لزوم بازنگری در ابعاد هنری و اجتماعی مشهد
سرویس اجتماعی
خراسان با مرکزیت مرو سابق و امروز مشهد یکی از خاستگاه‌های اساسی فرهنگ و تمدن ایران زمین است. حوزه و شعاع فرهنگی خراسان به سرحدات چین منتهی می شود که نام آورانی همچون فردوسی، عطار، خیام و سایر بزرگان علمی و ادبی در آن پرورش یافته اند. مشهد به عنوان دومین ابر شهر ایران که در قلب خراسان جای دارد سالیانه بیش از ۳۰ میلیون نفر زائر را در خود پذیرا است.
به گزارش روزنامه «صبح امروز» پرسش اینجاست مشهد با این میزان از ظرفیت های سیاسی، فرهنگی، مذهبی و… چه جایگاهی در سیاست های کلان کشور دارد؟ حسن رسولی، استاندار اسبق این خطه در این رابطه توضیح می دهد.
وی با بیان اینکه «از لحاظ جایگاه مذهبی و معنوی مشهدالرضا که مأمن هشتمین امام رئوف است قبله گاه شیعیان ایرانی، شبه قاره هند و آسیای میانه شده و به همین دلیل بود که حضرت امام خمینی(ره) فرمودند: «مشهد پایگاه معنوی ایران است» » اظهار کرد: خراسانیان در عرصه‌های مختلف فرهنگی و ادبی به خصوص حضور مشاهیر و نام آوران زبانزد خاص و عام بودند. درواقع خراسان در بسیاری از رشته های هنری، دارای سبک و سیاق مخصوص به خود بوده است و بزرگانی چون فردوسی، عطار، خیام و… در این خطه به رشد و تعالی رسیدند.
مشهد برای ایفای نقش‌های کلیدی کاستی‌هایی دارد
به گفته رسولی، کوتاه بودن هویت تاریخی و تأسیس شهر مشهد -به عنوان دومین ابر شهر ایران- همواره برای ایفای نقش‌های کلیدی با کاستی‌هایی در حوزه زیرساخت ها مواجه بوده و همچنان فاصله زیادی بین بایستگی و شایستگی‌های این شهر با آنچه که در اختیار دارد به چشم می‌خورد.
آب؛ اصلی‌ترین گمشده توسعه حیات شرق کشور
وی تشریح کرد: نیازمندی‌هایی که در رأس آن مسئله آب به عنوان اصلی‌ترین گمشده توسعه حیات شرق کشور و به خصوص مشهد خودنمایی می کند. عاملی که اگر به سرعت برای آن چاره‌ای نیاندیشیم تهدیدی جدی علیه توسعه زیرساخت های اساسی شهر مشهد خواهد بود.
قطعا سم مهلک، زمانی است که در این شهر سرشار از نیاز به جای همگرایی و حرکت جمعی، خاستگاه فردی و جناحی ایجاد شود و شاهد ورود مسئولان و سیستم مدیریتی استان با این ویژ گی‌ها باشیم
مشهد، نیازمند سرمایه‌های فرهنگی در حوزه مناسبات انسانی است
استاندار اسبق خراسان با بیان این که «مشهد به لحاظ اجتماعی و هنری نیازمند بازنگری است» گفت: شهری که سالیانه بیش از 30 میلیون نفر زائر و گردشگر را در خود پذیرا است نیازمند سرمایه‌های ملی و فرهنگی در حوزه روابط و مناسبات اجتماعی به ویژه در حوزه هنر روابط و مناسبات انسانی است. درواقع این شهر باید از سطح بالاتری از رواداری، تحمل دیگران و توسعه یافتگی اجتماعی، فرهنگی و سیاسی برخوردار باشد.
وی با اشاره به دوران ریاست خود ادامه داد: در دوران مسئولیتم به عنوان استاندار خراسان، شورای شهر و شهرداری مشهد برخواسته از جریان اصولگرایی و در رقابت با جریان اصلاحات و سیستم دولتی مستقر در استان بودند، اما تلاش کردیم که فراتر از رویکردهای جناحی همواره شورای اسلامی شهر و شهرداری مشهد از دایره توجه و حمایت های صادقانه دولت اصلاحات خارج نشود.
خاستگاه فردی و جناحی؛ سمی مهلک برای همگرایی در مشهد
رسولی معتقد است قطعا سم مهلک، زمانی است که در این شهر سرشار از نیاز به جای همگرایی و حرکت جمعی، خاستگاه فردی و جناحی ایجاد شود و شاهد ورود مسئولان و سیستم مدیریتی استان با این ویژگی‌ها باشیم.
استاندار اسبق خراسان با بیان اینکه «ویژگی های شهر مشهد که متاثر از جاذبه‌های خاص مذهبی، معنوی، گردشگری، اقتصادی و … منجر شده که میل به مشهدگزینی در هموطنان نقاط مختلف کشور افزایش یابد» توضیح داد: مشهد، سالیانه بین 8 – 10 درصد افزایش جمعیت دارد به نحوی که از منظر جامعه شناختی امروز، این شهر برخاسته از دو بخش است؛ یک بخش مشهدی که ما می‌شناسیم و بخشی دیگر مشهد جدیدی که در شمال و شرق شکل گرفته و روز به روز هم در حال گسترش است. درنتیجه مدیریت کارآمد چنین شهری با این حد از رشد جمعیت، نیازمند برنامه ریزی دراز مدت، نگاه بلندنظرانه، تحمل یکدیگر و استفاده از همه توان است.
پرهیز از چندگانگی‌ها ضروری است
وی تشریح کرد: تجربه و شناخت من از مشهد این است که این شهر دارای دوگانه ها و چندگانه هایی آن هم عمدتا سیاسی همراه با تنش های جنایی است. این چندگانگی ها، تهدیدی بالقوه برای شهر و مردم آن است و ضروری است که مسئولان و اثرگذاران در خراسان و مشهد از آن پرهیز کنند.