جنگی در کار نیست

در چند روز گذشته و پس از اعمال فشارهای ظالمانه و سخت آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران، مقامات کشورمان خطاب به «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری و «مایک پمپئو» وزیر خارجه آمریکا گوشه ای از توانایی ها و توانمندی های ایران در مقابل اقدامات خصمانه آمریکایی ها را متذکر شدند، موضوعی که باعث شد تنش های کلامی مابین مقامات عالی رتبه دولتی و نظامی دو کشور ایجاد شود و برخی این وقایع را به معنای احتمال درگیری و شروع جنگ بین ایران و آمریکا قلمداد کنند.

در اینجا به چرایی در نگرفتن جنگ بین ایران و آمریکا خواهیم پرداخت؛ چراکه شواهد حکایت از آن دارد که «گزینه نظامی» به ویژه در خصوص آمریکا، تنها گزینه ای است که آنها بر خلاف شعارهایشان اصلا روی میز ندارند و برای این موضوع هم می توان فکت ها و دلایل مختلفی مطرح کرد. از جمله اینکه در وضعیت  فعلی آمریکا به هیچ وجه شرایط لازم برای ورود به یک رویارویی نظامی با ایران را نمی تواند داشته باشد.

40 سال تهدید و همراهی با دشمنان ایران

ابتدا باید به این موضوع اشاره کنیم که به طور کلی، تهدید های آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران در طول 40 سال گذشته بی سابقه نبوده و حتی در برخی مواقع پس از انقلاب اسلامی بسیار شدیدتر از آنچه این روزها شاهد آن هستیم، بوده است که به عنوان نمونه می توان به اقدام نظامی آنها در طبس برای آزادسازی گروگان هایشان، سال های حمایت همه جانبه شان از رژیم بعثی و صدام در طول 8 سال دفاع مقدس و موضوعاتی نظیر تهدیدهای قومیتی و مرزی که برای تحریک بخش هایی از ایران علیه حاکمیت در فاصله کمی از پیروزی انقلاب صورت گرفت، اشاره کرد.

در واقع تهدید این روزهای آمریکا از هیچکدام از تهدیدات آنها که به نمونه هایی از آن اشاره شد، جدی تر نیست و بر همین اساس می توان این نظریه را مطرح کرد که اتفاقا تنها گزینه ای که آنها روی میز ندارند، بحث گزینه نظامی است. شواهد و دلایل لازم هم برای این موضوع جدای از شرایط ذکر شده وجود دارد که در ادامه مورد اشاره قرار خواهد گرفت.

از طرفی جمهوری اسلامی ایران هم اگرچه ترسی از رویارویی با آمریکایی ها به مانند آنچه در طول40 سال گذشته شاهد آن بوده ایم، ندارد و آماده هر نوع دفاع و ایستادگی است؛ اما باید گفت که در حال حاضر  رویکردش در این خصوص کاملا منطقی و به دور از هر گونه شتاب زدگی می باشد. چرا که ایران علیرغم قدرت و توان نظامی و سیاسی بالا در حال حاضر مرکز صلح طلبی در منطقه است و از طرفی به واسطه اینکه تجربه جنگ 8 ساله با عراق را دارد، نمی خواهد خسارت های ناشی از جنگ را بار دیگر متحمل شود؛ هرچند بازهم تاکید می کنیم که آمادگی کامل جهت برخورد قاطعانه و کوبنده در صورت هر نوع اقدام غیر عاقلانه از طرف دشمنان این خاک را دارد.

شکست‌های آمریکا و هم پیمانانش در منطقه

بر همین اساس می توان گفت که در شرایط فعلی همه اقمار آمریکا در خاورمیانه امتحان خودشان را در ارتباط با گزینه نظامی پس داده اند و البته «شکست خورده اند.» در ماجرای اتحاد ترکیه، عربستان و قطر برای حمایت از داعش و تجزیه عراق که نقشه آن کاملا آمریکایی بود، دیدیم که نه تنها هیچ دستاوردی عاید آنها نشد، بلکه عربستان و قطر را در آستانه جنگ قرار داد و شکست آمریکایی ها و متحدانش را به همراه داشت.

همچنین در جنگ طولانی مدت سوریه علاوه بر ایفای نقش کشورهای یاد شده و پشتیبانی گروهک های تروریستی از جمله داعش و البته اتحاد عربستان، آمریکا، ناتو و ترکیه در تقابل با نیروهای مقاومت و انقلابی، مردم و ارتش سوریه و با توجه به حضور ایران و پشتیبانی روسیه در نهایت نتوانست به نتیجه برسد و آنهایی که پیش شرط تمام خواسته ها و اقداماتشان رفتن «بشار اسد» بود در نهایت به جایی رسیدند که امروز قبول دارند هر نوع مسئله ای در سوریه تنها با حضور اسد حل می شود.

در ماجرای حمله به یمن نیز متحدان آنها در منطقه، علیرغم محاصره کامل این کشور و حمایت تسلیحاتی و سیاسی آمریکا و با تشکیل ائتلاف میان عربستان و کشورهای خلیج فارس با وجود جذب کشورهایی نظیر پاکستان، مالزی و مصر هم نتوانسته اند از پس یمنی ها بربیایند و اخیرا در بندر حدیده نیز متحمل شکست شده اند؛ هر روز هم خبری مبنی بر اصابت موشک های یمنی و تصویربرداری و حمله پهپادهای این کشور به مناطق حساس سعودی شنیده می شود؛ البته ادعای آمریکایی ها و سعودی ها این است که یمنی ها از سوی ایران حمایت می شوند. ادعایی که تاکنون سندی برای اثبات آن ارائه نشده است.

وضعیت امروز دو کشور

با احتساب همه این موارد، حالا فرض کنید آمریکایی ها با همراهی برخی متحدانشان، چطور می خواهند به ایرانی حمله کنند که اعتقاد دارند در سوریه و عراق مانع از اجرای نقشه هایشان شده است و در ماجرای یمن نیز دست آنها را در پوست گردو گذاشته است؟

از طرفی با توجه به تجارب تلخ  ناشی از  شکست های آمریکا در عراق و افغانستان، رئیس جمهور این کشور مجوز لازم را برای راه اندازی جنگ علیه کشوری مثل ایران و وارد شدن آمریکا به باتلاقی بزرگ که خروج از آن به راحتی میسر نخواهد بود را نمی تواند داشته باشد. نه کنگره اجازه چنین ماجراجویی پر هزینه ای را به ترامپ خواهد داد و نه جامعه آمریکا تحمل یک جنگ دیگر را دارد.

البته باید توجه داشت که رفتار «دونالد ترامپ» نشان می دهد که آمریکایی ها ابزار وارد شدن به جنگ با ایران را ندارند و همه تهدیدات قلدرمابانه ترامپ بیشتر یک شوی تبلیغاتی است  تا یک رفتار  واقعی. او به فاصله 48 ساعت پس از درج توئیت تهدیدآمیزش علیه ایران، نه در یک جمع معمولی، بلکه در جمع کهنه سربازان آمریکایی آمادگی خود و دولتش را برای مذاکره با ایران اعلام می کند. موضوعی که نمایشی بودن تهدیداتش را نشان می دهد. احتمالا نهادهای نظامی و اطلاعاتی آمریکا پس از تهدید رئیس جمهور این کشور علیه جمهوری اسلامی ایران گرای وضعیت ایران در صورت مواجهه را به ترامپ داده اند و از عدم حمایت کنگره در صورت مطرح کردن چنین بحثی از سوی او تاکید کرده اند که او خیلی زود لحنش را تغییر داده است.

امروز جمهوری اسلامی ایران پس از تجربیات جنگی، دفاعی و امنیتی فراوانی که کسب کرده، از قدرت بازدارندگی بالایی برخوردار است و توانسته ازحیث نظامی و دفاعی خود را در وضعیت مطلوبی قرار دهد؛ از طرفی حضور تاثیرگذار منطقه ای ایران بر قدرت سیاسی و نظامی کشور ما نسبت به گذشته افزوده است و در مجموع ایران امروز در شرایطی بسیار بهتر نسبت به گذشته ای قرار دارد که در آن زمان هم هیچگاه  شکست خورده نبوده است.

علاوه بر آن باید مباحث مربوط به توانمندی های انسانی، رشد علمی، وضعیت دسترسی به انرژی، مواد معدنی، شکل گیری سازمان های اقتصادی و صنعتی و زیرساختهای مناسبتر و خوداتکایی بسیار بیشتر و… که ایران را به مراتب قدرتمندتر از گذشته ساخته است را مورد توجه قرار داد؛ چرا که در گذشته ای که از آن یاد کردیم و جمهوری اسلامی توانسته از آن با موفقیت عبور کند، توانمندی های ما هیچگاه بهتر و منسجم تر از شرایط امروزی نبوده است.ازطرفی وضعیت کشورهای دیگر و مواضع آنها در برابرجمهوری اسلامی که در فشارها و بحرانهای قبلی اتحاد ودرمقاطعی اجماع داشتند امروز به گونه ای است که در بین خود درگیر اختلاف نظربسیاری هستند واتحادواجماع گذشته برای آنها قابل دسترسی نیست.

با نگاهی به وضعیت موجود به راحتی می توان به این نتیجه رسید که هیچ یک از دو طرف خواهان شروع جنگ نیستند و طرح تمام این تهدیدها، صرفا سیاستی نخ نما شده و بی نتیجه از سوی مقامات کاخ سفید است.

انتهای خبر/علی روغنگران