خستگی‌ناپذیری شاعر

منیژه درتومیان به سال ۱۳۴۹در شهر بجنورد متولد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در آن‌جا گذراند و سپس در رشته زبان و ادبیات فرانسه دانشگاه شهید بهشتی ادامه تحصیل داد و همچنین دانش آموخته رشتهٔ علوم تربیتی از دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد است. وی در سال ۱۳۷۳ به مشهد آمد و در ادارهٔ کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان حوزهٔ معاونت فرهنگی مشغول به‌کار شد.

زادهٔ شهر کوچک بجنورد ، در خیابان «شیرو خورشید»م

شاخه‌هایم شروع فروردین، دختر روز اول عیدم

کودکی‌های من پر از گل بود؛ پر از آواز قمری و بلبل

آسمانی که دزدکی از آن، نیمه شب‌ها ستاره می‌چیدم

صبح با نان سنگک و چایی و پنیر محلی تازه

سفره مان بوی مهربانی داشت، تازگی می‌گرفت امیدم

با جوانی من از اینجا رفت، دختر ساده‌ای که عاشق بود

تند بادی وزید و من از ترس؛ دور تقدیر خویش پیچیدم

درتومیان مؤسس چهار انجمن ادبی به‌نام‌های«انجمن ادبی دریا»، «انجمن ادبی شعر جوان خراسان»، «انجمن ادبی عارف بجنوردی» که بعد از منحل شدن دوباره توسط او دایر شد، و «انجمن ادبی دانشگاه بجنورد» است. او از دورهٔ راهنمایی به سرودن اشعار می‌پرداخت.

وی مؤلف 17مجموعه شعر است که از آن‌ها می‌توان «مهتاب کردستان»، «جنون منتشر»،‌ «گزیده ادبیات معاصر، شماره 116»، و 9 مجموعه شعرکودک با نام‌های«سه کتاب نقاشی»، «سرباز کوچولو» و «عکس یادگاری» و… را نام برد.

در شعر تمایل به کار کلاسیک دارد و در قالب مثنوی و به‌خصوص غزل شعر می‌سراید.

دلم گرفته، برایم بهار بفرستید

ز شهر کودکیم یادگار بفرستید

دلم گرفته پدر! روزگار با من نیست

دعای خیر و صدای دوتار بفرستید

اگر چه زحمتتان می‌شود ولی این بار

برای دختر خود «قرار» بفرستید

غم از ستاره تهی کرد آسمانم را

کمی ستارهٔ دنباله دار بفرستید

به اعتبار گذشته دو خوشهٔ لبخند

در این زمانهٔ بی‌اعتبار بفرستید

تمام روز و شب من پُر از زمستان است

دلم گرفته برایم بهار بفرستید