پایان یک دوره؛ آغاز یک انتخاب
سید وحید موسوی
مشهد به‌عنوان دومین کلان‌شهر کشور و قطب فرهنگی‌ـ‌مذهبی ایران، در سال‌های اخیر از بسیاری فرصت‌های توسعه بازمانده است. مدیریت فعلی شهرداری نتوانسته نقش پیش‌برنده‌ای در تحرک اقتصادی، عمرانی یا برنامه‌ریزی شهری ایفا کند. کاهش بهره‌وری در بدنه‌ی شهرداری، تأخیر در پروژه‌ها، و ناتوانی در جذب سرمایه، نشانه‌هایی روشن از افت عملکرد است.
خلأ در ارتباطات راهبردی
یکی از ضعف‌های بارز شهرداری فعلی، نبود تعامل مؤثر با دولت و نهادهای کلیدی استان مانند آستان قدس رضوی است. این در حالی است که در شرایط فعلی کشور، بدون هم‌افزایی میان مدیریت شهری و سطوح ملی، نه می‌توان پروژه‌ای پیش برد و نه منابع پایداری جذب کرد. مشهد نیازمند مدیری است که زبان مذاکره با دولت را بداند و قدرت پیگیری در سطح ملی داشته باشد.
ویژگی‌های شهردار آینده؛ چه کسی می‌تواند مشهد را از رکود خارج کند؟
در انتخاب شهردار آینده، شورا نمی‌تواند صرفاً به تجربه، چهره‌شناسی یا مصلحت‌اندیشی‌های سیاسی اکتفا کند. مشهد به مدیری با ویژگی‌های مشخص و غیرقابل چشم‌پوشی نیاز دارد:
جوان‌گرایی واقعی: به معنای داشتن انگیزه، چابکی در تصمیم‌گیری، و حضور فعال در میدان.
ارتباط سازنده با دولت: برای بهره‌مندی از فرصت‌ها و منابع ملی
سابقه موفق مدیریتی: نه صرفاً یک رزومه رسمی، بلکه کارنامه‌ای که اعتماد عمومی را جلب کند.
هماهنگی کامل با شورای ششم: برای تصمیم‌گیری و اجرای سریع و منسجم.
ارتباط مؤثر با آستان قدس رضوی: به‌عنوان یکی از مؤثرترین نهادهای اقتصادی، فرهنگی و عمرانی شهر.
آشنایی دقیق با مسائل شهر: از حاشیه‌نشینی تا حمل‌ونقل، از مشکلات معیشتی تا چالش‌های فرهنگی.
قدرت تصمیم‌گیری در شرایط پیچیده: مدیر باید توان پاسخگویی و قاطعیت داشته باشد، نه تعلل.
رزومه شفاف و قابل دفاع: شهروندان مشهد دیگر به صرف وعده‌ها اعتماد نمی‌کنند.
شورای ششم؛ مسئولیتی فراتر از یک انتخاب روزمره
اعضای شورای شهر اکنون در بزنگاهی تعیین‌کننده قرار دارند. انتخاب شهردار آینده تنها یک انتخاب اداری نیست؛ تعیین‌کننده‌ی مسیر آینده‌ی مشهد در چند سال آتی خواهد بود. شورا باید فراتر از تعلقات جناحی یا ملاحظات تاکتیکی عمل کند و بر اساس شایستگی، کارنامه و قابلیت‌های راهبردی تصمیم بگیرد.
خروج از وضعیت فعلی، تنها با تغییر مدیریت ممکن است
تجربه‌ی سال‌های اخیر نشان داده که ادامه‌ی مدیریت فعلی شهرداری، مساوی با رکود بیشتر، نارضایتی عمومی، و از بین رفتن فرصت‌هاست. این سبک مدیریت، نه ظرفیت بازسازی دارد و نه توان تحول‌آفرینی. تغییر، یک گزینه نیست؛ یک ضرورت است.
مشهد؛ نه صرفاً یک کلان‌شهر، بلکه مسئله‌ای ملی
مشهد با جایگاه ویژه‌اش در کشور، باید الگویی از کارآمدی، نظم و توسعه باشد. برای رسیدن به این جایگاه، شهرداری باید به مرکز تصمیم‌سازی و عمل بدل شود. اگر شهردار آینده، واجد صلاحیت‌های واقعی و مورد انتظار باشد، نه تنها شهر از رکود خارج می‌شود، بلکه امید به شهروندان بازمی‌گردد.
پایان بندی تحریر برای مشهد
مدیریت فعلی شهرداری مشهد دیگر پاسخگوی نیازهای پیچیده این کلان‌شهر نیست. شورای ششم فرصت تاریخی دارد که با انتخاب یک شهردار واجد شرایط، فصل جدیدی در اداره شهر باز کند. آینده مشهد، در گرو این انتخاب است.