کار به قطعنامه می‌رسد؟
هستند که به گفته برخی احتمال صدور قطعنامه جدید علیه ایران و پیچیده‌تر شدن پرونده هسته‌ای را بیشتر می‌کند.
دو ماهی می‌شود که چرخ مذاکرات هسته‌ای خوب نمی‌چرخد و به رغم همه لبخندها و کلی‌گویی‌های دیپلمات‌های طرفین مذاکره، معلوم است حصول توافق نزدیک نیست. البته این را ما نه و بسیاری از تحلیلگران داخلی می‌گویند. این تحلیلگران اما از دیروز باید یک گزاره دیگر را به پیش‌بینی‌هایی نسبتا بدبینانه خود اضافه کنند و آن گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است که بنا بر ادعای آن ایران همچنان به سئوالات در خصوص منشا ذرات اورانیوم یافت‌شده در سه سایت هسته‌ای اعلام‌نشده پاسخ نداده است.
در این گزارش آمده است: مشکلات پادمانی درخصوص این سه مکان همچنان برجسته است. در این گزارش همچنین ادعا شده که ذخایر اورانیوم با غنای ۶۰ درصد ایران با رشد تقریبی ۹.۹ کیلوگرم به میزان ۴۳.۱ کیلوگرم رسیده است.
ناگفته نماند که عرب‌نیوز نیز گزارش داده میزان ذخایر اورانیوم غنی‌سازی شده ایران به ۱۸ برابر حدود تعیین‌شده در توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ رسیده است.
فقط اما این نیست چون همانطور که می‌دانیم، آژانس بیخودی این گزارش‌ها را تنظیم نکرده و در جلسه شورای حکام که خیلی هم دور نیست قرائت خواهد کرد. جلسه‌ای که گویا نتیجه آن خیلی به نفع ما نیست. شاهدش اینکه خبرنگار پولیتیکو در توییتر خود و به نقل از یک منبع دیپلماتیک نوشته: «احتمالا در هفته آینده درباره یک قطعنامه علیه ایران بحث خواهد شد؛ اینکه آیا چنین قطعنامه ای تصویب می شود یا خیر سوال دیگری است.»
البته برخی از کارشناسان معتقدند که کار به قطعنامه نخواهد رسید، زیرا طرف آمریکایی و اروپایی نمی‌تواند اکثریت آرای شورای حکام را جلب کند و روسیه و چین که دو طرف حامی ایران هستند، بیکار نخواهند نشست. این گروه روی تحولات بین‌المللی و اختلافاتی که بین چین و روسیه با آمریکا وجود دارد، حساب می‌کنند و امیدوارند که آنها برای تقابل‌هایی که خودشان با طرف غربی مذاکره دارند هم که شده مقابل آنها ایستادگی کنند. برخی دیگر از کارشناسان اما تا این حد خوشبین نبوده و معتقدند که حتی اگر در جلسات پیشین شورای حکام و به رغم گزارش‌های بعضا منفی آژانس تصمیم به قطعنامه گرفته نشده به خاطر مسائل سیاسی بوده و الان اوضاع جهان و همچنین روند مذاکرات هسته‌ای طوری پیش رفته که احتمال اتخاذ این تصمیم سیاسی وجود دارد. این گروه به چین و روسیه هم دل نبسته و با اشاره به اینکه آنها منافع خود را دنبال می‌کنند، باور دارند که تلاش زیادی برای عدم صدور قطعنامه علیه ایران نخواهند کرد؛ به خصوص روس‌ها.
این دو گروه از تحلیلگران درباره آثار قطعنامه احتمالی نیز اختلاف دیدگاه دارند. گروه نخست که ارزشی برای قطعنامه‌ها قائل نیستند با اشاره به اینکه طرف غربی هرچه توانسته به ایران فشار آورده و وضعیت از این بدتر نخواهد شد، نسبت به صدور قطعنامه جدید بی‌تفاوت است.
گروه نگران‌تر اما اگرچه می‌داند از نظر اقتصادی ایران تحت سنگین‌ترین فشارهای تحریمی است و شاید از این بدتری در کار نباشد اما معتقد است که صدور قطعنامه از نظر حقوق بین الملل عواقب سنگینی دارد و وضعیت را برای ایران پیچیده می‌کند.
اینکه تحلیل و پیش بینی کدام گروه از کارشناسان به واقعیت نزدیک تر است، به زودی مشخص خواهد شد اما فعلا همین قدر معلوم است که وضعیت مذاکرات هسته‌ای در پیچیده‌ترین و مبهم‌ترین حالت خود و به تعبیری در کما است.