فرمان به دست پیرمردها
شاید برای شما هم پیش آمده باشد که وقتی با عجله بسیار زیاد و البته سرعت حداکثری مجاز! در خط سرعت بزرگ‌راه‌ها و بولوارها در حال حرکت هستید ناگهان به اتومبیلی می‌رسید که با خونسردی تمام و با سرعتی کم نسبت به شما در حال حرکت است و اگر شانس با شما همراه باشد بعد از چندین بار چراغ دادن و یا بوق زدن کنار می‌رود و یا اگر شانس نیاورید، مجبور می‌شوید خط حرکتی خود را عوض کنید و وقتی از کنار آن اتوموبیل رد می‌شوید می‌بینید که فردی مسن –پیرمرد یا پیرزنی- در آن نشسته است و احتمالا تمام توجه خود را به جلو معطوف کرده است و با دقت فراوان رانندگی می‌کند؛ البته بهتر است در این شرایط بی‌حوصله نشوید و با مراعات از کنار آن‌ها بگذرید و حتی به احترام بزرگتری آن‌ها کلاه از سر بردارید.
رانندگی افراد مسن و حتی رانندگی بانوان مقوله‌ای است که بسیاری از افرادی که خود را راننده خطاب می‌کنند از آن صحبت می‌کنند و معمولا به شوخی یا جدی آن‌ها را مقصر اصلی ترافیک‌ها و تصادفات می‌دانند، اما آیا به راستی چنین است؟ آیا مقصر اصلی آن دسته از مشکلات ترافیکی شهر که به رانندگان برمی‌گردد واقعا بانوان و افراد مسن هستند؟ بازه سنی رانندگانی که در تصادفات نقش دارند چقدر است؟ چه کسانی هستند که بی‌توجه به علائم راهنمایی و رانندگی، خطوط خیابان‌ها و هشدارهای پلیس، در خیابان‌ها مارپیچ حرکت می‌کنند، ورود ممنوع می‌روند و حادثه می‌آفرینند؟ متاسفانه آمار دقیق و دسته‌بندی شده‌ای از این اطلاعات وجود ندارد اما اتفاقیه با تهیه گزارش مردمی و گفت‌وگو با یک کارشناس سعی کرده است به این سوالات تا حد امکان پاسخ دهد.
اعصابمان خورد می‌شود و چیزی هم نمی‌توانیم بگوییم
علی جوانی 30 ساله و راننده تاکسی تلفنی است؛ او در پاسخ به سوال ما در رابطه با رانندگی افراد مسن گفت: بعضی وقت‌ها در خط سرعت بارها و بارها چراغ می‌دهم و راننده جلویی بدون اینکه حتی توجه کند با همان سرعت قبلی ادامه می‌دهد و حتی کنار هم نمی‌رود و وقتی از کنار او رد می‌شوم می‌بینم که پیرمرد یا پیرزنی دو دستی فرمان اتوموبیل را گرفته است و به هیچ جای دیگری جز مستقیم نگاه نمی‌کند؛ هم اعصابم خرد می‌شود و هم دلم نمی‌آید چیزی بگویم و فقط راهم را ادامه می‌دهم.
ما را مقصر می‌دانند اما همه حوادث را خودشان ایجاد می‌کنند
جلو زن جوانی که از ماشین پیاده شده است را می‌گیرم و از او می‌خواهم نظرش را راجع به رانندگی پیرها بگوید، او جواب داد: هم افراد مسن و هم خانوم‌ها در جامعه ما متهم به بد رانندگی کردن می‌شوند در حالی که این سایرین هستند که با رانندگی هیجانی و پرحادثه خود، به دنبال سرعت و مارپیچ رانندگی کردن هستند و ما شاید فقط با احتیاط و توجه به علائم راهنمایی و رانندگی حرکت می‌کنیم؛ چند دقیقه زودتر رسیدن چه ارزشی دارد که به بقیه استرس وارد کنیم و هم اعصاب خودمان را خرد کنیم.
