زمین مارا می‌بلعد!
سرویس مردم- یکی از مسائل مربوط به استفاده و برداشت بی اندازه از آب زیرزمینی، فروپاشیدن زمین است. این وضعیت در حال حاضر در بسیاری از نقاط استان کرمان و خراسان با دشت هایی با تعادل منفی آب های زیرزمینی اتفاق می افتد. نشست زمین بیشتر در محدوده هایی است که بیشتر ترکیبی از مواد آبرفتی تثبیت شده یا نیمه تثبیت شده هستند. مواد متراکم شده ممکن است در عمق 300 متر به دلیل حذف آب های زیرزمینی و تخلیه آب از محلول باشند و هرچه مقدار بیشتری برداشت گردد، بیشتر تراکم مواد ایجاد می شود. سرانجام نشست زمین باعث شکاف عمیق در زمین، چاه ها، تخریب ساختمان و لوله زائی چاه ها می شود.
*رتبه ۱۴ جهانی ایران در فرونشست زمین
بر اساس آمارها بیشترین سطح توسعه اراضی کشاورزی در بالادست و پایین‌دست سد زاینده رود بوده است و آمارها نشان می‌دهد که توسعه اراضی باغی در استان اصفهان به شدت افزایش یافته است و این امر موجب شده که از ۳۵ دشت استان ۲۷ دشت ممنوعه اعلام شود.
دکتر جهانگیر عابدی کوپایی، عضو هیات علمی گروه مهندسی آب دانشگاه صنعتی اصفهان تصریح کرد: بر اساس آمارها روند برداشت آب های زیر زمینی به شدت در چهار دهه گذشته افزایش یافته است، به گونه ای که رتبه ایران در میان ۱۱۶ کشور دنیا از لحاظ برداشت آب ۱۴ جهانی گزارش شده است.
وی تعداد چاه‌های مورد بهره‌برداری کشور در این مدت را از ۴۷ هزار حلقه به بیش از ۷۶۳ هزار حلقه دانست و اظهار کرد: آمارهای جدید نشان می‌دهد که این تعداد به یک میلیون حلقه رسیده است و به این ترتیب میزان برداشت سالانه آب از منابع زیر زمینی از ۹ میلیارد متر مکعب به رقمی بیش از ۴۷ میلیارد متر مکعب رسیده و این عدد یعنی تعداد چاه‌ها ۱۶ برابر و میزان برداشت ۵ برابر شده است.
عابدی کوپایی با اشاره به آمارهای وزارت نیرو، خاطر نشان کرد: ۴۵ درصد چاه‌های موجود در کشور غیر مجازند و تحقیقات نشان دهنده آن است که میزان برداشت آب از تغذیه استراتژیک آب زیر زمینی سالانه ۵ میلیارد متر مکعب است. در سال ۹۰ نیز آمارها نشان می دهد که تقریبا ۱۲۰ میلیارد متر مکعب از آب استاتیک منابع آب زیر زمینی استفاده کردیم. اگر کل ذخایر کشور را ۵۰۰ میلیارد متر مکعب در نظر بگیریم، حدود یک چهارم این ذخایر آبی را که باید برای نسل های آینده حفظ کنیم، تاکنون مصرف کرده‌ایم.
عضو هیات علمی گروه مهندسی آب دانشگاه صنعتی اصفهان با بیان اینکه این آمار در سال‌های اخیر از ۱۲۰ میلیارد متر مکعب به ۱۳۶ میلیارد متر مکعب رسیده است، یادآور شد: صدور بیش از ۱۵۰ هزار پروانه برای چاه‌های غیر مجاز، رایگان شدن آب کشاورزی، لغو تبصره ذیل ماده ۳ استفاده از چاه‌ها عاملی برای برداشت بی‌رویه آب بوده است.
این محقق دانشگاهی اضافه کرد: تقریبا ۵۶ درصد از ظرفیت سدهای کشور خالی بوده است و باعث شده که آب های سطی را از دست دهیم و به سمت استفاده بی رویه از آب های زیر زمینی برویم. در نتیجه ایران در کنار کشورهایی همچون امریکا، چین، هند، عربستان سعودی قرار گیرد که بیشترین میزان تخریب آب‌های زیر زمینی را در قرن بیستم داشته اند.
به گفته وی از سال ۱۹۸۷ میلادی عربستان تصمیم گرفت از ذخایر استاتیک آب های زیر زمینی استفاده کند و این امر باعث شد که در سال ۲۰۰۰ این کشور به صادر کننده گندم تبدیل شود، ولی از سال ۲۰۱۲ ذخایر استاتیک این کشور رو به انحطاط گذاشت و هیچ آبی حتی در آب های ژرف وجود ندارد، به صورتی که از سال ۲۰۱۶ عربستان تبدیل به کشور ۱۰۰ درصد واردکننده گندم شد.
