سندروم تونل کارپال چیست و به چه عواملی وابسته است؟
مهسا ایزدخواه، کارشناس آسیب‌شناسی ورزشی
سندروم تونل مچ دستی، بیماری رنج‌آور و ناتوان‌کننده‌ای است که در اثر افزایش فشار داخل کانال مچ دستی ایجاد شده و در نتیجه آسیب به عصبی که از داخل کانال رد می‌شود (عصب مدیان) رخ می‌دهد.
چنانچه به هر علتی، فشار کانال ناحیه مچ دست افزایش یابد، خون‌رسانی به عصب کاهش و مجموعه‌‌ای از علائم را پدید می آورد که نشان‌دهنده سندروم کانال مچ دستی است. براساس تحقیقات، ایجاد این عارضه مربوط به شغل است و بیشتر در افرادی دیده می‌شود که مچ دستشان به صورت مکرر و برای مدت طولانی در شرایط نامناسب و غیر استاندارد قرار دارد.
ریسک فاکتورها (عوامل خطر) در ایجاد سندروم تونل مچ دستی به عوامل زیر وابسته است:
افراد میانسال و بین 30 تا 60 سالگی، برخی مشاغل که از حرکات تکراری و شدید مچ دست زیاد استفاده می‌کنند؛ همچون تایپیست‌ها، پیانیست‌‌ها و…
همچنین این سندروم در زنان، 3 تا 4 برابر بیشتر از مردان رخ می‌دهد. معمولا این سندروم دست غالب و مسلط را درگیر می‌کند و اگر در هر دو دست باشد علائم در دست غالب شدیدتر است. بیماران دچار دیابت، نقرس، آرتریت روماتویئید، کم‌کاری تیروئید و… به این سندروم مبتلا می‌شوند.
از علت‌های سندروم تونل مچ دست می‌توان به عوال زیر اشاره کرد:
سندروم تونل کارپال زمانی اتفاق می‌افتد که بافت‌های اطراف تاندون خم کننده دست، متورم شده و به عصب فشار وارد می‌کنند.
برخی از عوامل موثر در ایجاد این بیماری عبارتند از :
آسیب‌دیدگی مچ دست که باعث تورم، رگ به رگ شدن یا شکستگی شود. پرکاری غده هیپوفیز، کم کاری تیرویید، استرس کاری، وجود کیست یا تومور و حرکات تکراری مچ دست که مهم‌ترین عامل این عارضه است.
علائم این سندروم شامل خواب رفتگی، بی‌حسی، مور مور یا سوزن سوزن شدن انگشتان ۲،۳،۴، درد مچ دست در شب یا پس از کار زیاد، خواب رفتن شدید دست و انگشتان توام با درد و ناراحتی شبانه که سبب بیدار شدن از خواب می‌شود.