اتومبیل را کنار گذاشتم تا آرامش داشته باشم
پیرمردی را در پارک می‌بینم و کنار او می‌نشینم و از او سوالم را می‌پرسم، می‌گوید 80 سال سن دارد و حدود ده سال است که رانندگی را کنار گذاشته چرا که به اعصاب خردی آن نمی‌ارزد؛ می‌گوید: گاهی جوانی پشت سرم قرار می‌گرفت و حرف نامناسبی می‌زد که چرا آرام حرکت می‌کنم و مثل آن‌ها با سرعت زیاد نمی‌روم؛ شرایط رانندگی برای من فرسایشی و نامناسب شده بود، ترجیح دادم ماشین را کنار بگذارم اما آرامش داشته باشم.
بیشتر تصادفات در بازه سنی جوانان رخ می‌دهد
در ادامه تهیه گزارش به اداره راهنمایی و رانندگی رفتم و مهمان آن‌ها شدم و در گفت‌وگویی صمیمانه نقطه نظرات و مسائل را با سرهنگ دهنوئی در میان گذاشتم و سوالاتم را از او پرسیدم؛ وی در خصوص سقف سنی رانندگی گفت: رانندگی سقف سنی ندارد؛ با توجه به شرایط جسمانی فرد، در صورتی که در مرحله اول پزشک معاینه‌کننده و در صورت نیاز در مرحله بعدی کمیسیون پزشکی تشخیص بدهد که فرد صلاحیت داشتن گواهینامه را دارد، آن فرد می‌تواند گواهینامه دریافت کند و امکان ادامه رانندگی برای فرد با شرایط جسمانی که دارد وجود دارد.
وی افزود: البته برای افراد بالای هفتاد سال اعتبار گواهینامه 5سال است و در شرایط جسمانی خاص این اعتبار می‌تواند کمتر از این مقدار و تا یک سال باشد.
این سرهنگ راهنمایی و رانندگی گفت: اولین مشکلی که در رانندگی به دلیل کهولت سن ایجاد می‌شود این است که عکس‌العمل فرد کند می‌شود و به طور مثال اگر یک فرد جوان در پاسخ دادن به یک مانع در رانندگی 0.6 ثانیه زمان نیاز داشته باشد این پاسخ در فرد کهنسال ممکن است به یک دقیقه برسد.
وی ادامه داد: در گواهینامه پایه یک شرایط سخت‌گیرانه‌تر است و افراد بالای 70 سال حتی اگر پزشک معاینه‌کننده تایید کند، بازهم باید به کاردان فنی مراجعه کنند و نظر پلیس راهنمایی و رانندگی در این موارد ارجح است؛ به دلیل همین حساسیت بالا اگر فرد از شرایط جسمی سالم و مناسبی برخوردار باشد، گواهینامه پایه یک تنها با اعتبار دو ساله صادر می‌شود که این موضوع نیز برای شرایط خاص است و معمولا برای افراد بالای هفتاد سال گواهینامه پایه یک به پایه دو تبدیل می‌شود.
وی در پاسخ به این سوال که نقش افراد مسن در ایجاد ترافیک و حوادث رانندگی چه میزان است گفت: آمار و اطلاعات دقیقی در این رابطه شاید وجود نداشته باشد اما با جدیت می‌توان گفت رانندگی افراد مسن در جامعه تا به امروز بحران‌ساز نبوده است و به چشم نیز می‌بینیم که فرد مسن زمان‌های کمتری و فقط در مواقع مهم و با رعایت اصول و قوانین رانندگی می‌کند و حتی آماری که بیشتر به ما اعلام می‌شود این است که حادثه سازان اصلی در سوانح رانندگی افراد جوان در بازه زیر 40 سال هستند.
دهنوئی در خصوص فرهنگ رانندگی که امروز در جامعه مورد نیاز است تا به شرایط مناسب ترافیکی برسیم و رانندگی بی حادثه را تجربه کنیم، بیان کرد: همیشه وقتی از فرهنگ ترافیک صحبت می‌کنیم، عام مردم مشکلی ندارند؛ مردم به مسئولین نگاه می‌کنند و اگر مسئولین از هر رده و درجه‌ای، قوانین را رعایت کنند و به فرهنگ رانندگی حساس باشد و قانون برای همه یکسان باشد و همه به این دید برسند که اگر فردی مسئول جایی است باید ابتدا این حساسیت را در خود و سپس در تمام زیرمجموعه خود ایجاد کند، مطمئن هستیم که شرایط رانندگی در کشور رو به بهبودی بیشتر خواهد رفت.
گزارشی از حسین خندان‌دل
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.