“کودک فضا” آری، کودک فضایی نه!
حسین عمرانی
آن دسته پدر و مادرهایی که کودک اول شان “موش آزمایشگاهی” تربیت کودکان بعدی و شلیک “قلق گیری” است، همدست شده اند با آن دسته مدیرانی که “کودک مطلوب” و “مدل های نو تربیتی” را نمی‌شناسند، مجموعا شده اند بالادستی کودکان! معمولا هم برایشان برنامه ندارند. فقط جسته و گریخته چیزهایی شنیده‌اند، مدیریتی دستی به سر بچه‌ها بکشند و اگر کرونایی نباشد بوسه‌ای بر سر کودک “وامانده” میان آنها روانه کنند. خوب پل می‌سازند، جذب سرمایه می‌کنند، خودشان قانون می‌شوند مجوز می‌شوند برج می‌سازند، در سالن مبله دیدار تازه می‌کنند، در همایش‌ها نوشییدنی میل می کنند.
من نمی‌دانم مشهد چه تعداد کودک دارد ولی میدانم زیاد دارد! و میدانم با این روند پیر شدن جمعیت، این بچه‌ها اندازه چند بچه نقطه قوت یا ضعف کشورمان خواهند شد، تهدید “فساد نابودگر مجازی” و “انیمیشن های تخیلی هپروتی تخدیری” یک طرف! نیاز به انسانهای خلاق، کارآفرین، ماهر، اهل فکر و عمیق طرف دیگر! آیا این مدل مواجهه ی ما با کودک آن تهدید را فرصت و آن نیاز را پاسخ می‌دهد؟ نه…
شهر اول باید کودک شناسی نظری خود را معین کند(سند علمی کودک)، دوم باید آن مبانی را به راهکارهای چند بعدی و مصداقی بدل کند(پاسخهایی نوشونده از جنس برنامه‌ها و دوره‌های تربیتی فرهنگی، معماری مساکن و مدارس و مساجد همساز با کودک، فضاها و مکان‌های عمومی رشد).
گاهی یک تمرین زیست تربیتی هوشمندانه یک ساله، شخصیت و شغل یک عمرت را می‌سازد! هنوز حسرت نخواندن دوره کتاب‌های اندیشه ساز در نوجوانی رهایم نمی‌کند!
مهارت تفکر خلاق، تفکر نقاد، مدیریت احساسات و تمایلات، کار گروهی، ارتباط با خاک و آب و طبیعت، قرارگیری در نقش‌های شاخص ملی مذهبی تاریخی، بالا و پایین پریدن و ورزش و تمرین دفاع از خود، انجام بخشی از تحقیق و استنباط علمی، تحلیل مفاهیم فلسفی به کمک داستان و تجزیه و تحلیل، مهارت یافتن راه برون رفت از شکست و صبوری، تمرین اهم مهارت‌های و صفات اخلاقی به کمک بازی، کاوش گری در محیط، تمرين توکل و اعتماد به خدا، تقویت حس حضور امام، فهم معنا و هدف زندگی، آشنایی با باطن دنیا و آگاهی نسبت به سفر مرگ، آداب رفتار شهروندی، کمک به همسایه و خیلی چیزهای دیگر.. را در چه سنی به فرزندان این شهر هدیه می‌دهید تا فاصله خطرناک بلوغ تا ازدواجشان کوتاه تر شود؟!
مطمئنم میتوانید به کمک معماران خلاق و نوآوران شهری و اسلاید تربیت، مکان ها و فضاهایی برای کودکان بسازید و خیابان ها را از این منظر غنی سازی کنید. چندی قبل یکی از جوایز مهم اروپایی به یک مکان نقش پذیری کودکان در بازی مشاغل اختصاص پیدا کرده بود.. ما دستانمان خیلی پرتر از آنهاست اعتماد کنید.