دولت بدون پشتوانه بایدن و الزامات مهم در مذاکرات وین
«باب منندز» سناتور دموکرات و رئیس کمیته روابط خارجی سنای آمریکا که بسیاری او را جزو طراحان اصلی سیاست خارجی دولت «جو بایدن» می‌دانند سه‌شنبه شب در صحن سنا با نمایش یک تابلوی نقاشی مدعی شد که زمان رسیدن جمهوری اسلامی به سلاح هسته‌ای به کمترین حد رسیده است!
منندز با همین استدلال ضمن ابراز مخالفت با مذاکرات جاری از دولت بایدن خواست که سیاست جدیدی برای مقابله با برنامه هسته‌ای و موشکی ایران و همچنین گروه‌های مقاومت هم‌سو با تهران در پیش بگیرد.
این سناتور دموکرات با یادآوری مخالفت خود با برجام در همان سال ۲۰۱۵ از موافقان احیای برجام پرسید: «اکنون نیز باید پرسید که ما چه چیزی را می‌خواهیم نجات دهیم؟»
او برنامه هسته‌ای ایران را «تهدیدی واقعی» خواند و ضمن تاکید بر لزوم اجرای سخت تحریم‌ها و تشدید فشار علیه ایران گفت: برای تغییر رفتار رهبران ایران باید از تهدید معتبر نظامی به روشنی سخن گفت و به بیان اینکه «تمام گزینه‌ها روی میز است» اکتفا نکرد.
بیان چنین اظهاراتی از سوی باب منندز مشخص می‌کند که؛
اولا؛ نگاه دموکرات‌ها یا دستِ‌کم بخشی اثرگذار از این طیف درباره ایران تفاوت چندانی با نگاه جمهوری‌خواهان نداشته و رویکرد هر دو مبتنی بر تشدید فشار و تحریم و یا حتی برخورد سخت با ایران است. لذا ادعای دولت بایدن درباره تغییر رفتار در قبال ایران بهره‌ای از حقیقت ندارد، چنانچه عملا هم با تداوم سیاست فشار حداکثری همان مسیر ترامپ را ادامه می‌دهد.
ثانیا؛ اصرار تیم مذاکره‌کننده ایران در وین مبنی بر لزوم تعیین تکلیف دو موضوع «راستی‌آزمایی» و «تضامین» به عنوان شرط لازم دستیابی به یک توافق خوب، نه از سر لجاجت و زیاده‌خواهی بلکه به دلیل واقعیت ذاتی سیاست‌مداران آمریکایی است که حتی در حین مذاکره حاضر به ترک منش قلدرمآبانه خود نیستند.
بدیهی است این نوع رفتار یکی از موانع اصلی طولانی شدن مذاکرات بوده و اجازه رسیدن به نقاط مشترک و متوازن در مسیر مذاکرات برای دستیابی به توافق را نمی‌دهد.
اظهارات اخیر منندز و همچنین فعالیتهای نظامی تحریک آمیز آمریکا در منطقه نشان می‌دهد که آنچه «رابرت مالی» در وین سعی در نمایش آن دارد با واقعیت های سیاسی جاری در هیئت حاکمه آمریکا کاملا متفاوت است
این در حالی است که از ابتدای فرآیند جدید مذاکرات میان ایران و ۱+۴ در وین که با هدف رفع تحریم‌ها صورت گرفته با وجود جدیت و اراده واقعی مذاکره‌کنندگان ایرانی برای رسیدن به توافق، مقامات غربی وجریان رسانه‌ای وابسته به آنها نه تنها تلاشی برای اصلاح این رفتار خود نکرده اند بلکه همواره سعی در مقصرنمایی ایران داشته‌اند.
نکته مهم دیگر در خصوص اظهارات باب منندز که به نوعی در اظهارات «لیندسی گراهام» دیگر سناتور ضدایرانی و البته جمهوری‌خواه نیز تکرار شده، گسترش موضوع مورد بحث در مذاکرات وین به مسائل خارج از برجام به ویژه درباره برنامه موشکی و نظامی ایران است که نشان می‌دهد اراده آنها از ابراز اظهارات تند علیه ایران، تشدید فضا علیه کشورمان برای طرح زیاده‌خواهی‌های جدید است.
اظهارات منندز و شباهت اقدام او در سنا با اقدام نتانیاهو که چند سال پیش با نشان دادن یک نقاشی در صحن علنی سازمان ملل متحد ادعاهایی دروغ را علیه ایران مطرح کرده بود، نشان می‌دهد که آنچه «رابرت مالی» در وین سعی در نمایش آن دارد با واقعیت های جاری در هیئت حاکمه آمریکا کاملا متفاوت است.
علاوه بر این برگزاری رزمایش دریائی ۱۸ روزه با رهبری آمریکا و با حضور ۶۰ کشور از جمله رژیم صهیونیستی در منطقه خلیج فارس آشکارا از تداوم رویکردهای شرارت آمیز آمریکا برای افزایش تنش در منطقه خبر می دهد.هرچند واقعیتهای میدانی در طول سالهای گذشته نشان می دهد که این گونه تحرکات دارای هیچگونه ارزش عملیاتی نیست و تاثیر معنی داری در تغییر معادلات قدرت در منطقه ندارد لیکن مبادرت به اقداماتی از این دست،ان هم در میانه مذاکرات سیاسی در وین نشان می دهد که ایالات متحده همچنان استفاده از ابزارهای تهدید برای تحمیل اراده سیاسی خود را در دستور کار دارد.
نورنیوز نوشت: توجه به تلاش امریکا برای بهره گیری از مولفه های غیر مذاکراتی برای وارد کردن فشار به ایران وظیفه هیئت مذاکره کننده ایران در وین را برای پافشاری بر اصول جمهوری اسلامی ایران برای اخذ تضامین قابل اتکا از دولتی غیرقابل اعتماد و بدون پشتوانه داخلی را در مقطع مهمی از مذاکرات را مضاعف می کند.