اخلاق گم شده ورزشگاه‌های فوتبال!

با وجود برگزاری شانزده دوره از رقابت های لیگ برتر نه تنها ادبیات، رفتار، مشت‌پراندن و توهین در ورزشگاه‌ها کم نشده بلکه اوضاع نسبت به قبل بدتر هم شده است.

صرف نظر از اینکه آیا ورود بانوان به ورزشگاه ها مجاز است یا نه؟ صرف نظر از اینکه این موضوع توسط روحانی و مطهری و … پیگیری می شود یا نه و صحیح است یا نه باید تاکید کرد که آرامش حلقه گم شده استادیوم های فوتبال است و بی ادبی و گستاخی یکی از نمادها در ورزشگاه های ایران شده است.

در آستانه شروع لیگ برتر هفدهم هستیم. لیگی که تاثیرهای فرهنگی، پزشکی، ورزشی، اقتصادی و حتی به نوعی سیاسی بر کشور ما دارد. با این حال بی توجهی به فضای غیرفرهنگی ورزشگاه ها بخش گمشده همه ۱۶ لیگ حرفه ای گذشته بوده است.

• در این ورزشگاه ناموس مردم حراج می‌شود!

همه آمده اند، نگاه کرده اند، تماشا کرده اند و انگار برایشان، برای آن مسئولان اصلا اهمیتی نداشته که در این ورزشگاه ناموس مردم حراج می شود و برخی کتک می خورند و برخی دیگر با بینی شکسته راهی خانه می شوند و دستشان به هیچ کجا بند نیست. برای آن مسئولان اصلا اهمیتی نداشته که در ورزشگاه ها برخی «قُلچماقند» و به دلیل جو مردانه موجود هیچ سانسور درونی ندارند و خودسانسوری را در آن فضا نمی شناسند.

شانزده لیگ برتر داشتیم اما هیچکس توجه نکرده که در این فضای مسموم بچه های عاشق دیدن فوتبال با مشکل مواجه می شوند، در این فضای مسموم مسموم می شوند و الگو می گیرند و آن می شوند که نباید و نشاید.

آنچه در دیدار سایپا با سپید رود رشت در کنار زمین رخ داد را ببینید، با احترام ببینید، با درک متقابل ببینید، در این فضا نه از بوقچی ها خبری هست و نه از گستاخ ها و نه آدم های این مربی و آن مربی. اینجا خانواده نشسته، کاملا با احترام هم نشسته، شاید اقوام، خواهر برادر، مادر و پدر کنار هم برای دیدن پسرشان، برادرشان یا حتی تیم مورد علاقه شان آمده اند، روی زمین نشسته اند و با حمایت کامل بدون نیاز به باتوم کاملا محترم هستند. آنقدر محترم که حتی بچه های درون زمین هم رعایت ادب را می کنند. آنقدر محترم که هیچکس به ذهنش راه نمی دهد که این مردم را از ورزشگاه به دلایل جنسیتی اخراج کند.

• قرار نیست تا ثریا این دیوار کج بالا برود

لیگ برتر هفدهم در راه است و تحولی لازم. قرار نیست تا ثریا این دیوار کج بالا برود. باید جایی ایستاد، تعمق کرد، راهنمایی کرد، برخی را ممنوع الورزشگاه کرد، برخی را ممنوع الفوتبال کرد، برخی را زندانی کرد، برخی را از ورود به هر جمعی به دلیل الگوی بد بودن کنار زد.

لیگ هفدهم در راه است و ما هنوز در ابتدایی ترین اصول این لیگ یعنی اخلاق و ادب و احترام ورزشی وامانده ایم و متولی این امر را هم نمی شناسیم. بخش فرهنگی فدراسیون فوتبال  تنها مجری برخی برنامه هاست آن هم در مرکز زمین و نه روی سکوها، کتاب ها و روزنامه ها را هم از مردم بیرون از استادیوم می گیریم تا مبادا سرشان گرم شود یا چیزی یاد بگیرند.

در رسانه ها هم می نویسیم که بهتر است بچه ها را به ورزشگاه ها نیاوریم! غلط رفتار کردن را به اوج رسانده ایم. شاید اگر فوتبال مسئولی نداشت، نیروی انتظامی نداشت، بخش فرهنگی نداشت مثل همین عکس که می بینید و برشی از جامعه واقعی است همه چیز بهتر جلو می رفت. خانواده ها از خودشان مراقبت می کنند، فقط وقتی این مراقبت میسور نیست که پای خانواده را قطع کنیم و بچه ها را به ورزشگاه ها نیاوریم.