مشهد رکورد زده است، افزایش تخت بیمارستانی علاج کار نیست
براساس اطلاعات منابع مربوط، وضعیت کرونا در مشهد رو به وخامت است به طوری که برخی از رسانه‌ها از این روزهای مشهد، به نام روزهای سیاه کرونایی یاد کرده‌اند. اگر سری به خیابان بزنیم، رفت‌وآمد مردم، پاساژها، بازارها، مکان‌ها تفریحی، هتل‌ها مساجدی که در آن مراسم برگزار می‌شود و … باز است و جمعیت زیادی در هر کدام از این مناطق متمرکز هستند.
به گزارش روزنامه «صبح امروز» اخیرا فیلم کوتاهی از وضعیت بیمارستان امام رضای مشهد در شبکه‌های مجازی پخش شده بود که شرایط نامطلوب بیماران و تعداد زیاد آن‌ها را نشان می‌داد. وضعیت به گونه‌ای شده که دادستان، امام جمعه مشهد، شورای شهر و … از این وضعیت ابراز نگرانی کرده و خواستار رعایت پروتکل‌ها از سوی مردم شده‌اند.
رئیس بخش مراقبت‌ها ویژه کودکان بیمارستان «اکبر» نیز اعلام کرده که باید وضعیت مشهد را همانند سیستان و بلوچستان بحرانی اعلام کنند و واکسیناسیون در سنین پایین‌تر انجام شود. او توضیح داده که در مشهد تختی برای درمان وجود ندارد و اوضاع خیلی وخیم است.
اگر 1000 بیمار کرونایی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد بستری باشند در یک شبانه‌روز؛ یعنی شبی که صبح می‌کنند دو میلیارد تومان برای دولت هزینه به بار می‌آورند
رکوردشکنی مشهد در تمام فاکتورهای مربوط به بیماری کرونا
مشهد در تعداد بیمار بستری جدید روزانه، تعداد بیمار در بخش مراقبت‌های ویژه، تعداد کل بیماران بستری، تعداد مراجعه افراد علامت‌دار به مراکز بهداشت سرپایی که دارای نشانه‌های کرونا بوده‌اند و در صد مثبت شدن تست کرونا رکود داشته است؛ یعنی از هر دو نفری که به مرکز 16 ساعته مراجعه می‌کنند تست یک نفر مثبت است؛ یعنی مثبت شدن تست 50 درصد مراجعه‌کنندگان.
درواقع از مجموع 4 هزار 800 نفری که زیر نظر دانشگاه علوم پزشکی مشهد تست کرونا می‌دهند 2 هزار 400 نفر آن‌ها تست مثبت هستند که این اتفاق فاجعه است.
براساس اطلاعات به دست آمده، مشهد با دو مشکل دست و پنجه نرم می‌کند؛ نخستین آن مراجعه بی‌دلیل افراد به بیمارستان‌ها است که همین اقدام منجر به شلوغ شدن اورژانس‌های شهر مشهد شده. در صورتی که این افراد می‌توانند به پزشک عمومی در مرکز بهداشت مراجعه کرده و ویزیت شوند تا روند درمان خود را شروع کنند. اما مشکل دوم عدم مراجعه به‌موقع برخی افراد مبتلا به کرونا به مراکز درمانی است که باعث به وجود آمدن مشکلات بسیاری می‌شود.
بنابراین از دو جهت به سیستم درمانی فشار وارد می‌شود؛ یکی به دلیل مراجعه‌های بی‌دلیل افراد به اورژانس‌ها و شلوغی آن و دیگری مراجعه دیرهنگام عده‌ای دیگر از بیماران کرونایی که به دلیل دیر اقدام کردن برای شروع درمان با مشکلات زیادی رو به‌رو می‌شوند.
اخیرا اعلام شده که در شهر مشهد نیازمند راه‌اندازی تعداد 2 هزار تخت بیمارستانی هستیم. درواقع در مرحله اول به وجود آمدن وضعیت بحرانی در مشهد 1000 تخت بیمارستانی در شهر ایجاد شد، اما در وضعیت فعلی اعلام شده که نیازمند 2 هزار تخت هستیم. روز گذشته نیز محمد صادق معتمدیان، استاندار خراسان رضوی اعلام کرده که 650 تخت جدید به بیماران کرونایی در مشهد اختصاص یافت.
جان باختن 30 نفر خراسانی در روز
معتمدیان با ارائه آمارهایی توضیح داده که در حال حاضر در بخش مراقبت‌های ویژه حدود 400 بیمار داریم که بد حال هستند. همچنین در بحث فوتی‌ها این روند طی روزهای اخیر افزایش داشته است و بعضا 30 نفر در روزهای اخیر آمار فوتی‌های ما بوده است.
براساس اطلاعات منابع مربوطه مشهد به اندازه کافی دارای تخت بیمارستانی است، اما برای مقابله با کرونا ما تنها نیاز به راه‌اندازی تخت نداریم؛ چراکه اقدامی بی‌فایده است.
