پشت شما خواهد بود. آن وقت دیگر کسی نمیتواند از این موقعیت حساس برای تسویه حساب سیاسیش استفاده کند چون باید پاسخگوی 80 میلیون ایرانی باشد.
انتهای گزارش/قاسم شمسایی
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.