عابدی کوپایی اضافه کرد: این مثال به ما نشان می دهد که باید ۱۰۰ درصد از ذخایر آب های زیر زمینی را برای نسل های آینده باقی بگذاریم.
این عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان خاطر نشان کرد: آمار جدید نشان می‌دهد که کاهش سطح آب های زیر زمینی در مناطق مختلف کشور را از ۱۰ تا ۱۰۰ سانتی متر در سال با میانگین ۴۹ سانتی متر در سال در سراسر کشور داشته‌ایم و این امر موجب شده که شوری آب های زیر زمینی افزایش یابد و تقریبا ۶ حوضه اصلی کشور با خطر شوری بسیار بالا برای آبیاری روبرو هستند. این واقعیت افزایش فراوانی فرونشست زمین را به همراه دارد.
*فرونشست یکی از پیامدهای عدم مدیریت منابع آب
مدیرکل دفتر مخاطرات، زیست‌محیطی و مهندسی سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور فرونشست را یکی از پیامدهای عدم مدیریت منابع آب و برداشت بی‌رویه از منابع آبی دانست و گفت: اصفهان اولین شهر کشور است که فرونشست به داخل شهر راه یافت، ولی در تهران از بزرگراه آزادگان احتمال نفوذ زبانه‌های فرونشست به شهر تهران کم می‌شود که این امر به دلیل درشت دانه بودن دو سوم خاک تهران است؛ ولی از زاینده‌رود به سمت شمال، تمام شهر ریز دانه است.
دکتر رضا شهبازی حرکت توده خاک در محور قائم به سمت پایین را فرونشست زمین دانست و افزود: سازوکاری که در رابطه با فروریزیش و فروچاله‌ها عمل می‌کند، لزوما با فرونشست یکسان نیست، ضمن آنکه ترک و شکاف‌ها در مرز کوه و دشت و یا مرز دشت با پلایاها (playa) و زمین هایی با خاک شور و سدیمی، سازوکار خاص خود را دارند؛ از این رو هر کدام از این پدیده ها ساز و کار خاص خود را دارد.
وی نمونه آن را دشت مهیار دانست که عملا اکنون از آب کارستی پایین لایه‌های زمین برداشت می شود، خاطر نشان کرد: از این رو انتظار می‌رود که در استان اصفهان شاهد این فروچاله ها باشیم، اگر برای آن اقدامی صورت نگیرد.
شهبازی، فرونشست را یک حرکت بطئی دانست که دارای اثرات مشابه سایر مخاطرات فرسایشی مانند خشکسالی و تغییر اقلیم هستند که در گذر زمان آثار آن مشخص می‌شود.
مدیرکل دفتر مخاطرات، زیست‌محیطی و مهندسی سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور فرونشست را یکی از پیامدهای عدم مدیریت منابع آب و برداشت بی رویه از منابع آبی دانست و اظهار کرد: اتفاقی که از برداشت بی رویه آب در زیر زمین رخ می دهد، سال ها طول می کشد تا در سطح زمین ظاهر شود، به دلیل شرایط موجود در استان اصفهان، مطالعات کلیه دشت‌های مهم آن از نظر پهنه بندی خطر فرونشست انجام شده است.
وی پدیده فرونشست را با عناوینی چون “سرطان زمین”، “زلزله خاموش” و “مرگ آبخوان” توصیف کرد و ادامه داد: این پدیده پی سازه‌ها را جا به جا می کند که در این شرایط مقاوت سازه را در برابر مخاطرات و رخدادهای دیگر کاهش می دهد و آستانه سازه را در برابر رخدادهای ضعیف تغییر داده و منجر به تخریب آن می‌شود.
شهبازی، یکی از چالش‌های پدیده فرونشست زمین را دیر مشاهده شدن آن عنوان کرد و یادآور شد: همواره فرونشست زمین و گرد و غبار با یکدیگر بوده است، به گونه ای که در دهه ۳۰ میلادی در امریکا همراه بودن این دو پدیده منجر به مهاجرت‌های بزرگ شده است.
وی، آغاز فرونشست زمین در ایران را مربوط به سال ۱۳۴۰ یعنی از زمانی که الکتروموتورها آمدند، دانست و اضافه کرد: ولی در اواخر دهه ۷۰ که خشکسالی کشور آغاز شد و تاکنون نیز ادامه دارد، فرونشست به ادبیات رسمی کشور تبدیل شد و از پایان نامه خارج شد و مورد توجه مسوولان قرار گرفت.
