«سندروم پای بی¬قرار» روی صحنه نمایش مشهد

نمایش «سندروم پای بی­قرار» کاری از عبدالله برجسته و گروه تئاتر کربن از 10 اردیبهشت در نگارخانه اشراق مشهد اجرا می­شود.

عبداله برجسته کارگردان این اثر در نشست خبری رونمایی از پوستر این نمایش گفت: سال گذشته در اردیبهشت ماه بود که نشست خبری نمایش «تاریکی» را در گلستان علی برگزار کردیم و امسال هم مجموعه گلستان علی را انتخاب کردیم و تصمیم داریم فعالیت­های خود را در این مجموعه گسترش دهیم.30 درصد از هزینه­های فروش بلیت در سه روز اول نمایش را به این مجموعه اختصاص دادیم.

وی ادامه داد: نمایش «سندروم پای بی­قرار» نوشته علی حاتمی­نژاد و رئوف دشتی آذر ماه سال گذشته نوشته و تغییرات مقدماتی آن در همان ماه اول انجام شد اما کار را متوقف کردیم به این دلیل که بچه­ها درگیر جشنواره فجر بودند تا اینکه تمرینات را مجدد شروع کردیم. برای من تجربه­ای متفاوت بود و شاید متفاوت­­ترین نمایشی است که من در این سال­ها کار کرده­ام.

برجسته تایید کرد: هیچ بازخورد بیرونی از نمایش ندارم که قرار است چه اتفاقی برای مخاطب بیفتد، مخاطبی که نمایش تاریکی را از من دیده است حالا قرار است وارد سالنی محدود شود و من هیچ آینده نگری نمیتوانم از نمایش داشته باشم.

علی حاتمی­نژاد نویسنده نمایش در ادامه این نشست گفت: موضوع اصلی «سندروم پای بیقرار» در رابطه با مهاجرت است. پدیده اجتماعی، اختصاصی و سیاسی که در این سال­ها عنوان یکی از اتفاقات مهم جامعه ما به نظر می­آید. مهاجرت یک اپیدمی شده است در کشور ما به این دلیل که بسیاری از خانواده از هر طبقه و قشری با این موضوع درگیر هستند. هر پدید اجتماعی نکات منفی و مثبتی دارد ما سعی کردیم در این نمایش کاملا بی­طرفانه به موضوع مهاجرت نگاه کنیم. قرار نیست ما در این نمایش قضاوتی کنیم و فقط خواستیم خوبی و بدی آن را برسانیم.

حاتمی­نژاد تصریح کرد: مهاجرت علاوه بر کشور ما یک پدیده جهانی است و هزاران اتفاق ریز و درشت به همراه می­آورد. مهاجرت امروز سر تیتر اکثر خبرهای جهان است. بنابر این ما به عنوان هنرمند نسبت به این پدیده اجتماعی باید واکنشی می­داشتیم و این واکنش نمایشی شد به نام «سندروم پای بی قرار».

وی گلایه­هایی از نوع حمایت­ها داشت و در این باره گفت: اگر الان همین نمایش در تهران برگزار شود کمک هزینه­ای از مرکز هنرهای نمایشی می­گیرد. این نوع حمایت­ها چرا در شهری همچون مشهد که دومین قطب جمعیتی، وسعتی و تاتری هست نباید اتفاق بیفتد. ما شده ایم متولی، هم ناظر، هم انجام دهنده که تمام کارها به عهده خود ما است و در آخر هم باید پولی را از جیب خود بدهیم. این برای ما یک فاجعه محسوب می­شود. در تمام جهان تئاتر چه تئاتر دولتی چه مستقل حمایت مالی و معنوی می­شود.

حاتمی­نژاد گفت تاکید کرد: یکی از بدترین اتفاقات مشهد، در شهرداری رخ داده است. چرا این دوستان شرمنده خود و مسئولیتی که مردم به عهده آنها گذاشته اند نمی­شوند. ما چرا هیچ گونه حمایت مالی نمی­شویم تنها حمایت ما از فروش بلیت که از طریق شهروندان عزیز انجام می­شود.

مسعود عقلی بازیگر این نمایش در انتها خاطرنشان کرد: علاقه اصلی من نوشتن و کارگردانی است اولین تجربه من در بازیگری با عبدالله برجسته در نمایش تاریکی بودکه فکر می­کنم از همان نمایش رویکرد این کارگردان کم کم تغییر کرده بود و در این نمایش به طور کامل این تغییرات را شاهد بودیم.جسارت عبدالله برجسته برای من ستودنی است و فکر نمی­کردم سبک اجرایی، نوع ارتباط با تماشاچی با کارهای دیگرش کاملا تفاوت داشته باشد. برای کسی که بازیگری کرده است این نقش­ها جذابیت­های خاص خود را دارد که به نظرم به دلیل نوع متفاوت ارتباط با تماشاچی است.

 

image_print
22 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *