وضعیت برفکی تلویزیون

اتهامی که این روزها متوجه صدا وسیماست انفعال این رسانه در بحث خبری است که در سال‌های اخیر مطرح و موجب پراکنده شدن بینندگان به سمت کانال‌ها و رسانه‌های مجازی شده است. بسیاری معتقدند که سیاست گذاری مدیران ارشد صدا وسیما در بعد خبری، واکنشی انفعالی است. در واقع صدا وسیما به دلیل ساختار مفصلی که دارد و سیاست گذاری کلان آن، خارج از گود با سکوت خود منتظر می‌ماند تا تمام واکنش‌ها را نظاره کند و درانتها وارد میدان می‌شود.

امکانات سازمان صدا و سیما

صدا و سیما سازمانی عریض و طویلی است که بیش از سی و سه هزار پرسنل دارد و بودجه سال آینده اش هزار و ششصد و چهل و شش میلیارد و چهارصد و بیست میلیون تومان پیش بینی شده است. با وجود چنین پتانسیلی باید توقع بسیار فراتری از مدیران آن داشت چرا که از وجود تکنسین‌های حرفه‌ای و امکان تهیه و ساختش، به یک رسانه کارآمد بدل شود .

جواد آرین‌منش:

عقب‌ماندگی صداوسیما نسبت به دیگر رسانه‌ها

جواد آرین‌منش رئیس خانه احزاب خراسان رضوی در گفتگو با صبح امروز گفت: اگر قرار باشد فرضیه‌ای در این باره طرح شود باید گفت به نظر می‌رسد میزان اعتماد مردم نسبت به رسانه ملی در مقایسه با گذشته کاهش پیدا کرده است. با توجه به انحصاری بودن صدا وسیما طبق قانون اساسی با اینکه این انحصار شبکه‌های اجتماعی دارند ازبین می‌برند هنوز نمیتوان گفت که مردم کاملا نسبت به رسانه ملی بی اعتماد شده اند. گسترش شبکه‌های اجتماعی و ملاحظاتی که صدا و سیما در پوشش اخبار و رویدادها دارد باعث پایین امدن سرعت انتقال رویداد و درنتیجه نوعی عقب ماندگی نسبت به رسانه‌های دیگر می‌شود.

صداوسیما در جایگاه سوم است

این فعال اصولگرا معتقد است: مردم ابتدا از شبکه‌های اجتماعی و بعد از طریق رسانه‌های خارجی و در مرحله سوم از طریق رسانه ملی اخبار یک رویداد را دنبال می‌کنند. گاهی دیده می‌شود که تنها بخشی از واقعیت توسط صدا وسیما انعکاس پیدا می‌کند. در شرایطی که دغدغه رسانه‌ها در جهان حفظ مخاطب است اگر رسانه‌ای مخاطبانش را از دست بدهد محکوم به فناست. به نظر من باید آسیب شناسی صورت بگیرد. در حال حاضر عواملی مانند کندی سرعت در انتقال اطلاعات، کیفیت اخبار و البته خودسانسوری به شدت به رسانه ملی آسیب زده است.

آرین‌منش حفظ مخاطب را در شرایط فعلی بسیار مهم دانست و گفت: اگر رسانه ملی می‌خواهد مخاطب خود را حفظ کند باید از تفاسیر یک سویه پرهیز کند و رویدادها را از زوایای مختلف و دیدگاه‌های گوناگون مورد بررسی قرار دهد و در نوع دروازه بانی اخبار و اطلاعات تجدید نظر کند. از اغراق و تناقض گویی خودداری کند و از انعکاس ابهام‌آمیز موضوعات و تحریف و سانسور پرهیز کند .این‌ها عواملی هستند که در دراز مدت باعث حفظ مخاطب میشوند . جامعه ما یک جامعه دموکراتیک میباشد و درچنین جامعه‌ای این مردم هستند که تعیین کننده می‌باشند. به همین دلیل اگر رسانه ملی در خدمت مردم و برای مردم نباشد نمی‌تواند به بقای خود ادامه دهد.

تاجرنیا :

آش صداوسیما آن قدر شور است که صدای مسئولین هم در آمده است

علی تاجرنیا فعال سیاسی و نماینده مردم مشهد در مجلس ششم در گفت و گو با «صبح امروز» ضمن اشاره به این موضوع که امروزه در اکثر نقاط جهان رسانه‌های دولتی سعی می‌کنند به نوعی در حدفاصل بین دولت و مردم حضور داشته باشند به جهت اینکه بتوانند اعتماد افکار عمومی را جلب کنند ،گفت: متاسفانه اتفاقی که در کشور ما افتاده است به لحاظ شکل ساختار تشکیلات سازمان ما شاهد این مساله بوده ایم که صدا و سیما در ده‌های اخیر در اختیار یک جریان سیاسی است و عمدتا سعی می‌کند که مسائل مختلف در کشور را با ان نگاه دنبال کند.

این فعال اصلاح‌طلب اضافه کرد: همین مساله باعث بروز بی اعتمادی در فضای اجتماعی شده و مردم احساس می‌کنند که صدا و سیما منبع مورد اعتمادشان برای به دست اوردن اخبار صحیح نیست .انچه در چند سال اخیر رخ داده است این بوده که صدا وسیما به صورت ناخود اگاه باعث شده که مردم برای کسب اخبار به رسانه‌های بیگانه روی بیاورند و مهمتر از همه این است که این برخورد سیاسی و جناحی یک مساله اتفاقی نیست بلکه کاملا عامدانه صورت می‌گیرد .این را می‌شود با توجه به گزینش‌هایی که در مجموعه است به خوبی احساس کرد. در واقع آش آن قدر شور شده که خود مسئولین هم به انتقاد پرداخته اند و این انتقاد‌ها به مسئولین داخل این سازمان هم سرایت پیدا کرده است .

عزمی برای بهبود فضا وجود ندارد

تاجرنیا در پاسخ به این سوال که ایا عزمی برای رفع این مشکلات وجود دارد ؟گفت : به نظر من هیچ اراده‌ای برای تغییر این فضا وجود ندارد چرا که صدا و سیما به نوعی خود را تحت نظارت هیچ نهاد مردم محوری نمی‌بیند و همین امر باعث می‌شود که امیدی برای تغییر این وضعیت وجود نداشته باشد و اگر هم حرکتی انجام شود صرفا جهت یک پاسخ گویی مقطعی به افکار عمومی است و یک حرکت بنیادی در جهت اصلاح وضعیت موجود محسوب نمی‌شود.

گزارشی از علی روغنگران