برخی از پرسنل درمان معتقدند که کرونا مثل یک وان حمام است که شیر آب باز به وان آب وارد می‌کند، یک خروجی دارد که تعداد فوتی‌های کشور است و در نهایت، آبی که تبخیر می‌شود که درواقع نشانگر بهبودیافتگان کرونا است. با این شرایط اگر این شیر را نبندیم، وان از آب لبریز می‌شود. پس این محاسبه ساده به ما نشان می‌دهد که اضافه کردن تخت‌های بیمارستانی -2000 یا 3000 تخت در شهر- برای مقابله با کرونا فایده‌ای به همراه نخواهد داشت. مگر قرار است تا چه زمانی تخت بیمارستانی اضافه کنیم؟
مشکل فعلی مشهد این است که مداوم در حال تولید بیمار کرونایی است؛ مردم به عروسی می‌روند، در مراسم ترحیم یا … شرکت می‌کنند، در بازارها رفت‌وآمد دارند و از سوی دیگر شهر مملوء از مسافر است. به عبارتی دیگر عدم رعایت پروتکل‌های بهداشتی یکی از مهمترین عوامل ابتلای افراد به کرونا در شهر مشهد است.
در حال حاضر 67 درصد اتاق‌ها، هتل‌ها و مهمانسراها و … مشهد پُر است؛ این یعنی رفت‌وآمد به مشهد و اقامت در هتل‌ها، مهمانسراها با وجود وضعیت ناپایدار و بحرانی مشهد بالا است.
پرسش اینجاست ستاد استانی کرونا چگونه نتوانسته با توجه به وضعیت قرمز و فاجعه‌بار مشهد مسیرهای ورودی به مشهد را ببندد و هیچ محدودیتی در این زمینه اعمال نکند؟!
30 درصد از بستری‌های کرونایی در مشهد غیربومی هستند
همین شرایط منجر شده که 30 درصد افرادی که در بیمارستان‌های مشهد به علت ابتلا به بیماری کرونا بستری شوند غیربومی بوده‌اند. عده‌ای معتقدند که اگر هتل‌ها، مهمانسراها، بازارها و… بسته باشد میزان حضور مسافر در شهر کاهش می‌یابد. هر چند که باید به این نکته نیز توجه کرد زمانی که تور سفر به مشهد گذاشته می‌شود، یا تخفیف برای سفر به این شهر ارائه می‌شود و … همگی منجر به افزایش و ترغیب افراد برای سفر به مشهد می‌گردد.
درواقع از مجموع میانگین هزار و 800 بیمار کرونایی بستری در بیمارستان‌های شهر 30 درصد این مبتلایان؛ یعنی 600 نفر آن‌ها غیربومی هستند.
پرسش اصلی این است با توجه به اینکه ستاد مبارزه با کرونای استان، دانشگاه علوم پزشکی، استانداری، دادگستری و… نسبت به وضعیت و شرایط قرمز شهر مشهد اطلاع دارند، اما جلوی ورود مسافران به شهر و حرکت، هواپیماها، قطارها و اتوبوس‌ها را به این شهر نگرفته‌اند؟ یا دستور به محدودیت رفت‌وآمد در سطح شهر را نگرفته‌اند؟
مشهد در تعداد بیمار بستری جدید روزانه، تعداد بیمار در بخش مراقبت‌های ویژه، تعداد کل بیماران بستری، تعداد مراجعه افراد علامت‌دار به مراکز بهداشت سرپایی که دارای نشانه‌های کرونا بوده‌اند و در صد مثبت شدن تست کرونا رکود داشته است؛ یعنی از هر دو نفری که به مرکز 16 ساعته مراجعه می‌کنند تست یک نفر مثبت است
برای مثال اگر تنها سه بیمار کرونایی در یک هواپیما حضور داشته باشند طی دو ساعت پرواز تمام افراد حاضر در هواپیما به این بیماری مبتلا خواهند شد.
تا چه زمان می‌توان جلوی فعالیت اقتصادی بخش خصوصی را گرفت؟ چرا واکسیناسیون همچون دیگر کشورها با سرعت انجام نمی‌شود؟
تحمیل هزینه دو میلیارد تومانی 1000 بیمار کرونایی طی یک شبانه‌روز در مشهد
با یک حساب سرانگشتی متوجه می‌شویم که اگر 1000 بیمار کرونایی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد بستری باشند در یک شبانه‌روز؛ یعنی شبی که صبح می‌کنند دو میلیارد تومان برای دولت هزینه به بار می‌آورند.
اگر تنها به مدت یک ماه تمام فرودگاه‌ها، پایانه‌های اتوبوس‌رانی، بازارها، تالارها، هتل‌ها، حرم و مساجد بسته باشند و مردم در خانه قرنطینه شوند این حجم از پول ذخیره شده و با آن می‌توان واکسن خرید و روند واکسیناسیون را سرعت بخشید پس از آن تمام راه‌ها، هتل‌ها، بازارها و … باز شود.
مسئولان نمی‌دانند کجا سرمایه‌گذاری کنند
متأسفانه مسئولان نمی‌دانند که باید کجا سرمایه‌گذاری کرده و بودجه کشور را در جهت مثبت هزینه کنند. واکسیناسیون عمومی به کندی پیش می‌رود و هنوز در بازه سنی 50 سال قرار دارد، -درحالی که دیگر کشورها تعداد زیادی از جمعیت خود را واکسینه کرده‌اند- از سوی دیگر تمام مراکزی که منجر به تجمع مردم می‌شود را باز گذاشته‌اند. هر یک بیماری که در اتاق ای.سی.یو بیمارستان بستری است در طول یک شبانه‌روز 4 میلیون و 500 هزار تومان هزینه به دولت تحمیل می‌کند.