شهبازی با بیان اینکه بر این اساس در دهه ۸۰ همه دشت‌های کشور مورد پایش قرار گرفتند، خاطر نشان کرد: به دنبال گزارش سازمان نقشه برداری در رابطه با کاهش تراز سطح زمین در سال ۱۳۸۳، کارشناسان سازمان زمین شناسی با همکاری دانشگاه امپریال کالج مطالعات اولیه فرونشست دشت تهران شهریار را انجام داد و اولین گزارش در مورد فرونشست جنوب تهران به صورت گزارش و اولین نقشه inSAR تداخل سنجی راداری منتشر شد.
به گفته وی در این گزارش بیشترین نرخ فرونشست در حدود ۱۶ سانتی متر و متوسط فرونشست در حدود ۶ تا ۷ سانتی متر را نشان می داد.
شهبازی اضافه کرد: بر اساس این گزارش دشت های رفسنجان، سیرجان، کاشمر، زرند، قزوین، مهیار جنوبی، هشتگرد، تهران، کاشان و اصفهان به ترتیب دارای بیشترین نرخ فرونشست بودند و جالب است که همچنان این دشت ها دارای فرونشست هستند.
این محقق حوزه مخاطرات زمین، فرونشست را در ارتباط مستقیم با آب دانست و ادامه داد: از این رو مهار این مخاطره در موضوع مدیریت منابع آب است. در اوایل دهه ۹۰ که در وزارت نیرو طرح تعادل بخشی مصوب شد، به این موضوع، توجه و مقرر شد که یکی از پروژه‌ها این باشد که ۶۰۹ دشت کشور مورد ارزیابی قرار گیرد و این در حالی بود که از یک سو دشت‌ها مورد ارزیابی قرار گرفتند و از سوی دیگر فرونشست به تخریب خود ادامه داد و می دهد.
وی با تاکید بر اینکه در آن زمان اصفهان با پدیده و چالش فرونشست زمین به اندازه جنوب تهران مواجه نبود، خاطر نشان کرد: دلیل آن این است که در آن زمان زاینده رود در اصفهان جاری بود و در آن زمان فرونشست بیشتر در دشت ورامین تهران، خراسان و در جنوب کشور در دشت هایی چون میناب، نظرآباد و البرز هویدا شد.
شهبازی عمیق ترین فروچاله کشور را مربوط به “ایج” استان فارس دانست و افزود: با این مطالعات اولیه نقشه ملی پهنه بندی فرونشست با عنوان نقشه احتمال خطر فرونشست در آبخوان های آبرفتی ایران منتشر شد. از ۱۰ سال گذشته تاکنون پدیده فرونشست خود را به صورت یک ریسک نشان داد و از آنجایی که معادله ریسک در استان اصفهان بالاتر بود، این پدیده بیشتر در این استان مشاهده شد.
وی با تاکید بر اینکه همه کلانشهرهای کشور چون مشهد، نیشابور، تهران، مرودشت، استان فارس درگیر پدیده فرونشست هستند، اظهار کرد: از ۳ تا ۴ سال گذشته تاکنون دشت های میان کوهی به شدت درگیر این پدیده هستند، به گونه ای که در اسفند و فروردین سال ۹۷ که سیل لرستان را به زیر آب برد، ما بیشینه نرخ فرونشست را در این بازه زمانی در دشت‌های میان کوهی لرستان مشاهده کردیم.
مدیرکل دفتر مخاطرات، زیست‌محیطی و مهندسی سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور انتشار دومین نقشه فرونشست زمین را مربوط به سال ۹۵ دانست و یادآور شد: این نقشه ها درباره نرخ فرونشست و پهنه ها بوده است.
وی اضافه کرد: فرونشست زمین در واقع به معنای گرفتن فضای زیر زمین در دشت ها است و سالی به اندازه یک سد امیرکبیر کرج فضای ذخیره آب در زیر زمین را از دست می دهیم.
شهبازی تاکید کرد: بیان این واقعیات نشاندهنده آن است که نزدیک ۴۰ سال این پدیده در کشور مورد مطالعه قرار گرفته و از ۶۰ سال قبل است که این پدیده در کشور آغاز به حرکت کرده است و ۲۰ سال است که در ادبیات اداری کشور وارد شده، ولی همچنان درک مناسبی از این موضوع در کشور وجود نداشته و ندارد و ما خیلی دیر نسبت به این پدیده واکنش نشان دادیم و به طبیعت فرصت دادیم که کار خود را انجام دهد و از سوی دیگر فرصت های خود را از دست می دهیم.
این محقق سازمان زمین شناسی، گفت: بر اساس آخرین یافته های محققان سازمان زمین شناسی، در مقایسه نقشه های سال ۹۵ نسبت به سال ۹۸ به ظاهر نرخ فرونشست در دشت های کشور کاهش یافته است، ولی واقعیت آن است که بسیاری از دشت های بزرگ کشور فرونشست های زیادی را تجربه کردند و به نقطه انتهایی خود رسیده اند و یا در حال تجربه کردن هستند. این امر نشان می دهد که حجم زیادی از فضاهای زیر زمین را از دست داده ایم و فرونشست به سطح زمین مهاجرت کرده است.
*فرونشست زمین در دشت مشهد درمرحله بحرانی
همچنین رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای اسلامی شهرمشهد در این باره گفت: در حال حاضر دشت مشهد جزء مناطقی از کشور است که فرونشست زمین در آن به مرحله بحرانی رسیده است.
حمید ضمیری در خصوص راهکارهای جلوگیری از مخاطرات و عواقب فرونشست زمین در شهر، اظهار کرد: یکی از مشکلاتی که در چند سال اخیر به مشکلات کشور اضافه شده، بحث فرونشست زمین در شهر بوده است.
وی ادامه داد: بسیاری از دشت‌های کشور با این معضل دست و پنجه نرم می‌کنند و به تازگی مخاطرات آن را از نزدیک لمس کرده‌اند.
رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای اسلامی شهرمشهد بیان کرد: دشت مشهد جزء مناطقی از کشور است که فرونشست زمین در آن به مرحله بحرانی رسیده و بسیاری از پروژه‌های عمرانی آن را با مشکل مواجه کرده است؛ فرونشست در خط راه آهن تهران_ مشهد یکی از نمونه‌های بارز مخاطرات فرونشست در این استان است.
ضمیری خاطرنشان کرد: بر اساس تحقیقات صورت گرفته توسط کارشناس ارشد ژئومورفولوژی در برنامه‌ریزی محیطی، مهم‌ترین عامل فرونشست در دشت مشهد، برداشت بی رویه و بیش از حدمجاز آب زیرزمینی و ممانعت از نفوذ آب برگشتی شرب، صنعت و کشاورزی به دشت بوده است.
وی تصریح کرد: این پدیده به صورتی است که شما ۳۰ سال از منابع آب زیرزمینی برداشت غیرمجاز کرده‌اید و سپس آرام آرام عارضه ایجاد می‌شود و اگر آن را مدیریت کنید، نرخ فرونشست اندک اندک کاهش می‌یابد؛ یعنی اگر روزی به آن نقطه در کشور برسیم که استفاده از منابع آب زیرزمینی کاهش چشمگیری پیدا کند، می‌توان گفت که بعد از ۵ تا ۱۰ سال بعد، فرونشست به تدریج کاهش پیدا خواهد کرد.
*تجربه ژاپن در زمینه به صفر رساندن فرونشست
مدیربخش زلزله مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی با اشاره به تجربه ژاپن برای مهار فرونشست زمین، گفت: این در حالی است که همه کشور درگیر پدیده فرونشست است.
دکتر علی بیت اللهی از پدیده فرونشست به عنوان “های ریسک”ترین مخاطره نام برد و اظهار کرد: این پدیده در کنار وجود جمعیت زیاد در شهرها و وجود بافت فرسوده موجب شده است که ما باید با رویکرد علمی در خصوص این پدیده مطالعه کنیم و نباید اجازه دهیم که رنگ و بوی سیاسی به خود بگیرد.
وی اضافه کرد: از سوی دیگر فرونشست تبدیل به یک موضوع ملی شده و نباید تنها در چارچوب یک استان دیده شود.
بیت اللهی به بیان برخی از تجربیات کشورها برای مهار فرونشست پرداخت و گفت: نمونه آن کشور ژاپن است که در حاشیه توکیو در سال ۱۹۶۵ فرونشست ۱۲ سانتی متری گزارش شد که با اقدامات مهندسی اکنون نرخ فرونشست در این منطقه به صفر رسیده است.
وی با تاکید بر اینکه کل ایران درگیر پدیده فرونشست است، اظهار کرد: این پدیده از سال ۱۳۵۵ گسترش یافت و تاکنون ۱۳۵ هزار متر مکعب آب زیر زمینی از دست داده‌ایم و در خراسان رضوی، فارس و کرمان میزان برداشت از آب های زیر زمینی به حد بحران رسیده است.
به گفته این محقق حوزه مخاطرات زمین، تهران، اصفهان، سمنان، خوزستان، یزد، مازندران، کرمان و خراسان رضوی از جمله استان‌هایی هستند که با بیشترین میزان مخاطره فرونشست مواجهند.